Chapter 5.

8.9K 388 107
                                    

Chapter 5.




"PORSCHE!" Sinalubong agad ako ni Aiko at Ivy. Nginitian ko sila and they hugged me. "Ano na? Ayos ka lang ba?"




Parang sumikip na naman ang dibdib 'ko. I really, really want to release this pain in my heart. Kaso hindi ko alam kung paano. Ayokong makita ng mga tao na umiiyak ako. That's so not me. Sa tanang buhay 'ko, si Ivy at Aiko palang ang nakakakita saking umiyak. They're my bestfriends.



"I-i'm okay.." I stuttered. Halatang-halata ang awa sa mga mata ng kaibigan 'ko. I tried my best to stop my tears and I successfully did. Master 'ko na atang magpigil ng luha. "Kwento ako later uwian.. Tara na sa room."




Nginitian ko ang lahat ng bumabati sa akin. Mas gusto 'ko pang manirahan sa school kaysa sa bahay, seriously.



"Hala, Porsche. Anong nangyari?" Tanong ni Jake, ang kaibigan ni Callixte. Nakita 'kong napatingin sa akin si Callixte at agad naman akong nagiwas ng tingin.



"Kaunting sugat lang.. Nabubog." I smiled.




Pag tingin 'ko kay Callixte. He mouthed 'kita tayo sa cr' kaya tumango ako. Nagpaalam siya sa prof at lumabas. After 5 minutes ay lumabas din ako. Naabutan 'ko siya sa CR ng boys kaya agad akong dumiretso 'don. Hinila niya ako papasok sa boys cr na ikinagulat 'ko naman. Talagang dito?




"Anong nangyari d'yan? Nabugbog ka na naman?" He asked and grabbed my arms kaya agad akong napa-aray.. "I-I'm sorry.. Does it hurt? Ano ba kasing nangyari?" Nangungulit na tanong niya.



"Nakuha 'ko 'to sa bahay. Nabubog lang ako. Don't worry, hindi ka naman malalagot kay dean."  I smiled at him. Titig na titig padin siya sa akin na parang he's observing me kung nagsisinungaling ako o hindi.




"Are you being honest? Come on.. 'Wag mo ng pagtakpan kung sino man may gawa niyan."



Too bad, Callixte. The monster isn't inside this university.. But inside my house. Where I live, where I start and end the day. Too bad, hindi mo ako mababantayan hanggang sa bahay kasi hanggang school lang talaga dapat.




"Totoo ang sinasabi 'ko.. You don't have to worry anything. I'm perfectly fine." Ngumiti ako ulit kahit gustong gusto ko na umiyak.




"Eh paano ka makakapag sulat ng notes?" He asked.




"Wala.. I'll copy my notes kay Aiko kapag okay na yung kamay 'ko." Ngumiti ako ulit. Mahapdi padin ang lips 'ko kapag naiistretch huhu.




Napatitig ng matagal si Callixte sa akin. Dahan-dahan niyang nilagay ang hinlalaki niya sa labi 'ko and I SWEAR I FELT KILIG. Oh my gooodddnnnesss! He's really my kilig pill!




"Does it still hurt?" He asked while he's gently caressing my lower lip.



Ohmygodoygodohmyfjsjsjjajajkajajaka HELP ME LORD I CANT BREATHE




"O-o-okay l-lang.." Ngumiti ako ng marahan. He continued to caress my lower lip habang nakatitig doon. Shoooccckkkksss! Kiss me, Callixte! Hahaha char.




"Tss. Balik na nga tayo." Nauna na siyang lumabas at sumunod nadin naman ako.




Di ko mapigilan ang ngiti ko habang naglalakad kami pabalik sa room. Gosh. I want to scream so loud para marinig ng buong taga Brentville! Hay I just can't do that.



Alluring II:  Alluring her innocenceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon