Aşk'a Engel

30.Bölüm❤

Merhabalar bundan böyle bölümler kısa ama inşallah sık aralıklarla gelecek ve elimden geldiğince tüm karakterlerimiz olacak.

Kitabımız Genç Kurgu'da şuan 211.sıralamada.Yayınladığım zaman kaçıncı sırada olur bilemem :)

Artık yorum istiyorum lütfen!Bir yıldızı renklendirmek ve yorum yapmak hiç de zor değil...

~~

Genç kadın karnındaki ağrı sebebi ile gözlerini büyük bir zorlukla araladı.Henüz yeni yeni toparlanmaya çalışan zihni ona neler olduğu ile alakalı hiç yardımcı olmuyordu.

Beyaz oda,beyaz ışık ve hemen yanıbaşından gelen makine sesleri.

Silah sesleri,alevler,kızları ve Güney...

Hafızasına düşen görüntüler ağrısını unutturup can havliyle yerinden doğrulmaya çalışmasına sebep olmuştu.

-'Ebru,kızım ne yapıyorsun?!'

Kollarına tutunan ellere zorlukla döndüğünde Leyla Annesini görmek bir nebze rahatlatmıştı genç kadını.Nihayetinde evlatlarına birşey olsaydı o tam da yanında olmazdı değil mi?

-'Bırak beni Leyla Anne,kızlarımın yanına gitmem gerek.Güney...Güney iyi mi?'

Yaşananlar ne olursa olsun Güney için endişelenmesine engel olamazdı Ebru.İcabında genç adamı da anlıyor ve hiçbir şekilde suç bulamıyordu bu yüzdendi o kurşunların önüne bir kere bile düşünmeden atlayışı..

Aniden hem omzuna hem de karnına saplanan ağrı keskin bir nefes aldırmıştı ona dişlerinin arasından.Canı yanıyordu evet ama şuan onun derdine düşemezdi.

-'Güzel kızım,yavrularında Güney'im de gayet iyiler.Sen düşünme yat haydi yerine tehlikeli bir ameliyat geçirdin.'

Rahat bir nefes almıştı Ebru.Biliyordu Leyla Annesi ona hiçbir koşulda yalan söylemezdi.Başını yastığa bıraktığında gözleri kızlarını da arıyordu fakat esasında görmek istediği kişi çok farklıydı.

Hayatının adamı...

Yinede görüldüğü kadarıyla anlıyordu ki eski kocası yanında değildi demek ki merak bile etmemişti kendisini.Öyle olsa tam şu anda tam da elinden tutan insanın o olması gerekmez miydi?

Leyla Annesi ile göz göze geldiğinde onun gözlerindeki parıltı güzel şeylerin habercisiydi sanki, hissediyordu.

-'Kocan dışarıda kızım,sabahtan beri uyanmanı bekliyor hava alması için dışarıya yolladım.'

Tüm acılarına rağmen,kocasının onu beklediğini duymak işte bu herşeye yeterdi bile.Yorgun suratında büyüleyici bir gülümseme oluştu.

Ne var ki Leyla Annesi yeniden konuşana kadar...

-'Ah,güzel kızım benim.Her işte bir hayır vardır dedikleri bu olsa gerek.Allahım senin canınla sınarken bizleri,yeni bir canın daha müjdesini verdi.Yavrunda sende bu savaşın içinden sağ salim çıktınız ya daha ne isterim Ebru'm.'

Duyduklarının sadece bir yalandan ibaret olmasını istercesine gözlerini sımsıkı yumdu Ebru.Yalan olmalıydı Leyla Annesinin söyledikleri,yanlış duymuş olmalıydı.

İradesine hakim olamamış,olanlar olmuştu eski kocası ile yıllardır hasretiyle tutuştuğu vuslat gerçekleşmişti.

Gerçekleşmişti de birde bebek mi bahşedilmişti ona,onlara?İnanamıyordu,mutlu olmalı mıydı onu da bilmiyordu ama tek bir düşüncesi,endişesi varsa Sinan'ın ne tepki vereceğiydi..