Taken by a DEMON (PUBLISHED UNDER RISINGSTAR)

Chapter 28

Nakikita ko ang dahan dahang pagkawala nang buhay ni Kuya Vic. Nagsisigaw ako sa hinagpis. Nangyari ito sa harapan ko. Wala akong magawa. Nagsisisigaw ako. Naramdaman ko ang mga kamay ni Astaroth na yumayakap sa akin.

"Calm down." Mahina nyang sabi pero di ko sya pinansin. Sigaw ako nang sigaw. Wala akong pakialam. Napakasakit. Kung ano ang naramdaman ko dati sa pagkamatay nang aking ama at ina dati ay gayun din ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

Sinusubukan akong pakalmahin ni Astaroth ngunit wala itong epekto sa akin. I can't calm myself down even him.

"Nauulit na naman ang mga nangyari katulad nang dati!" I cry facing Astaroth. "Mamatay na naman tayong dalawa, Astaroth!" nasabi ko ng pakiramdam ko ganoon din ang mangyayari sa amin. "We'll both die! We'll die!!!" I exaggerated!

"No, I won't let that happen. I won't!"

"We'll die! Katulad lang ito noon! Ayoko na!"

"Yva, ssssh!!! Calm down!"

"No! No! Mamamatay na naman tayo! Tama na! Ayoko na!"

"Yva, stop!"

"No!" I burst into tears. I can't stop myself. Nagsisisigaw na ako.

I was surprised when his right palm hit my left cheek.

Astaroth slap me. I was shock.

"Calm down!"

I didn't answer him instead I cried more.

"Listen. I won't let that happen, okay? I love you and no one shall harm you! No one has the right to take you away from me!"

I look at him. I can see the sincerity and love in his eyes. Bahagyang gumaan ang pakiramdam ko pero naroon pa din ang sakit.

"What a disgusting view."

Napalingon ako sa nagsalita. Ang natitirang anghel.

Tumayo si Astaroth.

"Distance yourself a little bit, Yva." Utos nya. Agad ko naman syang sinunod.

Tumingala ako sa anghel. Binitawan nya ang kanyang pana. Naglabas ito nang rosary at nagdasal. Hindi ko sya maintindihan. Tumingin naman ako kay Astaroth.

"Ba't hindi ka gumagalaw?" tanong ko.

Hindi nya ako nilingon kaya tinanong ko sya uli.

"Astaroth, bakit hindi ka gumagalaw?"

Hindi nya pa rin ako nililingon. Sinubukan kong lumapit sa kanya ngunit nagulat ako nang hindi ako makakilos.

Hindi ko alam kong ano ang dinadasal nung anghel pero sa tingin ko yun ang dahilan kung bakit hindi kami nakakagalaw.

Maya-maya pa ay dahan dahan nang bumaba mula sa pagkakalutang sa ere ang anghel at lumapit ito kay Astaroth. Kitang kita ko kung paano nya pagsusuntokin ito. Si Astaroth naman ay hindi makagalaw. Pinagtatadyakan nya ito na parang isa itong kadiri diring nilalang.

Napakasakit tingnan kaya pinikit ko nalang ang mata ko. Ayokong makita ang mga nangyayari.

Biglang sumagi sa isip ko ang magdasal. Bawat bigkas ko nang dasal sa isip para akong nakukuryente. Hindi ko alam kong bakit.

"To think that someone who's already mark by a demon had the guts to pray to the creator."

Binuksan ko ang mata ko at tiningnan. Nagulat ako nang nasa harapan ko na pala ang anghel. Sinipat ko si Astaroth sa kinalalagyan nito, nagkakasugat ito dahil sa ginawang pambubugbog nang anghel sa kanya. Nakaharap sya sa amin ngunit hindi pa rin ito makagalaw.