BOOK II: Officially Married To My Bias

CHP30: I would

"Hanggang dito na nga lang ba tayo? Eto na ba 'yung dulo?" - KAI

Dedicated to StumbleUpon_Aegyo

--
/DASURI/

Aist.

Ilang pagbubuntong hininga na ata ang ginawa ko pero hindi parin 'non nababawasan ang kaba sa aking dibdib. Takte naman kasi! Ano bang pumasok sa utak ng mga magulang ko at dito pinatulog si Kai?! Nakakaloka.

"Ehemp," pagbasag ko sa katahimikan. Kasalukuyan kasi kaming nakaupo ni Kai sa magkabilang dulo ng sofa. Nauna nang umakyat sila papa dahil may pupuntahan daw silang business meeting bukas.

Malamig na yung klima kaya ramdam mo ang ito hanngang
dito sa sala pero bakit parang pinagpapawisan parin ako? Sa telebisyon rin sa tapat namin nakatuon ang atensyon ni Kai pero bakit parang nakakailang parin? Aist. Bakit ganito? Bakiy kahit wala syang ginagawa, naapektuhan parin ako sa presensya nya? Tsk.

Napabawi ako nang tingin nang bigla akong lingunin ni Kai. Nagpanggap pa ko na may ibang ginagawa.

"Di ka nanood ng tv?" tanong nito. Tumango naman ako kahit di sya nililingon. Busy pa rin ako sa pagpapanggap na may ginagawang iba. Maituon lang sa iba ang atensyon ko.

"Aist. Now i realized, ganto pala kahirap kunin ang atensyon ng asawa ko. Dati kasi kusa nya 'yong binibigay sa'kin." Napahinto ko sa aking ginagawa but I handle myself not to look at him. Alam ko namang 'yon ang gusto nyang mangyari.

"Hmm, ano kayang dapat kong gawin para pansinin nya ko?" Sabay lingon pa sa pwesto ko.

"Ahh. Alam ko na." Umusod ito nang upo papalapit sa pwesto ko. Naalarma naman ako bigla.

"Wala na naman dito ang parents mo. So i guess, pwede na kitang landiin?" Literal na tumayo ang mga balahibo ko nang ilagay ni Kai ang kanang braso nya sa sandalan ng sofa sa likod ko. Kung saan aakalaing mong inaakbayan nya ko.

I tried to stop myself from freaking out. Hindi ko pwedeng ipahalatang naapektuhan ako sa kanya. Dahil gagamitin nya ang kahinaang kong 'yon to win. Kailangan kong maging matatag.

Tumayo ako't buong lakas na nagsalita, "Aakyat na ko." maikili kong pahayag. Napatingin naman sya sa'kin.

"Matutulog kana?" aniya.

I rolled my eyes and answered, "Paki mo?"

Ngumiti muna ito bago pinatay yung tv. Tumayo rin sya kagaya ko. "I do care. Baka kasi gusto mo munang makipaglaro sa'kin. You.. Me... having a good time...." saby lingon nito sa kwarto ko sa second floor. Napatingin naman ako 'don.

"NO WAY!" Sigaw ko nang magets ang gusto nyang iparating. Anak sya ng tipaklong! Sobrang pula na kaya ng pisngi ko. "Ituloy mo pa 'yan nang sa labas ka matulog!" singhal ko pa rito habang tinatakpan ang makabila kong tenga na nagiinit narin kanina pa.

Kai laughed, "Hahaha. Your face is red like hell. I bet you're imagining it already." He teased.

Pero ang talagang nagpanginig sa tuhod ko ay nang huminto si Kai sa pagtawa at tignan ako ng seryoso. Nakatitig ito sa'kin na para bang ako lang ang kanyang nakikita. He made a small step to go near me. Ginawa nya 'yon habang hindi inaalis ang tingin sa aking mga mata.

"Pero alam mo kung ano talaga ang pinakapaborito kong part?" He hussed then stand right infront of me. Naamoy ko pa ang pabango nyang hinding-hindi ko makakalimutan. He lean on me and whisper, "Thats when you call my name hundreds of times, because of pleasure that i'm giving to you. Its like a music to my ears, wifey."

I stare at him and read his reaction. Wala akong makita kahit kaunting bahid nang pagsisinungaling mula rito. Nakaramdama ako ng pagbilis ng tibok ng aking puso. Kasabay nito ang pagbabalik sa alaala ko nang mga pangyayaring tinutukoy nya. I close my eyes and feel again the moment.