Crown Academy I : The Truth and The Hidden

P R O L O G U E

World of Extraordinaire

"Our dear Princes and Princesses, we have an unexpected attack near the gate of Heliah. Team Mystique is now resolving the problem. Please stay at your respective classrooms for further instruction. Do not go outside and do not attempt to fight."

I was so busy counting the leaves falling from my favorite tree, Bleu. Nakaupo ako sa pinakamalapit na bintana and from where I am sitted, tanaw na tanaw ko ang mga nahuhulog na dahon. They are crisels, they turned blue as soon as they touched the ground. Mula roon ay kitang-kita ko rin ang mga Prisidor na tumatakbo sa hindi kalayuan.They are the special guards for emergency attack and as what  I can see, they are heading to the gate to help aid the matter. I turned my sight to my classmates, some calmly reading while others are shaking. Hindi ko rin sila masisi. If you're at the lower rank, you have all the rights to feel frightened after all you're among the weak.

"Okay class, shall we continue?"

We're supposed to continue wih the discussion pero naudlot rin 'yon nang biglang marinig namin ang isang napakalakas na pagsabog. At kasunod nito ang malakas na pagtunog ng Shirasih, the emergency code.

Agad-agad silang tumayo para pumunta sa kanya-kanyang safe vault. Sumunod na rin ako sa kanila but I went on the other way. I decided to stop this noise, kasi naman nasa labimpitong dahon na ako at malapit ko na matapos ang sinasabi nilang wishieshower. Dalawampung dahon ang kailangan para makahiling ng kahit ano sa punong 'yon sayang kung hindi ko rin matapos. Mahirap kaya 'yon bilangin, nagiging invisible sila minsan. At kapag natapos ko na ang gulo saka ako babalik doon para tapusin ang pagbibilang. Gustong-gusto ko kasi kumain ng chocolate cake at iyan ang gusto kong hilingin.

I run to the East Wing since East Gate ang Heliah and I make sure na hindi ako mahagip ng mga special CCTV dito. Nang marating ko na ang pinakadulo ng East Wing, agad ko ng nakita ang sitwasyon ng gate of Heliah. Malapit na talaga itong masira.

Nag-isip agad ako kong ano ang susunod na gagawin.

Tatalon ba ako? Lilipad ? O Teleport?

I touched my chin and think. Then I decided na mag teleport na lang kasi nakakapagod din tumalon then tatakbo o kaya naman lilipad baka may makakita pa sa akin. So, pinikit ko ang mga mata ko at gumawa ng imahe ng gate of Heliah sa isipan ko. After 5 seconds, I opened my eyes and found myself standing near the gate of Heliah. Agad-agad din akong tumakbo.

Nang malapit na ako sa gate of Heliah, ramdam ko na ang malakas na kapangyarihan na nagdulot ng lahat ng ito. Halos sira na rin ang gate of Heliah at konti nalang, makakapasok na ang panirang alien na 'yon.

Nang makalapit na ako sa kanya, dali-dali akong nagtago sa pinakamalapit na puno. I inspected the place and I found no Team Mystique except for the dead Prisidor. Then I also found out, na itong puno na tinataguan ko ay ang nag-iisang punong naiwan sa lugar na 'to. Namali na naman ata ng pasabog ang mga Prisidor na ito. Grabe ang sira ng loob kahit hindi pa nakapasok ang alien na 'yon.

"Tinatamad na naman ata sila," bulong ko at napailing nalang.

"Tingnan mo, kawawa ang mga punong nadadamay. Ito ba gawain ng special guards?" dagdag ko pa habang sinusuri ang paligid.

Naisip ko naman ang Team Mystique. What's the use of their rank kung simpleng gulo lang late pa dumating. Napasilip ulit ako mula sa punong tinataguan ko at nakita agad ang alien na 'yon nang biglang tuluyang sumuko ang mga pader at nakapasok na ito ng tuluyan. I tried to remember kong anong klaseng alien ang aliw na aliw sa pagsira ng gate. And when I found out it has a horn -

"Cerastes."

They are very large and extremely flexible serpent with horns. Madali lang itong talunin, bakit kailangan pa ang tulong galing sa mga mahahangin na Team Mystique?

Lumabas na ako sa tinataguan ko at dahan-dahang lumapit sa kanya. Hindi niya ata ako napansin kasi busy ito sa pagbubungkal ng lupa. Pagkatapos sirain ang gate, lupa na naman pinagdidiskitahan. Ang lupit naman nito.

Tiningnan ko naman ang paligid at wala pa talagang dumating na tulong. Saan na kaya sila?

"Kawawa ka naman," bulong ko.

Centares raised its head at nagtama ang mga mata namin. Nginitian ko naman ito at kinawayan pa.

"Hi?"

Bakas naman sa mukha nito ang pagkalito. When I suddenly felt the presence of that so called Team Mystique, I know I have to do this as quick as possible. Kasi alam ko namang pahihirapan nila 'tong si Centares, wala pa naman silang mga awa.

Susugurin na sana ako ng Centares nang titigan ko ito sa mga mata. And I utter the word, that stops it from moving.

"Die."