The Broken Time-Turner

Κεφάλαιο 25

Ο Ρον βγήκε από το δωμάτιο ακολουθώντας τους υπόλοιπους. Μπροστά από την κουζίνα απλώνονταν ένας διάδρομος ο οποίο οδηγούσε στην εξώπορτα. Στα δεξιά της κουζίνας υπήρχε μια στριφογυριστή σκάλα όπου οδηγούσε στο μπάνιο και στα υπνοδωμάτια. Στην μέση του διαδρόμου, διακόπτοντας την γεμάτη λουλούδια ταπετσαρία, ήταν η πόρτα του σαλονιού από την οποία ακούγονταν οι ομιλίες των καλεσμένων τους. Κοντοστάθηκε στην πόρτα, κοιτάζοντας τους κάποτε στενούς του φίλους, προτού μπει αποφασισμένος μέσα, σκεπτόμενος πως να φέρει εις πέρας τις διαταγές της πολυαγαπημένης του.

Η Λούνα κούνησε το ραβδί της και το δωμάτιο ζωντάνεψε. Τα πιάτα άρχισαν να πετάνε στον αέρα και να μπαίνουν στο νιπτήρα όπου ένα σφουγγάρι τα καθάριζε. Αμέσως πήγαιναν στο ράφι τους. Τα ποτήρια ακολουθούσαν το παράδειγμα των πιάτων. Το τραπεζομάντιλο καθαρίστηκε. Το πάτωμα σκουπίστηκε. Τα αποφάγια μπήκαν στο ψυγείο. Η Λούνα έμπλεκε μια ξανθιά τούφα γύρω από το δάχτυλό της. Τα μάτια της γυάλιζαν. Μία τσαγιέρα βολεύτηκε πάνω στην αναμμένη φωτιά καθώς τα βότανα πέταγαν στον αέρα και βουτούσαν μέσα στο νερό που μόλις άρχισε να βράζει. Χαμογέλασε πανούργα. Κατευθύνθηκε και εκείνη επιτέλους στο σαλόνι όπου βρίσκονταν οι άλλοι.

Ακουγόντουσαν τα γέλια των παιδιών μέχρι την κουζίνα. Ο Ρον έλεγε μια αστεία ιστορία και όλοι γέλαγαν. Μόνο ο Γκας και ο Τζον καθόντουσαν σοβαροί, όρθιοι αριστερά και δεξιά του Ρον σαν φύλακες. "Αν δεν ήταν ο Φρεντ και ο Τζορτζ που πέταξαν μέσα στο δωμάτιο με τις σκούπες τους, με αποτέλεσμα να μας διώξει ο Φλίτγουικ, εγώ θα χρωστούσα ακόμα Ξόρκια*" το γέλιο του ήταν καθαρό, ζωντανό. Ο Φρεντ γέλαγε με την ψυχή του. "Η Φάτσα του μόνο ήταν θεϊκή" ο Φρεντ τσίριξε μέσα από τα γέλια του. Η Ερμιόνη απολάμβανε αυτήν την ανάπαυλα. "Έβαλα τσάι ποιος θέλει;" η Λούνα εμφανίστηκε στην πόρτα με το συνηθισμένο χαμόγελο της ανθισμένο στο πρόσωπό της. Όλοι φώναξαν "εγώ" και αμέσως κοιτάχτηκαν με ένα καινούργιο κύμα γέλιου να τους χτυπάει. Τα ποτήρια μπήκαν από την πόρτα και έκατσαν μπροστά σε κάθε άτομο εκτός από τον Γκας και τον Τζον. 

"Συγνώμη που είναι η τουαλέτα;" αναρωτήθηκε η Ερμιόνη και τα μάγουλα της κοκκίνισαν. "Κάτσε να σου δείξω". Ο Ρον σηκώθηκε κάνοντας νεύμα να τον ακολουθήσει. Η Ερμιόνη τον ακολούθησε βγαίνοντας από το σαλόνι και ανεβαίνοντας την σπειροειδή σκάλα. Ο πάνω όροφος ήταν πιο σκοτεινός από τον κάτω αν και είχε περισσότερα παράθυρα. Ο Ρον σταμάτησε μπροστά σε μία πόρτα. "Από εδώ όμορφη". Η Ερμιόνη ένιωσε ξανά τα μάγουλα της να φουντώνουν. Μπήκε φουριόζα μέσα στην τουαλέτα και κλείδωσε την πόρτα. Πλησίασε τον νιπτήρα και έριξε λίγο κρύο νερό  στην μούρη της. Κοίταξε τον καθρέφτη. Πρόσεξε μια κόκκινη ουλή πάνω στο χείλη της με λίγο αποξηραμένο  αίμα πάνω της και μια μελανιά στο λαιμό της. Δεν είχε έρθει εδώ όμως να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη και να νιώθει άσχημα για αυτό.