Hoofdstuk 54

1.9K 117 31
                                    

"Er zijn drie nieuwe berichten voor je

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"Er zijn drie nieuwe berichten voor je. Een is van die man van de Jefferson-zaak, hij wil graag dat je hem terug belt. Hier staat kort op waar die andere twee over gingen. Hier is je koffie en verder kreeg ik net van de portier bericht dat er iemand voor je onderweg naar boven is." 

"Dank je wel, ik zal dan meteen die meneer terugbellen" Mijn assistente knikte en liep naar haar bureau. Snel tikte ik het nummer in. 

"Tom, jij had gebeld" Ik leunde tegen mijn bureau en keek naar buiten. "Ik zei dat het urgent was, waarom bel je nu pas!" "Je bent de eerst die vandaag mijn aandacht krijgt, maar vertel!" Hij zuchtte diep. 

"Mijn cliënt wil een deal sluiten zolang dat betekend dat hij niet naar de gevangenis moet." "En wat heeft zijn gedachten veranderd?" De man zuchtte. "Daar hebben we nu geen tijd voor, we moeten voor acht uur die deal hebben" 

"Luister, het is jullie voordeel als ik je een deal geef, dus tot je met een goede reden komt waarom ik je dat voordeel zou geven komt er geen deal op tafel." "Je hoort nog van me!" De man hing op en hoofdschuddend legde ik de telefoon neer. 

Ik draaide me om en daar stond David. 

Ik keek hem verbaasd aan. 

"Je lijkt zoveel op onze ouders" Ik schudde mijn hoofd. "Ik laat de mensen waar ik van hou niet in de steek, dus ja ik lijk op mijn vader, maar vergelijk me niet met mijn moeder of jouw vader" 

Hij zuchtte en ging tegenover mijn bureau zitten. "Heb je tijd om te praten?" "Eigenlijk moet ik nog een aantal dingen regelen" "Duurt dat lang?" "Een uur maximaal"

"Ik wacht hier wel" Ik keek hem even verbaasd aan voor ik knikte. 

Ik pakte mijn map en liep naar het kantoor van mijn vader waar June en hij in gesprek walen. 

"Jefferson wil voor acht een vanavond een deal op tafel hebben die hem buiten de gevangenis houdt, hij belt me nog terug want hij wilde net niet de reden geven" "Heb je hem een deal gemaakt?" Ik schudde mijn hoofd.

Mijn vader knikte. "Ik denk eigenlijk dat ze eerder naar het kantoor komen dan over de telefoon. Zorg dat je alles bij de hand hebt voor als ze komen" Ik knikte. 

June en mijn vader keken me nog lang aan. "Was er nog iets?" "David zit in mijn kantoor" 

June keek van mij naar mijn vader en liep het kantoor uit. 

Mijn vader zuchtte. "Denk je dat hij alleen is gekomen?" Hij haalde zijn schouders op. "Ik weet het niet. Hanna verdween zo vaak en kwam dan opeens weer opdagen dat ik niet weet wat ze gaat doen" 

Ik ging tegenover hem zitten. "Ik laat ze even alleen. Misschien kunnen we naar een deal kijken voor als ze een goede reden hebben?" Hij knikte en opende de map. 

~*~

"Waar zit je met je gedachten?" Ik schrok op en keek Laurens aan. "David is terug" Laurens zuchtte en wenkte de makelaar dat we even alleen wilden zijn. 

"Ik denk dat we deze afspraak moeten verplaatsen" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik wil niet nog langer wachten" Laurens knikte. 

"Oké, zet David voor een paar minuten uit je gedachten en kijk naar dit appartement." Hij pakte mijn hand liep naar de keuken. "Hier kunnen we heerlijk voor elkaar koken, en daar", hij wees naar het keukeneiland. "kunnen we tijdens het koken praten over onze drukke werkdag." Hij trok me mee naar de woonkamer. "Hier kunnen we een grote bank neer zetten om 's avonds bij te komen van die drukke werkdag en heerlijk tegen elkaar aan te kruipen" Hij draaide mijn hoofd naar de grote ramen. "Met een schitterend uitzicht over de stad"

"En dan hier" hij liep de lege slaapkamer in. "kunnen we in de weekenden heerlijk uitslapen." 

Ik moest toegeven het was een schitterend appartement. Het was nog helemaal leeg op de keuken na, dus we moesten de meubels er even bij denken. 

"Als we nu een bod doen, kunnen we over een week de sleutel al hebben, en dan kunnen we direct er een badkamer inzetten en meubels inslaan. Kunnen we rustig de kleuren voor de muur nog bedenken zodat we een perfect plekje hebben om ons terug te trekken" 

Ik knikte en keek nog een keer rond. 

"Dit is perfect" Hij glimlachte en ging de makelaar halen. 

"Dus jullie zijn eruit gekomen?" Ik knikte. "Laten we een bod plaatsen..." 

The Next GenerationWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu