"Anyway, about the army school apo, I've already enrolled you." Sabi ni Lolo habang nagdidinner kami.
"Yep Lo. Thanks, by the way."
"Are you sure about that thing Jovy? You can just, stay here with me if you want?" Pag aalala ni lola sa akin.
"Oh come on, Juliana. Let her choose her own battles. Malaki na siya. And we have to give her the freedom she needed." -lolo
Ngumiti muna ako kay Lola bago magsalita. Alam ko kasi ang reason niya kung bakit niya nasabi un.
"Don't worry La, every weekend, dadalaw naman po ako dito eh. Mas maganda na un kesa nung nasa Japan pa ako."
"Oh siya! Siya! Sige na! Mag iingat ka doon ah!" - Lola
"All for you Lola, all for you."
"Don't worry Jovy, I expect Commander Ramirez's taking you to his batch. Aba subukan niyang tanggihan ang apo ko at lagot ang shares niya sa kompanya ko. You know what apo? Back to those days, isa siya sa pinakasutil na naging studyante ko. Akalain mo yun, nagregister siya for training sa marine, pero di marunong lumangoy!"
Mabuti nalang at dating General at trainer sa school na yun si Lolo. Alam kong proud na proud siya sa training school na yun. Kaya nung magretire siya, naisipan na lang niya na mag invest ng capital doon para at least, makatulong sa paglaki nung school.
Habang nag-iisip ako ng pwedeng mangyari sa akin habang nandun ako, nagbabatuhan nalang ng jokes ung dalawang matanda. Pati na dn ung mga maids na kasalo nmin, sumali na rin.
At nalunod na sa tawanan ang mesa.
I watched as the two shared memories and jokes together habang nakangiti. I wonder kung aabot pa ako sa edad na ganyan or even to be able to find someone who i can share my memories with.
-------------------------------------------------------------
Kinabukasan, maaga na akong umalis dala ang mga gamit ko. Matapos akong magpaalam sa dalawa ay pinahatid na ako sa training school.
First day at Philippine School for Military Training. (*lame* haha)
Pagpasok ko ng gate, may nakita akong middle aged na lalaking nakauniform ng for commander. And if i'm not mistaken, sa akin siya nakatingin. And to think na nakakatakot ang aura niya.
"You must be miss Gonzaga." - sabi niya sa akin O.O sheezz kilala niya ako.
"Yes, sir." hindi ko nalang pinahalata ung kaba ko.
"Well, nice to meet the granddaughter of the legend General Gonzaga. I have high respect to your Grandfather." sabi niya ng mababang boses. Konti na lang tatakbo na ako.
"Pleasure's all mine, sir."
"I'm Commander Romero by the way. And I'll be your Commander batch. You'll be in my group for the rest of your stay here together with twelve other freshmen. And I expect your coordination Miss Gonzaga. I have high hopes on you." At tinignan nang nakataas ang isang kilay.
"I'll try my best not to disappoint you, sir." At pinilit a makipag eye to eye contact sa kanya.
Habang magkatinginan kami ay ngumiti siya.
"You are just like your Grandfather.
Let me walk with you on your symposium."
Habang naglalakad kami ay pinagtitinginan na kami ng ibang studyante. Parang lahat ng makakasalubong namin ay sumasaludo at pumapagilid dahil sa kasama ko.
"There!" tinuro niya ang isang upuan sa harap ng makarating kami sa army's gym kung saan gaganapin ang symposium ng mga freshmen.
"I reserved that seat for you."
