Kar Tanesi#Wattys2017(DÜZENLENECEK)

ÖZLEM

hırkasına daha çok sarılarak ilerlemeye devam etti etrafında birkaç tane kıyafet satan dükkanlar  sokak hayvanları vardı cadde de olmasına rağmen insanlar sayılıydı hava tam olarak kış ayına girmişti hafiften yağmur çiseliyordu dışarıdaki havaya bakmadan çıkmıştı üzerinde sadece mavi renkteki hırkası vardı bacaklarını çevreleyen kot pantalonu bile ısınmasına yetmiyordu 

caddeyi bitirdikten sonra sola döndü ıssız bir yerdi burada sayılı insanlar bile yoktu az ötedeki gideceği evi gördü siyah rengindeki apartmanda sarı şeritler vardı  hava soğuk olduğundan adımlarını hızlı atmaya özen göstererek ilerledi

apartmanın önüne geldiğinde zillere baktı zilini unutmuştu acaba hala buarada mı oturuyordu iki tane olan merdivenleri çıktı kapı aralıktı iterek içeri girdi apartaman dışarıdan daha sıcaktı hırkasını sıkı tutan elleri gevşedi öünde merdivenleri çıkmaya başladı sanırım üçüncü kattı

üçüncü kata çıktığında iki tane karşılıklı apartman vardı sağ taraftaki kapıya yaklaştı kahverengi çelik kapının önünde hoşgeldiniz yazıyordu tersinde de güle güle ortada da surat vardı bir tarafta üzgün bir tarafta da mutlu bakıp gülümsedi kapının hemen yanında da sadece bayan ayakkabıları vardı sanırım doğru yere gelmişti 

kapıyı beceriksizce çaldı içeriden seste gelmiyordu tam pes edip karşıdaki kapıyı çalacakken kapı açıldı 

"buyrun"

evet doğru yerdi sesinden hemen tanımıştı sevaldi bu gözünden mutluluk yaşları dökülürken arkasına döndü karşısındaki suartta şaşırmıştı beklemiyordu sanırım sevalinde gözleri doldu

fiziği aynıydı ne kilo almıştı ne de kilo vermişti her zaman ki gibi zayıftı beline kadar inen  siyah saçları önceden küttü ve kısasydı kahverengi gözleri her zaman ki gibi ön plandaydı ayağına geçirdiği mavi pandufları çok iyi biliyordu aslı almıştı onları yolda yürürken çok beğendiği için kıyamamıştı bacağında hello kityli pijama takımı onun üzerinde siyah bir tişört ve siyah bir hırka vardı

"seval"

ikisininde gözleri dolu doluydu yıllardır görüşmedikleri için o kadar çok özlemişlerdi ki birbirlerini birden sarıldılar 

"hala aynı şampuanı kullanıyorsun"

dedi aslı geri çekildiklerinde birbirlerine bakıp güldüler 

"sende aynı parfümü kullanıyosun çileki olanından hala değiştirmemişsin" 

"evet"

"seni çok özledim"

"bende"

diyip birbirleriner bir kere daha sarıldılar yılların özlemi onu daha buralara sürüklemişti önceden kardeş gibilerdi bir tane çikolatayı beraber paylaşırlardı beraber aynı kıyafetleri giyerlerdi biri düşüp dizi kanadığında ağlarsa öteki de ağlardı birbirlerine asla kıyamazlardı ama araya mesafe girmişti aileleri görüşmelerini yasakladıkları için görüşemediler 

aslı ayakkabısını çıkarıp içeri girdi salondan geçip oturma odasına geçti oturma odasında iki tane karşılıklı krem renginde koltuklar sağ taraftaki koltuğun hemen yanında sehpa ve sehpanın üzerinde ise papatyalar vardı. iki koltuğun ortasında koltuklarla uyumlu halı vardı bu halıyı hatırlıyordu küçükkende vardı bu halıları hala değiştirmemişler demek ki

"leyla abla nerde"