Chapter 18

33.2K 839 279
                                    

Catherine Faith's POV

We already arrived at NSC and now we're heading to the gymnasium.

While walking, I remembered what he said earlier.

"We better hurry. My mom is waiting for us."

I stopped walking.

Nagtaka siya sa inakto ko at tinignan niya ako.

"Why?" he asked.

"Yung Mama mo nandito ngayon sa NSC?" tanong ko.

"Yup." sagot niya.

Holy. Crap.

Syempre kahit 5 years na ang lumipas, nahihiya pa rin ako sa Mama ni Jiyong.

Nahihiya ako. Parang lahat ng hiya ko nung una ko siya makita, bumalik. Ugh. T^T

"Mag-boyfriend naman kayo ni Jiyong and I trust you. Alam kong wala kayong gagawing masama."

"One more thing, son. Please zip your pants."

"Aish!!"

I can't stop remembering the things from the past. Psh.

"Why? Is there a problem?" he asked.

"N-none." I answered.

I continued walking and he also did the same.

Shit. I don't know why I am nervous.

After a few minutes, hindi ko namalayang nasa gymnasium na pala kami.

"Good afternoon po, Ms. Chae and Sir Jiyong." sabi nung nakakitang organizer sa akin.

Jiyong didn't greet her. Grabe, gano'n pa rin siya. Tss.

Ako na ang bumati. Nakakahiya naman. -___-

"Good afternoon." I smiled after greeting her.

Inikot ko ang paningin ko sa gym.

I don't know why pero may biglang akong naalala dito sa gym.

"Oh my god! I like this song!"

Hindi ko maalala ang buong detalye pero I have a feeling na something happened to me here.

"Faith? Hija?"

Nabalik ako sa ulirat ng may tumawag sa akin.

Nilingon ko ang tumawag sa akin.

O____O

OMFG. Yung Mama ni Jiyong.

"Ma, glad you're here." Jiyong said.

"H-hello po, Madam." I greeted her.

"Napaka-formal mo pa rin, Faith. Call me Tita once again."

Once again?

Yeah. I used to call her Tita Mina. Pero iba na ngayon..... manhid na ba ang mga tao ngayon?

Hindi ba nila alam na hindi na ako kumportable sa kanila pagtapos nung nangyari?

"Ma, she is Chaerin. Call her Chaerin." Jiyong said to his Mom.

"Ayoko. Tumatawag ako ng pangalan sa kung saan ako sanay. Like you, I call you Jiyongie. Right?" she said.

"Tch." Jiyong mumbled.

"Call me Tita Mina once again, hija." she told me.

"Okay po, Tita Mina." I said.

"I really missed you, hija." she reached for me and hugged me.

I hugged her too even though I find it very awkward.

MIMMF Book 2: Innocent No More Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon