The Long Lost Powerful Princess (Book #1)

Chapter 2

Hindi talaga nagpapigil si bata at hinatak nya na talaga ako. Pero sige na nga! katagalan ay na appreciate ko na isa isa ang mga nakikita kong tanawin.

Tahimik at super sobrang as in ganda! Parang feel at home ako dito. Ang saya saya ng mga tao. Tahimik, may mga nadadaanan kaming mga batang naglalaro ng mga powers nila, ang cucute at eto pa, bawal panget sakanila lahat sila maganda at gwapo yung iba cute!

Can i stay here? Ang ganda talaga dito eh. Ay parang kanina Venice nasasaltikan ka sa batang to ngayon gusto mo na dito? okay ka lang?

At eto pa huminto kami sa pagkataas taas na gate yung tipong singtangkad ng mga pinakamatataas na hotel, is this some kind of palace na nakikita ko sa mga movies? 

Ang laki manliliit ka talaga, kumbaga mukha kang alikabok sa sobrang taas! papuntang langit ata to? joke lang!

"Ate Venice. Tara pasok na tayo sa Academy."- Sya at hatak hatak pa din ako.

Academy lang yan?? Eh parang sobrag laking kaharian yan eh. I was so amazed right now, aside from i feel like im home my brain calm down, parang yung tanong ko dati unti unti na atang masasagot.

"Ano naman gagawin natin jan? Eh hindi naman ako taga dito."- Ako nang mabalik nanaman sa utak ko ang katotohanan.

"uuwi na ako!" Sigaw ko!

Mamaya sakalin pa ako ng mga tao jan eh. Tresspassing ako, oo at i feel at home. Pero gulong gulo na ako! Hindi ko na alam.

"Ate Venice naman eh! Hindi ka ba nanghihinayang sa effort ko? Tara na sa loob. Dito ka na magaaral sa ayaw at sa gusto mo. Ok ?? Kaya tara na."- Sya na nag desisyon sa buhay ko.

Ano pa nga bang magagawa ko baka gawin akong butiki neto eh, at isa pa hindi ko alam palabas.

Pagpasok namin kung amo naman yung mas kinalaki ng gate mas humigit pa ang lawak ng sa loob! Sobrang laki parang isang continent ata to eh.

"Hoy batang pusa! Hoy! "- Tinawag ko sya.

"Ate Venice ako si Klea, hindi bata pangalan ko. Hmp!"- sya sabay pout

Malay ko ba kung ano pangalan mo. Hindi ko naman alam! Hindi naman nya sinabi pangalan nya. Alam ko lang pusa sya kanina.

"Oo sige basta kung ano pangalan mo! iuwi mo na ako" pangungumbinsi ko sakanya kasi baka hinahanap na ako.

"Ayaw!" sya sabay cross arms

tsk!

Hinayaan ko na, jusko eto ang mahirap sa mga bata eh. Pag ayaw nila ayaw talaga nila pag gusto nila wala ka ding magagawa. Bagsak balikat ko syang tiningnan masaya sya sa ginagawa nya. Sarap nito paiyakin eh!