Chapter 55

199K 2.1K 51
                                    

CHAPTER 55

Today is Dylan's last day dito sa San Juan. Successful ako sa ginawa kong pag-iwas sa pagkrus ng landas namin sa loob ng anim na araw. Iniwasan namin ng mga bata na pumunta ng restaurant, ni halos magkulong lang kami sa bahay. Nagrereklamo na nga yung kambal eh pero dinadivert ko na lang atensyon nila. Maging si Theo din nagtataka na sa pagkukulong ko sa bahay lagi na lang akong nagrreason out na tinatamad ako.

I needed to get away from Dylan hindi lang dahil sa ayaw kong mabuko sakanya na may anak kami pero para din maibalik ko ang sarili ko kay Theo. He's really sweet and caring, napakaperpekto nito para sakin. Unti unti kong naibalik ang loob ko kay Theo. Nasusuklian ko na ulit ang pinapakita nya saking pagmamahal. Pero that one time we made love.. hindi na ulit nangyari iyon. I don't know why. Puro make outs na lang nanaman. I'm afraid. Afraid that I'd feel guilty. Nakakasawa at nakakapagod ang guiltyness na to kaya naman nang malaman kong huling araw na ni Dylan ngayon dito, sobrang relieved ako.

Okay na sana eh. Kaso Theo insisted na sumama kami sa outing sa beach. Nakakailang naman daw kasi kung sila lang ni Dylan ang lumabas. Nung una ay ayaw ko kaso nang narinig ng dalawang bata ang salitang "swimming" aba ayun, napapayag na nila ako.

Kaya ngayon, here I am, wearing my two piece blue bikini and a see through thing is wrapped around me but since nakahiga ako ngayon sa buhanginan, nakapatong sakin ang isang manipis na tela, hindi nga lang see-through.

I was busy watching my twins play with Theo sa dagat. They're having fun and that overwhelms me. Pero sandaling panahon lang yun dahil agad na nagalburoto ang puso ko nang makita ko ang taong papalapit.

He's holding his board as he walks towards me. That perfect set of abs, that sexy lips and that piercing eyes. I gulped. What the hell am I thinking?! I am actually drooling over him. Hindi pwede!

I saw him smirked as he got closer. I should have worn my sun glasses dahil sigurado akong nakita nya ang pagtitig ko sakanya.

"Like what you see?"

Namula ang pisngi ko dahil sa sinabi nya. Ngayon, eto na talaga yung tinatawag nilang 'guilt'.

Pinili kong hindi sumagot at inirapan ko lamang ito.

"Maybe you remember the moments we shared." Dagdag pa nito habang naglalabas ng twalya sa bag nya. Napanganga ako. So he could remember things now? Naalala na nya? Kelan pa? Bakit hindi nya ako hinanap?

Ang kapal ng mukha! Right then and there, I wanted to scream at him dahil napakayabang nya, napakapresko nya. Ni hindi ko alam kung bakit pa sya andito. He should have ran away when he realized that I was here. Ang kapal kapal nya!

Dahil naguumpisa nang uminit ang ulo ko sakanya, padabog akong tumayo upang maglakad paalis pero bago pa man ako makahakbang, muli nanaman syang nagsalita.

"Guilty, aren't you? Tell me, napapaligaya ka rin ba nya gaya ko? O sino ba kay Martin, sakin at Theo ang gusto mo?"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I can't imagine that he actually did insult me. He is not the same Dylan I know. He has changed. He is not my Dylan anymore.

I wanted to say a lot of things. Gusto ko syang sumbatan for choosing some slut over me. Gusto kong ipamukha sakanya that I survived without him and that my kids are growing perfectly fine without their real father. I wanted to tell him how happy I am with Theo but then, dahil sa sobrang bigat ng nararamdaman ko, I slapped him hard and I walked away.

Little did I know that my tears started to fall before I could stop them.

One of the things I've realized is that he could still hurt me the same way he did before.

~ ~ ~ ~ ~

DYLAN'S POV

I saw her lying on the sand alone. His man and, well I presume, their kids are playing at the beach.

Their kids.

Their kids.

My heart leaped when the kids eyed me after entering the conference room. It was as if I was starring with someone familiar but no, I don't know them. But one thing that sure caught me off guard was when the girl I used to love and now that I hate entered the room.

I thought that was already too much to handle for that day but then I found out that they are together and those kids are theirs.

Theirs.

Nakaramdam ako ng galit dahil dun. I remember how she decided to kill our child tapos ngayon may anak na sya sa iba. Didn't she want me in her life kaya ang dali nyang magtapon ng inosenteng bagay? I gave her everything! I loved her! Tapos at the end, papatayin nya ang dugo at laman ko.

Masama syang tao.

Simula noon, lahat ng naramdaman kong pagmamahal, nauwi lahat sa sakit at galit. Lahat ng sugat na binigay nya halos dalawang taon ang nakalipas ay nabuksan. I thought I will be able to close those wounds but seeing her happy with her man and their kids makes me want to get my hands on her.

Galit na galit ako sakanya.

"Guilty, aren't you? Tell me, napapaligaya ka rin ba nya gaya ko? O sino ba kay Martin, sakin at Theo ang gusto mo?"

And then, she slapped me. She slapped me hard. Napangiwi ako hindi dahil sa sakit kundi dahil sa naging reaksyon nya sa sinabi ko. Tignan mo nga naman pag guilty, talagang nagiging bayulente.

To be honest, hindi ko rin inaasahan na masasabi ko sakanya ang mga salitang iyon. Nabigla ako nang nakita ko syang tumayo na nakasuot ng bikini at natatakpan ng walang kwentang tela!

When I saw her wearing that, pakiramdam ko ay nagbago sya. She isn't the old Maxine I know. She became a.. I hate to say the word but yes, she became like that. Yun ang dahilan kung bakit bigla kong nabitawan ang mga salitang iyon. Nakakaloko kasi isang katulad pala nya ang minahal ko dati.

But then I realized that she walked away wearing that piece of crap!

Muli akong nakaramdam ng inis. Ang babaeng yun wala na talagang itinatago! I can't believe she turned like that!

Perfect Pleasures (PUBLISHED UNDER SUMMIT MEDIA'S SIZZLE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon