The Broken Time-Turner

Κεφάλαιο 12

Έφτασαν στην κεντρική αίθουσα και η διπλή πόρτα άνοιξε κάτω από τα χέρια του κύριου Μπριτς. "Επιτέλους ήρθες" είπε μια αντρική φωνή από το βάθος του δωματίου.  Η αίθουσα ήταν αρκετά μεγάλη. Είχε ένα τζάκι όπου από πάνω υπήρχε ένα πολύ λεπτομερές πορτραίτο των γονιών του. Όλο το μήκος και το πλάτος του δωματίου καλυπτόταν από χαλί γεμάτο γεωμετρικά σχέδια. Υπήρχα τρεις κόκκινοι τεράστιου καναπέδες στο κέντρο της αίθουσας όπου μπορούσε άνετα να αναγνωρίσει τα άτομα που κάθονταν σε αυτούς. Κυρίως το άτομο του οποίου ήταν η φωνή.

"Φρεντ! Πόσο καιρό έχω να σε δω"  αγκαλιάστηκαν οι δύο άντρες στο κέντρο της αίθουσας. Η Ερμιόνη έμεινε να τον κοιτάζει από μακριά. Πόσο ίδιος με τον Φρεντ της! Αν και πρέπει μέχρι στιγμής να είχε καταλάβει ότι όλοι μοιάζουν με τους δικούς της γνωστούς καθώς είναι οι ίδιοι απλά σε διαφορετικό σύμπαν. "Την είδα σήμερα! Είναι καλά" ο Ντράκο κοίταξε τον Φρεντ προσπαθώντας να βρει ένα ίχνος στεναχώριας. "Ωραία!" η απάντηση αν και είχε μέσα της πολύ προσπάθεια για να ακουστεί χαρούμενη, αντιθέτως ακούστηκε απόμακρη. "Φίλοι μου, ευχαριστώ που ήρθατε τόσο γρήγορα" ο Ντράκο κάθισε σε μία από τις καρέκλες. Όλοι γύρισαν να τον κοιτάξουν. Η Ερμιόνη παρατήρησε ότι η μόνη κοπέλα στο πλήθος εκτός από εκείνη ήταν η Τζασμίν, η οποία ακόμα την κοιτούσε με ένα ανεξήγητο μίσος. "Σας είπα να έρθετε εδώ τόσο γρήγορα γιατί οι εξελίξεις περνάνε και πρέπει να δούμε πως θα προχωρήσουμε" ο Ντράκο πήρε την προεδρία της συνάντησης. "Ερμιόνη γλυκιά μου έλα να καθίσεις" ο Ρέμους της έδειξε την θέση δίπλα του. Κάθισε εκείνη.

"Νομίζω το παιχνίδι το έχουμε χάσει. Πρέπει να παραδοθούμε"  είπε ο Όλιβερ Γουντ. "Τι λες; Δεν γίνεται να τα παρατήσουμε τόσο εύκολα! Επέστρεψε η Ερμιόνη" ο Νέβιλ σηκώθηκε από την καρέκλα του και πλησίασε την πολυθρόνα του Ντράκο. Ακούμπησε πάνω της. "Έχουμε μεγάλες πιθανότητες να νικήσουμε. Δεν μπορούμε τώρα να δείχνουμε ηττοπάθειες" συνέχισε να λέει. "Έχει δίκιο ο Νέβιλ. Μπορούμε να τον νικήσουμε. Μπορούμε να αντεπιτεθούμε" τα μάτια του Ντράκο γυάλιζαν. "Και θα μας βοηθήσει αυτή;" η φωνή της Τζασμίν έσταξε δηλητήριο. Η Ερμιόνη δεν μπορούσε να ακολουθήσει την κουβέντα. Δεν ήξερε τι γινόταν. Δεν ήταν εδώ. Δεν ήξερε καν πως θα βοηθήσει. Τι να κάνει. Τι να πει. Απλά τους κοίταζε να μιλάνε και δεν συμμετείχε. Όλοι όμως την κοίταζαν τώρα και ήθελαν μια απάντηση. Αλλά να τους απαντήσει τι; "Επαναλαμβάνω τι έχεις εσύ να πεις Ερμιόνη;" ξαναρώτησε ο Όλιβερ. "Εμ... δεν ξέρω τι να πω" ένιωσε ντροπή που δεν ήξερε πως να βοηθήσει. Οι περισσότεροι την κοίταξαν με μάτια γουρλωμένα. Ο Ρέμους της χαμογέλασε γλυκά. "Μην ανησυχείς Ερμιόνη" της χάιδεψε το χέρι. Γύρισε στους άλλους "Πρέπει να τον παγιδέψουμε. Θα τον παρασύρουμε σε ένα μέρος όπου θα μπλοκάρουμε την μαγεία του και θα τον πιάσουμε με τον τρόπο των Μαγκλ. Δεν θα το περιμένει. Είναι η καλύτερή μας επιλογή".