Chapter 1

144K 3K 601
                                    


"All i want for christmass is you ..  ~~~"- kanta ni Mika


"Jingle bells jingle bells jingle all the way .. Nanananananan, hindi ko na alam ang susunod hey!! "- Mga bata dito sa ampunan. 


Haha! Kakatuwa naman ang mga batang ito sarap ibulsa eh. Masaya kasama ang mga bata para na din akong nagiisip bata. Like me, they dont have parents too kaya ampunan eh malamang. 


"Ate Venice andito ka na pala! Tara kain tayo ng pagkain."- Ara she still chewing at puno ang bibig.


"Sige Ara susunod na lang si ate mamaya."- ako


"Ok Ate, lab you!"- sya


Ang saya nya tingnan. Kahit malapit na syang bawian ng buhay hindi pa rin sya nauubusan ng ngiti sa muka nya. She's one of the reason kung bakit ako nagpapasalamat kahit kahit ganito ako, just look at her gusto nya pa mabuhay but her journey is near to end.


Ako eto buhay nga nagtatanong naman kung sino ako, im holding into that im lucky that im still alive. 


"Venice, hija! Ok ka lang ba talaga, hindi ka ba masyado naapektuhan tungkol sa school mo?" Mother Jessa asked me while combing my hair


Hindi ko nasagot tanong ni mother. Oo suspended ako sa school ko. Ayaw nila saken eh. 

Lahat sila gusto akong pinapahirapan,  binubully at higit sa lahat sinasaktan. Nagsuffer ako ng maraming buwan. Pero kahit na anong klaseng pagpapaliwanag ko sa principal namin. 

Ako pa rin ang mali. Hinayaan ko na baka sila talaga yung may sapak hindi ako. They connections too! Kahit isang libong words pa pagpapaliwanag mo hindi ka pakikinggan. 


Halimaw raw ako. Wala raw school na tatanggap sakin. Eh bat nila ako tinanggap nung una? Are they that dumb? 


Bakit kamo? Hindi daw ako tao, muka siguro akong impakto sa harapan nila ah yes yun nga siguro. Sa tribo ata ako ni Naruto. Napakamot ako sa ulo ko. 


I have this violet eyes that make them scared of me and i have this violet hair na may glitters na nakakalat sa bawat hibla ng buhok ko at the same time. Hindi ko alam kung anong meron saken kapag nagagalit ako nagiging puti like a snow buhok ko. Minsan naiiyak na lang ako sa nangyayare saken. Kala ba nila sila lang naguguluhan sa sarili ko? ako din kaya! mga tanga nitong mga to.



Sarap barahin eh, edi sayo na buhok ko nakakahiya naman! 


"Hija wag mo isipin na iba kang tao. Lagi mong tatandaan na bigay ng Diyos yan sayo kaya dapat maging thankful ka "- Mother Jessa



Gaya ng sabi ko im fine with everything i have. "salamat po"- Ako na hindi maiwasan ang maging emosyonal. 



"pumasok ka na sa loob kakain na."- Mother Jessa

The Long Lost Powerful Princess (Book #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon