ESARET

78. Bölüm Veda

Twitter ve Instagram üzerinden #Esaret yazıp paylaşan arkadaşlarım.

Kartalice77
NurArzu
Damlaydin
Zeyneb999

Hepinize sonsuz teşekkürler sevgiler saygılar. Emeklerinize ellerinize güzel gönlünüze sağlık. ❤️❤️❤️❤️

Bölüm erken geldi değil mi? Canım arkadaşıma çok teşekkür ediyorum emekleri için. (Adını söyletmiyor benim görünmez gizli kahramanım) Erken gelen bölümü umarım beğenirsiniz. Ben çok severek yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.❤️❤️

Multimedyada "Emre Aydın SEN BENİ UNUTAMAZSIN var." Muhteşem uydu yine. Evvet kahveler hazır mı? O zaman kahvelerimizi alalım şarkımızı açalım. Buyrun efenim bölüm sizlerin ☕️️❤️😘

Erdem'in ağzından çıkacak sözlere bağlıydı.

Alacağı tek bir nefes...

Sadece kendi nefes sesini duyarken bir adım daha yaklaştı ve ayakta kalabilmek duvardan tutundu. Dili uyuşmuş gibiydi. Ruhu gibi... Konuşmak için ağzını açtı... sesi çıkmadı. Tekrar denedi, yine olmadı. Gözlerinin beyazı kızarırken, kuruyan ağzını tekrar açtı.

"Hande'm iyi mi?"

Gerisi gelmedi sözlerinin. Belki de duymaktan korktuğu sözler vardı. Bir adım daha atıp Erdem'in kolunu tuttu.

"Sadece küçük bir travma de. Ameliyatı gerektirecek bir şey yok de. Şu an uyutuluyor, durumu iyi; de, başka bir şey istemiyorum."

Erdem sessiz bir nefesi içine çekerken, arkadaki meraklı gözlere baktı. Seza'yla bir şeyler konuşmuştu ama derin detayları tam olarak bilmiyordu. Kerem'e baktığında buruk bir ifadeyle gülümsemeye çalıştı, içi kan ağlasa da...

"Sen her şeyi söyledin. Yoksa bizi mi dinledin? Sana o zaman, o kadar söyledim. Tıp yaz birlikte okuyalım dedim ama beni dinlemedin. Babanın işleri için daha stressiz bir meslek seçtin."

Erdem konuşmasına devam ederken, Kerem birden sarıldı. Erdem nefes alamadığını hissedip, geri çekilmeye çalıştı ama nafile yere...

"Abi beni bu kadar sevdiğini bilmiyordum. Bence bana sarılma. İçeride sarılman gereken başka biri var; ama uyandıktan sonra."

Kerem çekilip buruk bir sevinçle arkadaşına bakarken, titrek sesiyle zorla konuştu.

"Şimdi girebilir miyim?"

Arkadaşı, gözlerini kapatıp açınca kimseye bakmadan hızla içeri girdi. Erdem arkasından üzgün gözlerle bakarken, Handan'ın konuşmasını duyunca ona döndü.

"Kızım iyi mi? Bir şeyi yok dedin ama ben bir kez daha duymak istiyorum."

"İyi. Ama bu gece burada kalacak."

Handan, Demir'e sımsıkı sarılıp, dolu gözlerini kapattı.

"Kızımız iyiymiş. Hande'miz iyiymiş."