Nauczono mnie, że Niemcy to rasa panów. Wysocy, przystojni blondyni o niebieskich oczach. Chociaż większość z nas odbiegała od tego aryjskiego ideału. Inne nacje były karaluchami, które należało zgnieść jak robactwo.
Nauczono mnie być posłusznym rozkazom i wykonywać je z należytą precyzją.
Nauczono mnie torturować i zabijać ludzi.
Nauczono mnie nie zostawiać śladu.
Pozbawiono serca i sumienia.
Uczyniono maszynę do zabijania. Zrobiono kolejnego wiernego Führerowi żołnierzyka.
Dano odznakę SS i kazano nosić ją z dumą. Zamknięto w obozie otoczonym drutem kolczastym.
Kazano karać wieźniów. Poniżać. Głodzić. Zabijać.
Pokazano zastosowania ludzkich zwłok. Mydła, dywany, materace musiały być z czegoś zrobione i dostarczone do Rzeszy.
Nie przewidziano, że w tym podłym świecie może rozkwitnąć zakazane uczucie.
Wróg — wróg.
Niemiec — Polak.
Mężczyzna — mężczyzna.
A jednak.
Mimo to go zabiłem. Musiałem. Inaczej próbowanoby wydobyć z niego tajemnice wojenne.
Oficer AK.
"Polska" — szeptał, gdy drżącą dłonią do niego celowałem.
Oddałem strzał i padł przede mną.
Już te błękitne oczy na mnie nie patrzyły.
A odrastające blond włosy nie promieniały w tym pełnym śmierci, zatęchłym miejscu.
Ale był wolny, gdy ja byłem niewolnikiem systemu.
Nie byłem sam. Takich jak ja było kilkanaście tysięcy.
Młodych ludzi prowadzących wojnę w imieniu niespełnionego malarza z wąsikiem.
Miałem dwadzieścia lat.
I brak szans na życie, bo zabito we mnie to co najlepsze.
---------------------
Mniej więcej ocalony shot. Lepszy od pierwowzoru.
Pozdrawiam.
CZYTASZ
Skok po miłość || ski jumping one-shots
FanfictionZbiór przypadkowych, gejowskich shotów, które są wytworem mojej wyobraźni. Z reguły preferuję krótkie formy, ale to zależy od dnia, nastroju i weny. 22 miejsce w fanfiction (4.03.2017) 13 miejsce w fanfiction (15.03.2017)
