ESARET

29. Bölüm Dokunuş

Ramazan boyunca attığım 8. bölüm geldi. Dile kolay tam 8 bölüm. Aksatmamak için elimden gelenin fazlasını yaptım. Hepsi sizler için.

Olaylar hemen gelişsin aşk başlasın diye mesajlar alıyorum. Bu mümkün değil. Kendinizi Hande'nin yerine koyun. Bilmediği sırlarla dolu evlilik ve adam yakışıklı hop aşık olsun. Bu mümkün değil. Akla mantığa uymaz. Ben böyle olacağını biliyordum ve o yüzden "ESARET HAKKINDA" isimli duyuruyu attım. Sindirerek yazacağım dedim ve yazmaya çalışıyorum.

Başka hikayeler şöyle böyle, işte bir şöyle olmadı.

Demek ki başka hikayelerden farklı yazıyorum aynı değil ve buna çok sevindim. Bu demek  değildir ki iyi yazıyorum. Asla! Farklı diyorum. Burası wattpad. Herkes istediği kitabı okumakta özgür. O yüzden başka okuduklarınızla ne benim ne de başkasının hikayesini kıyaslamayın. Ben 5. hikayemi yazıyorum ve kendimi tekrar etmemek için elimden geleni yapıyorum. Hiçbirinin diğeriyle bağlantısı yok olmadı olmayacak. Bir hikayeyi kurgulamak yazmak hepsini geçtim hissettirmek çok zor arkadaşlar. Kendimden biliyorum burada hikaye okuyamıyorum doğru düzgün.

O yüzden, sizlerin henüz bilmediği, karmakarışık bir kurgusu olan "ESARET"i en yalın şekilde yazmaya çalışıyorum. Böyle de devam edeceğim. Dediğim gibi okuyup okumamak serbest.

Evet bu bölüm bir çoğunuzun beklentisini karşılar diye düşünüyorum. Değişik bir bölüm oldu sanki. Diğer bölüm daha değişik diğer bölüm aksiyon derken inşaallah beklediğinizin üstünde devam eder.

Oruçlar açıldı Allah kabul etsin. Kahveler de hazır. Multimedyamızı tıkladık. Müzik eşliğinde ESARET 29. bölüm sizlerin efenim. Keyifli okumalar 🐞❤️☕️💕

Bitmeyen adımlar...

Kerem elini tuttuğu kıza kaçamak bakışlar atıp yürürken onun, hiç sevmediği, başı dik, mağrur ifadesinden gözlerini kaçırıp gömleğinin düğmesini açtı.

Burası baya sıcak olmuştu!

Davetlilerin yanına geldiğinde tedirgin ifadeyle etrafına bakıp belli belirsiz gülümsedi. Yanındaki kızın misafirlerle tokalaşmasını izlerken kendine gelip önce Andrew'a sonra o kıza baktı. Onun da kendine bakması bir an duraksamasına yol açarken gülümsemeye çalıştı. Yanına yaklaşıp belinden tuttu.

"Bu parti ikimiz için. Düğünümüze gelemeyen arkadaşlarım böyle bir şey talep etti ve ben de kıramadım."

Kerem konuşup davetlilere döndü. Tedirginliği devam etse de rahat bir ifadeyle konuşmaya başladı.

"Eşimle daha önce tanışanlarınız oldu ama tanışmayanlarınız da var. Ben tekrar tanıştırayım. Değerli misafirler, sevgili eşim Hande Karahan."

Kerem kendine belli belirsiz bir tebessümle bakan o kıza içten bir gülümseme gönderip konuşmasına devam etti.

"Bebeğim. İkinci bir tanışma faslı seni sıkabilir. Davet ikimiz için gibi görünse de aslında senin için. Buradaki herkes beni tanıyor."

Hande içten bir şekilde gülümseyip elini hâlâ tutan o adamın elini sıkıp parmaklarını kenetledi. Kerem'in belli etmese de yaşadığı şoku, Hande onun gözlerinde görüyordu.

"Benim için olan bir davet, tanıştıracak kişi sensin ve ben sıkılacağım. Bu mümkün mü? Seve seve."

Kerem'in şaşkınlığına zıt, gözlerinin içi gülerken rahat ama sesli bir nefes alıp asıl kendinin sıkıldığı tanıştırma işini yapmaya başladı. Her tanıştırdığı kişiden sonra rahatlarken farkında olmadan elini Hande'nin beline iyice sarmıştı. Tanıştırma faslı bittikten sonra meraklı davetlilerin Hande'yle konuşmasını Kerem izlerken aynı zamanda yanına gelen ortaklarıyla konuşmaya başladı. Gözü ara ara Hande'yi bulurken aynı zamanda hiç sevmediği işini konuşuyordu.