Hayat küçük mucizelerle doluydu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında...
Bazen de tam yanı başımızda!
Sahip olduğum küçük mucizenin adıydı Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediğinde tüm dertlerim yok olur, geriye...
Elimle yüzümü sıvazlayıp gülmeye çalıştım. "Ayağımı burktum sadece. Çok sakarım, değil mi?"
"Çok mu acıdı?" dediğinde hassas duygularım bir kez daha sallandı. Gözyaşlarım kızarmış gözlerimi zorlarken "Çok acıdı." dedim sesim titreyerek. Pamir koşarak gelip bacaklarıma sarılınca dizlerimin üstüne çöküp onu kucakladım. "Ağlama." dedi kollarını boynuma sımsıkı dolayıp. Minik dudaklarını yanağıma bastırıp birkaç saniye orada tuttu. "Bak." Elini yanağıma koyup gözlerime bakarak konuştu. "Şimdi sihirli öpücüğüm seni iyileştirecek. Ayağın hiç acımayacak bir daha."
Ağlamakla gülmek arası bir hâlde burnumu oğlumun boynuna gömüp bebek kokusunu içime çektim. Daha çok küçüktü. O minik kalbinde hiç tanımadığı ama kendini bildi bileli eksikliğini hissettiği bir adamın özlemini çekiyordu. Bazen durduk yere mahzunlaşır, ağlamak için bahaneler üretirdi. Bazen diğer çocukları babalarıyla oynarken gördüğünde günlerce içine kapanırdı. Böyle zamanlarda onu sevgiye boğar, yalnız olmadığını, annesinin her zaman yanında olacağını, canı acıdığında ona sarılmak için hep bir adım arkasında olacağımı söylerdim.
Şimdi evimizin ortasında birbirimize sımsıkı sarılmışken rolleri değişmiş gibiydik. Ona ihtiyacım olduğunu biliyormuşçasına yanağını başıma yaslamış, küçük elleriyle saçlarımı okşuyordu. Annesinin canı acımasın diye yanağına sihirli öpücükler konduran, onu kötülüklerden korumak için ufacık kollarını açıp annesini minik bedenine saklayan, o üzülmesin diye sessizce saçlarını okşayan mükemmel bir çocuğa sahiptim.
Evet, bir anneydim ama her şeyden önce genç bir kadındım. Bazen hayatta yapayalnız kaldığım hissine kapılacaktım. Bazen korkularımla yüzleşmeyi kaldıramayıp endişeden delirecektim. Bazen yaşamaktan korkacaktım belki de. Ama oğlum yanımda olduğu sürece hepsinin üstesinden gelebileceğimi biliyordum.
Çünkü oğlumun annesini iyileştirecek bir sürü sihirli öpücüğü vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Küçük alıntılar ve tatlı heyecanları paylaşmak için Betül Güçlü Hikayeleri grubuna katılabilirsiniz ♥
