Napabuntong-hininga ako at pinipilit na wag tumulo ang luha sa mga mata ko dahil hindi ko kayang makita ako ng anak kong umiiyak dahil baka magtanong tanong pa sya. Matalinong bata si Kevin at makulit, hindi sya titigil hangga't hindi sya kuntento sa gusto nya. Well, may pinagmanahan eh, yung ama nyang hindi kuntento sa isang babae.
Napakagat ako ng labi para pigilan ang pagluha ko. Kasama ko ngayon ang anak ko kaya ayokong syang mag-aalala sakin. Kahit na nahihirapan akong pigilan ang pagluha ko, kailangan kong pigilan.
Ano na lang mangyayari sa kanya kapag nalaman nyang may ibang babae ang Daddy nya? Ayokong masaktan ang anak ko, hindi baling ako ang masaktan, wag lang sya dahil naaalala ko ang palagi nyang sinasabi na gusto nyang palaging buong ang pamilya kahit na busy kaming parehas ni Lorenzo sa trabaho, ang mahalaga ay nakakasama nya kami kaya paano na lang ito? May ibang babae si Lorenzo, hindi na magiging buo ang pamilya namin.
"Mommy." umangat ang tingin ko kay Kevin, pinilit kong ngumiti sa kanya.
"Bakit baby boy ko?" hinawakan nya ang pisngi ko at pinunas. Nanlaki ang mga mata ko dahil hindi ko alam na napaluha na pala ako.
"Kung ano po yan. Nandito lang po ako Mommy." seryosong sabi nya. Hindi ko mapigilan na mapaluha. Niyakap ko sya nang mahigpit.
"Okay lang si Mommy." sabi ko pero patuloy pa rin ang pag-agos ng mga luha ko. Narinig ko syang bumuntong hininga. Napangiti ako ng kaonti, ang anak ko talaga. Sa edad nyang sampung taong gulang para syang matanda sa inaasta nya.
"Okay po Mommy. I love you po." napangiti ako sa anak ko. Hinalikan ko sya sa ulo nya at niyakap sya. Ang sweet talaga ng anak ko. Sana lang ay hindi sya magmana sa ama nya.
"Tapos na ba ang assignment mo?" tanong ko sa kanya at humiwalay sa pagkayakap sa kanya. Pinahid ko ang pisngi ko.
"Opo." sagot nya habang nakatingin sakin. Alam kong nag-iisip na sya kung bakit ako umiiyak. Ganyan si Kevin, iniisip nya muna bago sya magsalita para isang matinding tanong ang ibabato nya at doon ako kinakabahan.
"Nagugutom ka na ba?" tanong ko sa kanya at pumunta sa study table nya para ayusin ang gamit nya.
"Mommy." napabuntong-hininga ako. Ayan na sya.
"Yes, baby boy?" tanong ko pero hindi ko sya nilingon.
"Sino po yung babae na kasabay ni Daddy umalis?" natigilan ako. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Huminga ako ng malalim bago humarap sa kanya at ngumiti ng pilit.
"Kaibigan sya ng Daddy mo." sabi ko. Pinagmasdan ako ng anak ko. Umiwas ako ng tingin at pinagpatuloy ang pag-ayos ng gamit nya.
"Mommy. Maganda sya." sabi nya. Sinabi mo pa anak. "Pero mas maganda ka, Mommy." tumingin ako sa anak ko at ngumiti.
"Sus binobola mo na naman Mommy mo." nagpout sya. Lumapit ako sa kanya at yumuko ng kasing pantay nya. Inayos ko ang collar ng polo shirt nya. "Ikaw ah? kapag nagmahal ka ng babae dapat isa lang okay? kasi isa lang ng puso mo." ayoko lang na gumaya ka sa Daddy mo.
"Mommy. Paano po kapag dalawa ang mahal ko?" tinignan ko sya. Seryoso syang nakatingin sakin. Hinaplos ko ang pisngi nya.
"Piliin mo kung sino talaga ang nilalaman ng puso mo. Hindi pwedeng dalawa ang mahal mo anak. Ang puso nakalaan lang sa isang tao at yung tao na yon ay mahal na mahal mo at hindi mo pagsisisihan sa lahat na sya ang pinili mo." sabi ko. Nginitian ko sya at hinalikan sa noo.
"Okay po." ngumiti sya at niyakap ako. Niyakap ko din sya.
Alas otso na ng gabi nung makarinig ako ng busina sa labas. Nandyan na si Lorenzo. Hindi ko alam kung pagbubuksan ko pa ba sya ng gate pero asawa ko pa rin sya at kahit na masakit sakin ang ginawa nya mahal ko pa din sya. Napabuntong-hininga ako at naglakad na palabas ng bahay para pagbuksan ng gate si Lorenzo.
