Miguel Imperial-Cordova's whole life revolves around perfection. He has the perfect family, the perfect career, a perfect fiancee. Perfection is a part of his regular routine. Every single thing has to be flawless. If it isn't flawless, it's no good...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Gusto kong maranasan naman nila Nanay at ng mga kapatid ko kahit ang buhay mayaman. Bata pa lang ako nagbebenta na ng sarili niya si Nanay para lang mabuhay kami. Alam kong maraming tiniis para sa amin para sa amin. Wala naman sigurong babae ang gustong ipagbenta ang sarili niya. Kahit ako, kung papipiliin ako, hindi din ito ang gusto kong buhay sa amin pero ito ang binigay sa amin. Wala naman alam na ibang trabahong alam si Nanay dahil ito na ang nakagisnan niyang trabaho mula pa sa ina niya.
Akala nila madaling maging puta. Bubuka ka lang daw, may pera ka na. Hindi kasi nila nakikita ang paghihirap ni Nanay. Hindi nila alam na minsan umuuwi si Nanay na may pasa sa mukha dahil sinaktan siya ng kustomer niyang lasing. Hindi nila naririnig si Nanay kapag umiiyak itong mag-isa sa gabi. Hindi nila alam na kahit may sakit siya pinipilit niya ang katawan niya na magtrabaho para lang may makain kami. Nakalimutan na nilang tao din siya. Hindi lang siya isang puta, tao siya. Na katulad nila may pakiramdam din siya. Kung tratuhin nila kami para kaming may mga nakakahawang sakit.
Bata pa lang ako, alam ko na na hindi kami tanggap ng mga tao dahil puta ang nanay ko. Pakapalan na lang ng balat. Bakit? Wala naman sila noong wala kaming makain. May naitulong ba sila noong nagkasakit si Yuka noong bata siya at wala kaming pambili ng gamot? Nandoon ba sila noong hindi namin malabas si Cosme sa ospital noong kapapanganak niya pa lang dahil wala kaming pera? Wala! Kaya kiber ko sa mga sinasabi at iniisip nila? Kaya kong taas-noong humarap sa mga chismosang iyon dahil kilala ko ang nanay ko. Kilala ko kung sino talaga siya sa likod ng trabaho niya. Hindi ko kahit kailan ikahihiya na anak ako ng Nanay ko.
"Mammy, tignan mo! Bagay sa'yo 'to, isukat mo!" Inabot ko sa kanya ang bestidang nadampot ko. Nasa mall kami ngayon kasama ang mga kapatid ko at namimili kami ng mga damit. Sa pang mayamang mall ha, hindi sa Tutuban o sa 168! Minsan lang kami makapasok sa sa mga ganito, lahat ng damit namin sa tiangge lang binili kaya sabik na sabik ang mga kapatid ko. Si Yuka halos maloka na sa pagpili ng mga damit. Nalunod na yata ang gaga sa fitting room.
"Sigurado ka ba bagay sa akin yan? Masyado naman balot! Hindi naman ako madre! Gusto kita yung legs ko saka cleavage ko!" Sabi ni Nanay habang nakatingin sa pulang bestida.
"Ano ka ba, My? Ito na uso ngayon! Para naman mukha kang class at fashionate!" Sabi ko.
"Eh di naman ako titser no, ba't kailangan ko magmukhang magkaklase? Saka ano ba yung fashionate?" Kunot noong tanong ni Nanay
"Yung sunod sa uso." Sagot ko.
"Baka fashionable, Ate." Napakamot ng ulo si Cosme. "Saka My, yung class, hindi ibig sabihin nun magkaklase ka. Ibig sabihin nun mukha kang mayaman."
"Yun! Mukhang sosyal!" Sabi ko at kinabig ko si Cosme sa akin. "Ang galing talaga ng kapatid ko. Hindi sayang ang pinababaon ko sa'yo."
"ATEEE!!!" Tumatakbong lumapit sa akin si Yuka. "Di ako makapili ng damit! Pwede bang lahat na?"
