ESARET

60. Bölüm Kusursuz Plan

Hashtag #İntihar Best of;
@Badiseba
@zehraltnkpr
@nurarzu
Zeyneb999

Hepinize teşekkür ederim. Açıklama için diğer bölümü bekleyin 👩‍❤️‍💋‍👩💐

Bu bölüm Hashtag;

#Aşkvegurur

Katılanlara şimdiden teşekkür ediyorum❤️🌷🎈💐

Sevgili Bahar Temen Soysal. Kış Masalı hikayemizden beri beraberiz. Söy kapak grubunda beraberiz. Orada öyle güzel dostluklar oluştu ki, anlatılmaz mutluluk verici. Bu bölüm senin. Ben çok severek yazdım. Umarım sen de beğenirsin. Senin gibi Hanker'ci birine yakışır diye düşündüm. ❤️ Söy kapak grubum! Hepinizi çok seviyorum👩‍❤️‍💋‍👩🌷❤️

Multimedya Sezen Aksu "Vazgeçtim" Cidden güzel uydu. Artısı bölüm de çok içerikli gibi sanki. Okuyunca siz ne diyeceksiniz heyecanla bekliyorum. Kahveler elimizde, müziğimizi açtık. Buyrun efenim Esaret yeni bölüm sizlerin🌷👩‍❤️‍💋‍👩🍀🐞💐😘

Hande'nin kalp atışlarını elinin altında hissederken, duyduklarını anlayamadı. Kalbi, anlayamadığı sözlerden dolayı durma noktasına gelirken, gözlerini kırpmadan gece siyahlarına kilitlendi. Elinin altındaki kalbin ve kendi kalbinin sesleri arasında duyduğu sözler...

Sözler?

Uçak kazası ve şimdi olanlar. Daha eskiler... Başından beri yaşananların hangisi gerçek, hangisi yalan? Ya da hangisi rüya hangisi hayal? Hande'nin sözleri eko yaparken, kalp çarpıntılarının o gürültülü sesleri arasında, kilitlendiği gözlere anlamsız bakıyordu. Hayatını gündüze çeviren gece siyahları buğuluydu ve ilk kez gördüğü başka bir şey vardı. O siyahlığın ardında doğmaya başlayan güneş...

Dünya, zaman, durmuştu çoktan. Az sonra kalbi de duracaktı. Bir an önce gördüğü her neyse, rüya ya da hayal, bitsin ve bu çileden kurtulsun! Hayalleri ya da rüyaları artık çok ileri gidip haddi aşıyorlardı! Akıllardan geçen çığlık çığlığa sorular ve dışarıdan görülen, ölüm sessizliği... İkisi de kıpırdamadan birbirlerine bakıyorlardı.

Kerem nihayet gözlerini kapatıp açtı. Elini kalbinin üzerine koydu. Kalbi sıkışıyor nefes alamıyordu. Kazağının yakasını esnetip sesli bir nefes aldı. Bir süre eğik dururken Hande telaşla elini omzuna koydu.

"İyi misin?"

Kerem birden duraksadı. Hande yanındaydı. Başını yavaşça kaldırıp baktı. Ne olduğunu anlayamadığı için ne yapacağını da bilmiyordu. Kalbinin atışı devam ederken, düzenli birkaç nefes almaya çalışıp, parmaklarını Hande'nin yüzüne dokundurdu. Gerçekti. Geriye kalan tek şey duyduklarının gerçek olup olmadığıydı ama...

Kerem Karahan!

Ne kadar da küçük düşünüyordu! Tıpkı kendisi gibi! O sözler ulaşılamayacak kadar büyükken, küçücük, karanlık hayallerinin dahi yanından geçemeyeceği kadar büyük o sözleri hayal etmesi ne kadar da basitti! Böyle bir hayali kurduğu için kendini ilk kez aciz hissediyordu! Şu an yapacak tek şey vardı, kendisi gibi küçük.