lover | jungkook

seventy two

VOTE SAYILARI DÜŞÜYOR
FİNALE GİDİYORUZ ZATEN VOTE ISTIYORUM
YORUM ISTIYORUM
ONA GÖRE

Etrafına doluştuğumuz masada bulunan herkesin gözü benim üzerimdeydi. Tuhaf hissettiklerini biliyordum, ki çok belli ediyorlardı.

Bana yöneltilen her bakışın içinde tedirginlik bulunuyordu. Ne yapacağını bilememezlik. Böyle olduğu zaman ben de tedirgin hissediyordum çünkü karşımdaki insanları tanıyordum.

Sadece son yıllarda yaşadıklarım silinmişti. Sadece karşımdaki insanların kim olduğunu, ve üç beş anıyı hatırlıyordum. Çoğu şey silinmişti kafamdan. Ve sanırım en önemli anılarım silinmişti.

İçerisinde jungkook olan anılarım. 

Hastanede beni öptüğünde neye uğradığımı şaşırdım çünkü benim hatırladığıma göre o benim abimdi. Fakat o tam tersini söylüyor, hatta her fırsatta bana yaklaşmaya çalışıyordu. 

Tedirgin oluyordum. Hem de çok.

'' Öhöm. '' diye boğazını temizledi Taehyung. '' Neden herkes sustu? ''

Gözlerimi tam karşımda oturan Jungkook' a çevirdiğimde zaten bana baktığını gördüm. Ona söylediklerimden dolayı pişman mıydım, bilmiyordum. 

Sadece şu an ona bir şey hissetmiyordum ve bu ilişkimizin mahvolmasını istemiyordum. Aramızda bir şeyler olmuş olsa bile ben hatırlamıyordum, yani her şey sıfırlanmıştı.

'' Eee, Haru. '' diye seslendi Yoongi. '' Şimdi sen hiç bir şey hatırlamıyor musun? ''

'' Oha, o zaman sen jungkook ile yaptığınız şeyleri de hatırlamıyorsundur. '' diye jiminin seslenmesiyle beline bir darbe yemesi bir oldu. Söylediği cümle içerisindeki fesatlığı sezmemek imkansızdı. 

Jiminin beline darbeyi indiren tabii ki namjoondan başkası değildi. 

'' Bari ben yanındayken düzgün konuş Jimin. '' dedi, ve ben kıkırdamadan edemedim. '' O hala benim kardeşim. '' 

En net hatırladığım şey Namjoon, ve bu korumacılığıydı sanırım. 

'' Hyung olan olmuş, sen daha ne korumasından bahsediyorsun? '' dedikten sonra kıs kıs gülerken bu defa yoongi' den bir darbe yemiş, ve bununla birlikte susuvermişti. 

Yoongi ye karşı gelmek gibi bir olayı mümkün olamazdı. 

Ben jungkook a bakmaya devam ederken o da gözlerini benden çekmiyordu. Bizim bu durumumuzu farkeden namjoonun gözleri de bizim üzerimizdeydi. 

'' O zaman tekrar tanışmaya ne dersiniz? '' diye konuşan taehyung' a bu defa namjoondan tepki gelmişti. 

'' İsimlerimizi hatırlıyor aptal. Anılar falan gitti. '' dedikten sonra gözlerini bana dikti. Taehyung' un anladım manasında sesini duymuştum. 

'' Şimdi ne yapacağız peki? '' diye konuşmaya devam ettiğinde bilmiyorum manasında kafamı salladım. Tek hissettiğim şey gariplikti.

Veya tedirginlik.

'' Ne zaman kendime geleceğimi bilmiyorum. '' dediğimde karşımda oturan Jungkook '' düzeleceğinden bile emin değiliz '' dedikten sonra bakışlarını başka bir noktaya dikti. 

Alın işte. Ben de bundan bahsediyordum. 

Madem ona bu kadar aşıktım; bu zamana kadar hatırlamam gerekmez miydi? Neden hatırlamıyordum? 

Durum çok kötüydü. 

'' Hey hey. '' diye ortaya çıkan ses Min Yoongiye aitti. '' Daha hiçbir şeyden emin değiliz çocuklar. Çaba harcamadan neden pes ediyorsunuz? ''