Chapter 42.[Truth be Told.]

1.2K 34 4
                                    

E Z R A

I woke up when Francine hugging me on the bed.

I opened my eyes enough to see her on the side of the bed.

Kinapa ko ang tabi ko.

Wala na ang asawa ko.

Maaga na naman siguro pumasok yun.

And i know Francine wont be here if nandito pa si Alexander.

Alam ko naman na takot and aloof pa din siya sa asawa ko.

I tried to seat but there's a sudden pain on my head.

Nausea i guess.

This past few days ay napapadalas ang cravings and pagkahilo ko.

Francine look at me in worries on her face.

I hold her hands and smiled to ensure her im okay.

"Ate.."

My eyes grew wide in shocked.

Nagsasalita na naman siya.

I cupped her face and i looked at her intently.

"Come on Francine..speak up..tell me what ist? Come on.. "

She hold both of mg hand and looked at me.

I can see her lips are trembling.

She seems so uneasy.

Her mouth opened but then she closed it again.

I hold her shoulder.

"Francine remember nung mga bata pa tayo..you used to sharr your secrets on me..di ba?"

I told her.

She nodded.

"So tell me whats bothering you?"

She look at me again.

"A-Alexander Ate..Alexander.."

I frowned

Si Alexander?

Bakit siya?

I looked at her and may kabang bumundol sa dibdib ko ng makitang umiiyak siya.

"Ate..s-si Alex---"



"Maam Ezra, may naghahanap po sainyo sa labas.."

Napatingin ako sa pinto.

Sino naman kaya ang bisita ko this early?

"Sige po Manang lalabas na po.."

I said.

Inalalayan kong makatayo si Francine.

Kasama ko siyang bumaba.

I saw Jake on the salas.

He kissed my cheeks and as well as Francine.

Kapansin pansin ang pagiging tahimik ni Francine.

Mamaya ko na siya tatanungin ng tungkol kay Alexander.

"Jake ang mo naman yata ngayon?"

I asked.

He looks so serious.

"Sinamahan ko kase si-----"

"Ezra...Francine?"

I feel stiffened upon hearing that familiar voice.

Hindi ko halos maigalaw ang leeg ko.

Hindi ko alam kung lilingon ba ako or hindi.

I saw Francine face lightened up and the next thing i knew..

She run towards her..

"Mama!"

I heard her say..

And i saw her hugging her mom..

My Auntie Susan.

Pakiramdam ko sumikip bigla ang dibdib ko.

And ramdam ko ang pamumuo ng luha sa mga mata ko.

I looked at Jake.

"May kailangan kang malaman Ezra.."

He said.

That made me frowned.

Ano bang nangyayari??

Ano ba? Kahapon pa sila ganito?

Naguguluhan na ako!

"Ezra iha..patawarin mo ang Tita..patay na ang tito mo..pinatay siya..patawarin niyo ako Ezra..Francine anak.."

Nanigas ako ng lumapit ang Tita.

She hugged me tight.

And i find myself hugging her back.

Hindi ko maramdaman sa puso ko yung hinanakit para sakanya.

Hindi naman kase ako yung tao na mapagtanim ng galit sa puso ko.

And besides sila na lang ang pamilya ko.

"Ezra anak halika na umuwi na tayo sa bahay..iuuwi ko na kayo.."

I frowned.

I look at Auntie.

"Ezra listen we need to tell you something.."

Jake again.

Nahilot ko ang sentido ko.

Pinapasakit nila ang ulo ko.

Napaupo ako sa sofa ng makaramdam ako ng hilo.

Agad naman nila akong dinaluhan.

"Are you okay?"

"Ezra anak ayos ka lang?"




"Ate Ezra.."


I raised my hand as a sign na okay lang ako.









"Ezra?"


Nagliwanag ang mukha ko ng marinig ang boses ng asawa ko.

I stood up and was about to hug him when Auntie Susan run towards him and give him a slap.

My eyes grew wide.



Cold Hearts [SandroMarcosFF.]Where stories live. Discover now