The Broken Time-Turner

Κεφάλαιο 29

Ύψωσαν τα ραβδιά τους. Οι φιγούρες επιτέθηκαν. Λάμψεις έβγαιναν από τα ραβδιά αλλά όταν ακούμπαγαν τις φιγούρες, αυτές τις απορροφούσαν και αμέσως πέταγαν πίσω μια ίδια πιο δυνατή λάμψη. "Avada Kedavra" φώναξε ο Ντράκο και μια πράσινη λάμψη έφυγε από το ραβδί του και έπεσε πάνω σε μία σκιά. Εκείνη απορρόφησε αμέσως την λάμψη και σήκωσε ένα μέρος του κορμιού της που φαινόταν σαν χέρι και έστειλε πίσω μια εξίσου πράσινη λάμψη. "Ντράκο πρόσεχε"  φώναξε η Ερμιόνη και ο Ντράκο έπεσε στο πλάι αποφεύγοντας την κατάρα.

 "Είναι αδύνατον" είπε ο Φρεντ "Σείριους εσύ τι λες να κάνουμε". Γύρισε να κοιτάξει τον Σείριους αλλά δεν ήταν πουθενά. Μόνο τότε ανακάλυψαν ότι ο Σείριους και ο Ρέμους έλειπαν. "Μάλλον πέρασαν την πόρτα" είπε ο Νέβιλ δείχνοντας την πόρτα μπροστά τους. "Αυτό είναι πρέπει να φτάσουμε εκεί" είπε η Ερμιόνη χωρίς όμως να έχει εμπιστοσύνη στην υλοποίηση της ιδέας της. "Σταματήστε να ρίχνετε έστω κατάρες" φώναξε από πίσω τους ο Ρον που μόλις είχε αποκρούσει μια πράσινη λάμψη. Η μάχη συνεχίστηκε για κάμποσα λεπτά χωρίς αποτέλεσμα. "Αυτές οι σκιές είναι αδύνατον να νικηθούν" ξεφύσηξε ο Φρεντ. "Οι σκιές..." επανέλαβε η Ερμιόνη "είναι σκιές". "Ναι Ερμιόνη είναι σκιές! Μήπως έπεσε σε σοκ;" αναρωτήθηκε ο Ρον κοιτάζοντας την παράξενα. Σήκωσε το ραβδί της όσο ψηλά μπορούσε και φώναξε "Lumos Maxima" καθώς έκανε και την καθορισμένη κίνηση στο ραβδί της. Ένα εκτυφλωτικό άσπρο φως χύθηκε στο δωμάτιο από το ραβδί της. Κραυγές ακούστηκαν καθώς οι σκιερές φιγούρες διαλύονταν αργά αργά, με το φως να τις περνάει σαν μαχαίρι. 

Το φως έσβησε. Ο διάδρομος ήταν άδειος. Άνοιξαν τα μάτια τους. "Είσαι πανέξυπνη" φώναξε ο Ρον και την αγκάλιασε κερδίζοντας ένα θανάσιμο βλέμμα από τον Ντράκο. Η Ερμιόνη κοκκίνισε. "Είμαι" είπε μόνο. "Η πόρτα" έδειξε ο Ντράκο. Πέντε κεφάλια γύρισαν προς την πόρτα και την είδαν να μικραίνει. Έτρεξαν προς τα πάνω της αλλά είχε ήδη εξαφανιστεί. Έπεσαν όλοι πάνω στον τοίχο. "Γαμώτο" άρχισε ο Ντράκο να βρίζει κάτω από την αναπνοή του. "Το έχω παιδιά" είπε ο Νέβιλ. Έβγαλε από την τσάντα του ένα κίτρινο υγρό. Το έχυσε μεθοδικά πάνω στον τοίχο. "Εμμ θα σας πρότεινα να απομακρυνθείτε λίγο...."  άρχισε να τρέχει "και να καλυφτείτε"  πρόσθεσε. Έτρεξαν μακρυά και έβαλαν τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι τους καθώς ένας κόκκινος καπνός άρχισε να βγαίνει από τον τοίχο. Τον καπνό ακολούθησε ένας δυνατός κρότος 'ΜΠΑΜ'. Είχε ανοίξει μια τεράστια τρύπα εκεί που κάποτε υπήρχε ένας τοίχος. Βγήκαν έξω από το διάδρομο και κοντοστάθηκαν σαστισμένοι. Είχαν βρεθεί ξανά μπροστά στην μεγάλη σκάλα. Όμως αυτήν την φορά η σκάλα δεν ήταν άδεια αλλά πάνω της στεκόταν ο Χάρι με την Τζίνι. Στα δεξιά τους ήταν ο Σείριους και ο Ρέμους παγωμένοι, χωρίς καν να ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους.