lover | jungkook

eight

O gün öylece yan yana yürürken telefonda mesaj atarken hissettiğim heyecan ve güven tamamen gitmişti. 

Kendimi çok ezik hissediyordum.

Ağzımı bıçak açmazken ilk konuşan o oldu.

'' Hayatın nasıl gidiyor, Haru? '' diye sorduğunda içimden küfür ettim. 

Berbat geçiyordu.

Abimin yakın arkadaşına aşıktım, o ise beni kardeşi gibi görüyordu.

Bir sevgilisi vardı.

Dahası, sevgilisi onu başkasıyla aldatıyordu. Rezalet bir ruh hali içerisindeydim. Ama buna rağmen gülümsemeye çalıştım.

'' İyi gidiyor oppa'' diye konuştum gözlerim onun gözlerini bulurken.

'' Senin nasıl gidiyor? ''

'' Ah. '' dedi. '' Benimki mi? Çok iyi olduğu söylenemez. ''

'' Neden ? '' diye sorduğumda duymaktan korktuğum cümleleri sıraladı.

'' Başımda bir sapık var, ve ne yaparsam yapayım peşimi bırakmıyor. ''

O sapık ben oluyordum.

Mesaj atanın, hediyeler yollayanın ben olduğumu bilse neler olurdu düşünemiyordum bile. 

Namjoon Oppa duysa muhtemelen beni öldürürdü.

Ona abi gözüyle baktığımı düşünüyordu, yanılıyordu tabii ki.

'' Üzüldüm. '' diye geçiştirmiştim sadece. 

Ben onu bu kadar çok severken benden rahatsız olduğunu bilmek canımı acıtmıştı.

Bunu zaten biliyordum, ama yüz yüzeyken duymak daha berbat hissettirmişti. 

'' Umarım her şey yoluna girer. '' diye konuşabilmiştim sadece.

Ama girmeyecekti.