Hoofdstuk 36

2.4K 122 9
                                    

Laurens liep op en neer door mijn kamer terwijl ik alle woordjes die hij op ratelde vertalen naar het Frans. 

"We hebben alle woordjes serieus nu al drie keer gehad. Kunnen we dan nu stoppen?" Hij schudde zijn hoofd en keek me serieus aan.  "Nog één ronde en dan gaan we naar je wiskunde" 

Ik had Laurens nooit moeten onderschatten, maar aan de andere kant was het maar goed ook want het was vrijdagavond en ik was nog steeds hard aan het leren. Nog nooit had ik zo veel gedaan voor ook maar een hele testweek, laat staan zo veel op één dag, op een vrijdag! 

Hij kwam naast me zitten op mijn bed. "Wat snap je niet aan wiskunde?" "Ik snap alles al, wiskunde is best gemakkelijk weet je" Hij knikte. "Dan maak dit proefexamen maar eens dan." Ik pakte het proefexamen wiskunde en begon bij opgave één. 

Twee uur lang zat Laurens op mijn bed te kijken hoe ik met volle concentratie mijn test aan het maken was. Dat zijn al drie mijlpalen in een paar uur tijd. 

1. leren op een vrijdag

2. werkelijk iets doen voor een toets

3. mijn concentratie voor twee uur bij een toets houden terwijl er een hete student naar me staart

Niet dat nummer drie ooit is voorgekomen want ik studeerde nooit samen en zeker niet met een student

4. Samen leren met een student. 

Ik gaf de toets aan Laurens die hem ging nakijken met het correctievoorschrift. "Je hebt ongeveer een tien" Ik grijnsde. "Ik zei toch dat wiskunde mijn sterkste vak was" Hij lachte. "Je had gelijk. Dit is wel genoeg voor één dag. Dus morgen, hoe laat?"

"Morgen ook nog een hele dag leren?" Hij schudde zijn hoofd. "Dat laat ik aan jou over, onze date?" Ik lachte. "Jij regelt het maar, ik zorg wel gewoon dat ik op tijd klaar sta" Hij knikte en kwam naast me liggen. 

"Dan ga ik zo maar eens terug naar het studentenhuis" Ik knikte en boog naar hem toe. Hij deed hetzelfde en drukte zijn lippen op die van mij. Hij rolde op zijn rug en trok in zijn beweging mij op hem. 

Zijn handen lagen op mijn onderrug terwijl hij mij zoende. 

~*~

"Je gaat vanavond op een date?" Ik hoorde  David aan de andere kant van de telefoon nog met zijn ogen rollen. Aan de geërgerde toon in zijn stem was hij het er weer niet mee eens. "Ja, ik ga op een date, goed gehoord." 

"Je gaat te snel" 

"Het is een 8 maanden na zijn dood, David. Laat het gaan. Ik moet ook een keer verder gaan en zoals ik al honderd keer heb gezegd, ik vergeet hem niet!" David zuchtte diep. 

Hij hing op. Hij hing gewoon op. Zonder dat ik ook maar iets kon zeggen had hij opgehangen. 

geïrriteerd gooide ik mijn telefoon weer naast me neer.

David was veranderd en ik miste mijn beste vriend. 

David en ik waren altijd al onafscheidelijk geweest, maar de laatste paar maanden, eigenlijk het afgelopen jaar is er te veel veranderd tussen ons, het ging minder goed. Hij had steeds minder tijd voor me en we hadden steeds meer verschillende meningen over allerlei dingen. 

Ik wilde dat David mijn ideeën zou goedkeuren, maar ik liet me niet tegenhouden omdat hij het een slecht idee vond. Ik ben niet getrouwd met hem!

Vorig jaar rond deze tijd zeurde hij dat ik mijn 'sletact' neer moest leggen en een relatie moest krijgen. Nu ga ik op één date en dan is het al te snel. Was 8 maanden dan werkelijk te snel?

Ik besloot om mijn gedachtes opzij te zetten en me klaar te gaan maken voor mijn diner met Laurens. 

Ik liet mijn lange blonde stijl zoals ze al waren en deed ook niet te veel make-up op. Ik hoefde me niet klaar te maken voor een gala, het was een date en daarom vond ik het niet nodig om een hoop extra dingen te doen. Gewoon hetzelfde als op feestjes, wat ik altijd deed, want zo was Laurens me ook gewend. 

Mijn moeder kwam binnen en glimlachte naar me

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Mijn moeder kwam binnen en glimlachte naar me. "Je ziet er prachtig uit" 

"Mam? Vind je dat ik te snel verder ga? Ik bedoel na Chris?" 

"Hailey, dat weet je zelf het beste. Als het goed voelt, dan is het goed, denk er niet te veel over na. Laurens is een leuke jongen die je een tijd geleden hebt ontmoet en als je hem leuk vind moet je het doen. Soms komen we liefde op vreemde of soms verkeerde momenten tegen, maar ik vind dat je er niet tegen moet vechten" 

Ik knikte langzaam met mijn hoofd dat ik haar begreep. "David vindt dat ik te snel ga" 

"David bekijkt het anders dan jij doet. Hij weet niet wat jij voelt. Al die tijd dat jij alleen was,  had hij Kelsie die voor hem zorgde en hem vrolijk maakte. Voor hem is de tijd sneller gegaan en lijkt het nu waarschijnlijk te snel voor hem. Maar de enige mening die er toe doet is die van jezelf" 

Mijn moeder keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan, als ongestelde vraag wat mijn mening nou was. 

"Het voelt voor mij prima." 

Mijn moeder stond op en legde haar hand op mijn schouder. "Dan stop met twijfelen en ga naar je date toe" 





The Next GenerationWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu