KUTUP YILDIZI *1*

44.bölüm

EMİR'DEN

Esra ve Deniz odaya çıkınca ben meraktan öldüm resmen

''Buğra ben yukarı çıkıyorum.''

''Çıkma biraz bekle sonra çıkarsın.''

''Merak ediyorum'' dedim ve onun konuşmasına izin vermeden merdivenleri ikişer ikişer çıktım. Buğra da dayanamayıp arkamdan geldi hemen.Yavaşça kapıyı araladım ve dinlemeye başladım

''Peki. Biz babama çok iyi anlaşırdık. Küçükken beraber maç yapardık, parka giderdik, anneme sürpriz hazırlardık,... İyiydik yani. Ben babalar gününde ona hediye yapardım ya da alırdım o da bana doğum günümde alırdı. Hiç bir zaman doğum günümü atlamazdı. Bir kere dışarıda top oynarken yere düşmüştüm  gelip beni kaldırdı. Dizlerimin ikisi de yarılmıştı. Pansuman yaptı. Şimşekten korkardım. Gece şimşek çaktıysa kalkar yanıma gelir benimle yatardı. Bir keresinde gece hastalandım babam hemen beni hastaneye götürmüştü. Okulda veli toplantısı olduğunda ya da bir etkinlik olduğunda illa gelirdi. Bir hata yaptığımda hep arkamda dururdu. Kısacası çok iyi bir ilişkimiz vardı.'' O bunları anlatırken ben sessizce dinlemeye çalışıyordum.

''Benim hiç doğum günümü kutlamadı, düştüğümde kaldırmadı,korktuğum da sarılmadı, hastalandığımda başımda beklemedi. Deniz bu acı ne zaman geçecek? Ben ne zaman bunları unutup geçmişime takılmadan geleceğime bakacağım. Geçmişime takıldığım için geleceğime odaklanamıyorum. Ağlıyorum ama neden? Canım acıdığı için mi?,Babasız büyüdüğüm için mi? ya da Kimse beni anlamıyor ,kimse beni dinlemiyor diye mi?insanlar gülerken ağlamıyorlar,ya da ağlarken gülmüyorlar.Ama ben ikisin de birden yapıyorum .Ben gülerken içten içe ağlıoyorum. Ağladığımdaysa  kimseye gözükmek istemiyorum.İstiyorum ki herkes beni mutlu zannetsin.Ama bunu her zaman başaramıyorum. Derin derin nefes alırken bile biri sanki beni sıkıştırıyormuş gibi hissediyorum.Deniz ben ne yapacağımı bilmiyorum. Ben çok çaresizim.''denize daha çok sarıldım

''Meleğim...O an canın ağlamak istiyorsa ağla gülmek istiyorsa gül. Geçmişini unut diyemem çünkü unutamazsın ama alışırsın. O acı hep aynı ilk gün ki gibi durur. Zamanla geçer diyorlar ya hayır geçmiyor sen alışıyorsun. Senin acı çekmenin nedeni bu alışılacak bir şey değil ve gözünün önünde hep örnekler var. O yüzden bir türlü yoluna bakamıyorsun. Sen yalnız değilsin hepimiz senin yanındayız. En çokta sevdiğin adam emir yanında.''

''İşte en çok ondan korkuyorum ya..''

''Neden?''

''Boş ver.''

'' Seni geç buldum. Senin yanında olamadım. Sen acı çekerken ben eğleniyordum gülüyordum ama bundan sonra ben varım yanında.''

''Ben hep kendi kendime babama dedim ki madem gidecektin neden sevmeme izin verdin, madem gidecektin neden sana bağlanmama izin verdin, madem gidecektin neden seni hissetmem izin verdin. ABİ NE OLUR SENDE BENİ KENDİNE ALIŞTIRIP GİTME! NE OLUR BENİ KENDİNE BAĞLAYIP GİTME! NE OLUR SENİ HİSSETTİKTEN SONRA GİTME! ABİ NE OLUR BENİ BIRAKIP GİTME!''

''GİTMEYECEĞİM ABİCİM. BUNDAN SONRA GİTMEK YOK...''

Sinirle aşağı indim ve bahçeye çıktım. Yerde duran boş saksılara bir tekme attım.

''Abi bir sakin ol? Neye sinirlendin şimdi.'' diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı Buğra 

''Buğra görmüyor musun?Esra acı çekiyor ve biz sadece dinliyoruz! Başka bir şey yapamıyoruz!''

''Bak ben Esra'yla yıllardır arkadaşım. Bana bile bu kadar detaylı hiçbir zaman anlatmadı. Bırak abisiyle dertleşsin bütün öfkesini anlatsın.''