[COMPLETED] Untouchable B

Ikawalong Kabanta

Park Chanyeol.

Naglalakad ako sa sea shore nang bigla kong nakitang magkasama sina Baekhyun at Krystal. Hindi ko alam kung bakit pero napukaw ng atensiyon ko ang namumulang braso ni Baekhyun dahil mahigpit na hawak iyon ni Krystal. Pupuntahan ko na sana sila nang biglang sampalin ni Krystal si Baekhyun.

"Sino ka ba sa buhay ni Chanyeol, ha?!" Isang malakas na sampal muli ang binigay niya kay Baekhyun, this time sa kabilang pisngi naman. "Bakit mas pinapansin ka niya kaysa sa akin?! Tell me! Are you seducing my fiancé?!"

Tuloy-tuloy ng umagos ang mga luha sa mata ni Baekhyun at napako ako sa kinatatayuan ko. I should've been intruding pero hindi ako makagalaw. Naninibago kasi ako kay Krystal. I've always known her as a sweet young lady. Hindi ko alam na kaya niyang manakit ng tao, at si Baekhyun pa talaga.

Tinulak ni Krystal si Baekhyun dahilan para mapasubsob siya sa buhanginan. "Why are you crying?! Bakla ka ba, ha?" Mas lalo atang nainis si Krystal kasi hindi siya sinagot ni Baekhyun kaya sinimulan na niyang sipain ito. Hindi ko na naatim ang ginagawa niya kaya sumugod na ako at hinarangan si Baekhyun para ako na ang makatanggap ng mga sipa ni Krystal. "C-Chanyeol. . ." Bakas ang pagkagulat at kaba sa mukha niya pero hindi ko siya pinansin at mas pinagtuunan ko ng atensiyon ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Nakayuko lang siya at tahimik na umiiyak. Napansin ko rin na nagdudugo iyong tuhod niya kaya mabilis na nag-igting ang bagang ko.

"Tumingin ka sa akin," pero knowing him, nagmatigas siya. Hindi niya ako tinignan kaya marahas kong iginiya ang ulo niya para mapatingin lamang siya. "Why do you have to be this kind? Bakit hindi ka lumalaban kapag inaagrabiyado ka?"

Naiinis ako kay Baekhyun, lagi na lang siyang ganito. Hindi niya pinapatulan iyong mga nananakit sa kanya physically and emotionally. Mas lalong nag-init ang ulo ko noong hindi niya ako sinagot at nakaramdam naman ako ng isang suntok galing kay Krystal.

"Jerk! Ass-hole!" Nagdadabog siyang umalis. Ar si Baekhyun naman sinubukang tumayo pero bumagsak lang siya.

"'Wag mo nang pilitin kung hindi mo kaya," akmang bubuhatin ko siya nang bigla naman niya akong tinulak palayo. Seriously people? Why do you love hurting me?

"Chanyeol, layuan mo muna ako please."

"Baek naman. . . Ano na namang ginawa ko sayo?"

Napahilamos na lang siya ng mukha, namumula na siya ng sobra dahil sa walang tigil niyang pag-iyak. "Wala kang ginawang masama, Chanyeol! Kasalanan ko ito! Kasalanan ko! I should've not let my guard down! Hindi sana kita pinapasok sa buhay ko! Edi sana walang ganitong nangyayari ngayon! Edi sana hindi ka pinalayas ng Daddy mo sa inyo!"

Naguguluhan ko siyang tinignan. Oo siya iyong rason, pero paano niya nalaman iyon? Akala ko narinig niya lang sa mga schoolmate namin? "A-alam mo?"

"Oo! Narinig ko kayong nag-uusap nila Suho hyung sa parking lot! Tama naman siya eh! Ako dapat ang sisihin dito," nanghihina niya akong tinapunan ng tingin. "Tell me, bakit ka ba pinalayas sa inyo? Dahil ba sa operasiyon ni Mama?"

Nag-iwas ako ng tingin, isa sa mga bagay na ayaw kong nakikita ay iyong sinisisi ni Baekhyun ang sarili niya. Natatakot ako na baka kapag nalaman niya iyong totoong rason ay baka dumistansiya na naman siya sa akinㅡna baka bumalik kami sa dating kami. Hindi ko siya sinagot bagkus pinilit ko siyang buhatin kahit na nagpupumiglas talaga siya.

"Chanyeol, please naman. Gusto kong maliwanagan. Kinakain na ako ng guilt na nararamdaman ko."

Tuloy lang ako sa paglalakad at nakasalubong pa namin sila Luhan hyung pero mabuti na lang hindi na nila kami hinarang. "Sasabihin ko sayo mamaya. For now, tumigil ka na muna sa pag-iyak."