Cold Hearts [SandroMarcosFF.]

Chapter 30.[Shattered Wife]

E Z R A

Nagising ako ng madaling araw.

I looked at the other side of the bed.

I frowned.

Wala pa ang asawa ko?

I get my fone on the bedside table.

I dialed his number.

The subscribers cannot be reach..please try your call later..

The subscribers cannot be reach..please try your call later..

I took a deep sigh.

Bumangon na ako and dumungaw sa bintana.

I decided to call Rosie.

Baka sakaling napadaan sakanya si Alexander.

"Hello Rosie? Nandyan ba si Xander?"

"He's not here..why? Hindi pa ba siya umuuwi?"

Bakas sa boses niya ang antok.

Alam kong naistorbo ko ang pagtulog niya.

"Hindi pa eh..pasensya na sa abala ha..sige salamat.."

I said and decided to end the call.

Hindi talaga ako mapakali.

I decided to went downstairs.

Then i saw manang Gina.

"Manang hindi ba tumawag si Xander kung nasan siya? Hindi pa siya umuuwi eh.."

She looked at me.

Masyadong maaga talaga gumigising ang isang to.

"Nakuuu Maam wala naman ho.."

Maya maya ay may nagdoorbell.

Sabay pa kaming lumabas ni Manang Gina.

My eyes grew wide upon seeing a mestiza girl clinging on my husband.

Biglang nag init ang mukha ko.

"Ayyy susmaryosep!"

Manang Gina exclaimed.

I walked near them and hinablot ko ang asawa ko mula sa Mestizang labanos na babaeng to.

And to my surprised.

Ngumiti pa siya sa akin.

"Sorry if i send Xander home late..we just had so much fun last ni---"

"Pwede ka ng umuwi..ako ng bahala sa ASAWA KO!"

Inis kong turan sakanya.

Kapal ng mukha!

Nakaakbay sa akin si Alexander while i wrapped my arms on his waist para maalalayan siya.

Medyo amoy alak ang magaling kong asawa!

My eyes gree wide when the Mestiza girl wrapped her arms on my husband's neck and gave him a deep kiss.

Nagiinit na talaga ang ulo ko!

Napakabastos nilang pareho!

Nanigas ako when Alexander responded on her kisses.

Hindi ko kinaya!

Pakiramdam ko sinagasaan ng bulldozer ang puso ko!

I saw shocked written on Manang Gina's face.

Ramdam ko ang init ng luha sa mga mata ko.

I garnered all my strenght not to break my voice.

I walked away.

"Manang pakihintay masiyahan yung dalawang yan..tapos pakialalayan na lang ang asawa ko paakyat sa kwarto.."

Bilin ko pa.

Umiiwas akong mapatingin sakanya.

Ayokong makita niya kung gano ako nasasaktan.

I felt her hands

"Okay ka lang Maam?"

I nodded and nagtatakbo na ako pabalik sa loob.

I went upstairs and i sat on the edge of the bed.

Why it feels like im breaking apart?

I know kasal lang kami sa papel pero bakit sobrang sakit?

Hanggang kelan ako magtitiis?

Magtiis ka dahil mahal mo siya, mahal mo si Ferdinand..and nangako ka na gagawin ang lahat para sa ikakasaya niya.

Sigaw ng isip ko.

I just let my tears flows down my cheeks.

Parang sa ganitong paraan maiibsan yung sakit na nararamdaman ko.

Ang hirap magselos ng walang karapatan.

Oo kasal kami.

Pero alam ko na sa aming dalawa ako lang naman ang nagmamahal.

Kailangan ba na ipangalandakan sa lahat ng tao na hindi asawa ang turing niya sa akin?

I thought i could bare the pain.

But seeing him enjoying kissing that girl.

Knowing magkasama sila buong magdamag?

Pakiramdam ko nilalagyan ng asin yung sugat sa puso ko.

Sobrang sakit!

Sobrang hapdi!