She's unforgettable

Hoofdstuk 172

Giorgina POV:

'Heeeeee zusje!' Ik glimlach en geef Lauren een knuffel. Eindelijk is ze er weer, ondanks dat ze maar 2 dagen weg was heb ik haar gemist. 'Hey liefie. Hoe is het met je?' Ze doet haar bomberjack uit en we gaan naar boven. 'Goed.' Ik forceer een glimlach. We gaan samen op haar bed zitten. 'Jezus, je kunt echt niet liegen hoor.' Ik negeer haar opmerking. 'Hoe was het?' Vraag ik dan. Ze begint te stralen. 'Zullen we in de jacuzzi gaan? Dan praten we daar bij.' Ik knik. We gaan naar de badkamer van mijn ouders en Lauren zet de jacuzzi aan. Ik kleed me uit en laat me in het warme, bubbelende water zakken. Ik doe mijn haar in een staart. Even later gaat Lauren tegenover me zitten. 'Nou, vertel!' 'Het was zo leuk, ik ben zo verliefd, ik voel me zweverig.' Ik moet lachen. 'En verder?' Een rode kleur vormt zich op haar wangen. 'Ja, we hebben het gedaan. Het was zo romantisch. We waren uit eten geweest, en daarna zaten we op het bed. En toen stak hij kaarsjes aan! Het was zo romantisch, maar volgensmij vond hij het wel eng. Hij trilde helemaal, dus toen heb ik de leiding maar genomen. Het was zo fijn! Hij moest huilen na die tijd, dat is toch schattig?' 'Ik moest ook altijd huilen nadat Dave me tegen de muur of op de tafel genomen had, echt schattig inderdaad.' Flap ik er uit. 'Sorry.' Zeg ik snel.

'Sorry Gina, ik had er even niet bij nagedacht.' 'Het maakt niet uit, echt niet.' 'Heeft hij dat echt gedaan?' Ik knik. 'Nou, vertel verder.' 'Nou, zaterdag hebben we gewinkeld en 's avonds hebben we sushi geheten, en zondag zijn we naar de spa gegaan en daarna weer terug naar zijn huis.' 'Leuk, ik ben blij dat je het naar je zin hebt gehad.' 'Je zou ook zoiets moeten doen met Samuel.' 'Het gaat prima met me, hou er alsjeblieft over op.' 'Wie houd je nou voor de gek voor Giorgina? Je bent een wrak, een emotioneel wrak. Ik hoor je 's nachts in je slaap roepen, je zit alleen maar op je kamer en je hebt Samuel de hele week nog niet gevraagd langs te komen. Je eet niet eens! En dan zeg jij dat het goed gaat, hou toch op.' Ik bijt op mijn lip, ik kan er slecht tegen dat Lauren gelijk heeft. 'Ik heb gewoon geen behoefte aan gezelschap.' 'Ja, dat bedoel ik. Het gaat niet goed met je, normaal ben je dol op gezelschap. Hij is je vriendje! Ik snap echt niks van jou.' 'Inderdaad, je snapt niks van mij.' Reageer ik vuil. 'Het is heus niet erg om verdrietig te zijn hoor, maar je moet praten. Praten met een deskundige en praten met de mensen om je heen. Anders kom je hier nooit meer vanaf.' 'Jij weet niet hoe het is.' 'Nee, dat klopt. Maar ik wil je alleen maar helpen hoor. Maar ik blijf het niet aanbieden.'

Mijn telefoon trilt op het bijzet tafeltje. Samuel zijn naam verschijnt in beeld. Lauren kijkt me aan. 'Nou, neem op.' Oog rollend pak ik mijn telefoon. 'Hé, met mij.' 'Ja, met Sam. Ik heb je de hele week niet gezien en gesproken, gaat het wel? Kan ik langskomen?' 'Jawel.' 'Oké, nou, tot zo.' Ongemakkelijk hangt hij op. 'Zo, dat was de eerste stap.' Ik zucht geïrriteerd en sta op. 'Ik ga me aankleden.' Ik wikkel een handdoek om mijn lichaam. 'Wil je m'n telefoon aangeven?' Ik pak Lauren haar telefoon en geef hem aan haar. Als ik over de gang loop hoor ik haar tegen Bas praten. In mijn slaapkamer gooi ik de deur met een klap dicht. Tranen branden in mijn ogen. Het is niet eerlijk!

Ik pak een string en een BH uit mijn kast en kleed me aan. Verder trek ik een simpel witte spijkershort en een zwart T-shirt met lange mouwen aan. Als ik de bel hoor ga ik naar beneden. 'Hey.' Ik laat Samuel binnen. 'Hey.' Het is stil. 'Laten we in de woonkamer gaan zitten.' Zeg ik dan. Hij knikt en loopt achter me aan. We gaan op de bank zitten. 'Waarom liet je niks van je horen?' Vraagt hij dan. 'Ik sliep veel.' 'Oh, daarom was je 's nachts om 03:00 nog online op WhatsApp, en brandde het licht op je kamer voortdurend.' Ik kijk weg. 'Giorgina, je kan me alles vertellen, ook dingen die ik eigenlijk niet eens wil weten.' 'Jezus, begin jij nu ook al? Iedereen met zijn goed bedoelde gedrag en met dat "praten", ik wil niet praten! Ik wil alleen zijn.'

'Dan weet ik niet of wij nog samen kunnen zijn.'