The Devil's Trap

Chapter 16: Indebted

Chapter 16: Indebted

Binuksan ko ang drawers at cupboard sa kusina. Inabot ko ang natitirang cup ng instant noodles sa loob nito. Habang hinihintay na kumulo ang tubig, nilabas ko ang pay slip ko at nagkwenta ng aking gastos.

Mula noong maubos ang pera mula sa pinagbilhan ng shop at ng bahay one year ago, ang allowance na nakukuha ko sa scholarship ang ginawa kong pantustos sa mga gamot ni Mama. Kapalit nito kinailangan kong maghanap ng trabaho upang matustusan ang mga gastos ko sa school at sa pang araw araw. Lahat ng sobra ay pinupunta ko sa account ni Mama.

I've been a maintenance clerk, student assistant, library personnel. I had worked part time jobs outside university. Waitress, tutor, staff in a 24/7 convenience store. Lahat ng trabaho na maaari kong isabay sa pagaaral ay ginawa ko na. Pero madalas, lalo na sa mga pagkakataon na ito, hindi ito nagiging sapat.

It would be easy if Dad was here. Pero kung tutuusin siya ang dahilan ng lahat ng ito. Maaaring gumaling si Mama kapag bumalik siya sa amin. Pero tatlong taon ko na siyang hinahanap at hangang ngayon wala parin akong balita kung saan siya makikita. Maaaring nasa ibang bayan na siya. I would know if he's here. Maliit lamang ang siyudad ng Coventry.

I need him because of Mom. Pero kung ako ang masusunod, mas gusto kong mawala na siya ng tuluyan sa aming buhay. Hindi ko alam kung kaya ko pa siyang tignan nang hindi maaalala ang lahat ng kasalanan na kanyang ginawa. Dalawang buhay ang nasira dahil sa makasariling desisyon niya.

Tumunog ang takure ng pinapakulo kong tubig. Nitong mga nakaraang araw halos lahat ng kinakain ko ay instant. Instant coffee, instant noodles, take outs. Noong bumisita ako kay Mama doon lamang ako nakapagluto ng maayos. Matapos kumain niligpit ko ang aking kalat at naghanda sa pagpasok. Kailangan kong gumawa ng paraan para makahanap ng mabilis na pera.

--

Maaga akong dumating sa university. May halos isang oras pa ako bago ang una kong subject. Dumerecho ako sa Library kung saan ako nagtatrabaho tuwing hapon. Mangilan ngilan pa lamang ang tao dito. Tahimik ang paligid. Sunlight spilled from the open windows down to the faded wooden floor. It smelled of old book pages and brewed coffee, a sanctuary.

"Denise, napaaga ka yata."

Ito ang bati ng librarian sa akin. Hawak nito ang isang malaking mug ng kape. Kung tutuusin halos dito na siya nakatira. Uuwi siya ng ten ng gabi at darating dito ng six ng umaga. She always had this warm smile on her face, like she's in the place she always wanted to be.

"Maaari po bang humingi ng pabor?"

Hindi ako humihingi ng pabor hangang kaya ko. I don't want to be indebted to anyone. So help was never an option for me. I know this time I sunk deep.

"Ano ang maitutulong ko sayo, Denise?"

"Maaari po ba akong makahiram ng pera."

Natigilan ang Librarian. She knew so well I won't stoop this low if I don't need it so bad.

"Kailangan ko lang, Mrs. Jamieson. Maaari bang bumale ako sa sweldo ko sa susunod na buwan."

Bumuntong hininga siya. Doon palang nanghina na ako. Alam ko na ang kanyang magiging sagot.

"I'm sorry, Denise." She said. "Kalalabas lang ng anak ko sa hospital kahapon. The one I told you last week."

Nawala sa isip ko ang bagay na yon. Last week naaksidente sa daan ang isa niyang anak. It wasn't that serious. But the injuries required him to be admitted in the hospital for a few days.

"I know this is the first time you've ask for a favor. I'm sorry, Denise. This is a bad timing."

I tried to smile. "It's fine, Mrs. Jamieson. Nawala sa isip ko. I'm sorry."