Vandalism ๑ soonhoon

053

Hoshi

I was curled up on my bed nang biglang tumunog ang doorbell ng bahay. Kunot noo at tamad na tamad akong tumayo para buksan iyon.

Everything seems so dull without that midget around. Ngayon ko lang narealize kung gaano na ako nasanay sa presensya niya. It's all gray without Lee Woozi.

And with a tired eyes I opened the door.

“Anong– WOOZI!” Agad kong tinakbo ang kakarampot na pagitan namin para mapuntahan siya. My hand shook as I tried to reach for him. Inalog alog ko siya ng marahan.

“W–woozi? Hey, wake up.” Maraming tanong ang pumasok sa isip ko habang nakatulala ako sa kanya. Bakit at paano siya napunta sa tapat ng apartment namin? Nang walang malay? Bakit . . . bakit puno ng sugat at pasa ang buong katawan niya?

I touched his face and was washed with relief when I felt his warmth. And I forgot everything that was running on my mind. Napahinga ako ng malalim habang yakap siya. Everything feels so right with him inside my arms.

Marahan ko siyang binuhat papunta sa kwarto niya. I played with the strands of his hair as he sleep peacefully. Mukha siyang pagod na pagod. I can see the visible black bags under his eyes. Pumayat din siya ng konti. Gusto kong umiyak ngayon.

One week.

Isang linggo lang siyang nawala pero bakit ganito na ang nangyari sa kanya? Ano bang nangyari sa one week na yun? Saan ba 'sya nagpunta? Sino kasama niya? Nanguyom ang kamao ko. If whomever it is that's with him is the reason why he's in this state, hindi ko na alam kung ano pang magagawa ko once na malaman ko kung sino yun.

Woozi is precious. Way to precious to be treated this way at hinding hindi ko mapapatawad ang kung sino mang nanakit sa kanya ng ganito.

I frozed when my hand touxhed something that seems like a paper inside his shirt’s pocket. Dahan dahan kong kinuha iyon. Hindi ko maiwasang magalit ng mabasa ko ang laman nito.

That fucking bastard!

“Did you missed me?” Napatalon ako sa gulat ng may biglang nagsalita sa likod ko. Muntik ko pang mahiwa ang kamay ko. I silently cursed as I tried to calm my beating heart. I flashed a smile ng lingunin ko siya.

“Gising ka na pala. Gutom ka na ba?”

His small eyes became smaller as he eyes me.

“Did you missed me?”

“. . .i did.” Gusto kong lumiit at mawala na labg sa paningin niya ng bigla na lang siyang ngumisi sakin. My ears burned and I knew I'm beeting red right now. Kill me now.

He took a step forward and I reflexively stepped backward. Deja vu. Mas lalo ata akong namula ng maalala ko yung k–kiss naman dati. Kingina. Meuulet nenemen be yen? Ehehehe.

Nag-pout siya ng hindi pa rin ako tumitigil sa pag-atras habang umaabante siya. I shifted uncomfortably as I tried to avoid his gaze. Who wouldn't? Lee fucking Woozi’s trying to corner me with a freakin’ pout! That was too cute to handle! Nat-tempt tuloy ako. . .

“Kwon Hoshi, why are you backing away? Hindi naman kita aanuhin. I just want a. . .” Napatingin ako sa kanya ng bitinin niya ang salita niya. He grinned wider and a flash of michevousness mirrored his eyes. Oh-uh!

I opened my mouth to speak, my lips and throat dried at the sudden touch of air. “W–want what?”

He stepped forward.

I backed away.

Forward.

Backward.

Forward.

Back— oh shit. Hindi ko alam kung natatakot, kinakabahan o nae-excite ako ng maramdaman ko ang malamig na semento sa likod ko. I'm cornered.

Mas lalo akong napasandal sa pader ng itukod niya ang dalawa niyang kamay sa magkabilang side ng ulo ko. I looked everywhere but him. I can feel his gaze on me. I gulped when I felt him lean near me, his hot breath fanning on my cheeks. I cringe.

Bes, kelan ka huling nag-toothbrush?

I coughed the words out, “U–uji, take a bath.”

I hissed, nakabaon na ang mukha niya sa leeg ko. I regret looking away, giving him more access on my neck. Ina, malakas pa naman kiliti ko jan!

“Sabay tayo gusto mo?”

wHAT THE FUCK! WHY IS HE SO AGGRESSIVE?! KAKAGISING MO LANG UY!

I can't help but release a moan I tried hard to suppress when he spoke, I can feel the vibration of his voice on the crane of my neck. Punyeta.

“Hosh, I’m tired.”

“Then rest.”

“Samahan mo ko.” Putangina naman Woozi, wag kang magpout habang nakadukdok pa rin yang mukha mo sa leeg ko. Gusto ko pang mabuhay enebe.

“Nag– nagluluto pa ko.”

“Ulol, di ka naman marunong magluto e.” I gasped when I felt him sniff my neck. Leaving small fluttering kisses everywhere.

“I missed you too.” My heart beat fastened at hindi ko agad naregister ang nangyayari. I blinked as I tried to catch his falling figure.

Muntik ko pa siyang mabitawan ng mapaso ako sa kanya. Shit shit shit! Bakit ngayon ko lang narealize na sobrang init niya na pala?!! He's burning. Bulteo— not the right time for that, Kwon Hoshi!

This guy . . . napailing na lang ako. Hindi ko alam na nagiging aggressive pala 'to pag may lagnat. Kingina.

Lee Woozi, konto na lang talaga makakasuhan na kita. Gusto mo ata akong patayin sa ginagawa mo. Tangina mo po.

“But really, namiss kita liit.”

℘
——————

+i missed soonhoon, give me
more feelz so I can update T^T

+ANG WAFU NI UJI SA TEASER NILA
PUNYETA, LOYAL AKO KAY GYU WAG
KANG ANO JAN. INA NIYO PO.

+PATI ITONG SI HOSHI— ACTUALLY
LAHAT SILA. KINGINA NILA. AYAW
BA TALAGA NILANG MAGING LOYAL
ANG MGA CARAT?!! KAWAWA NA YUNG PUSO NAMIN, PATI BA NAMAN YUNG BIAS LIST?!!

+kapit ka lang gyu, blonde ka na ngayon <69 u iz not kwek kwek enimor hart hart