She can see the future, her name is Jill Morie. They are Peculiars, they exist. And this is their tale.
*****
Jill Morie, the girl who can see the future, never wants her power and believes that every event in the universe is already determined...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
[George Morris' P.O.V]
"TIME is up. Exchange your papers." Muling lumitaw sa screen ang bulto ni miss Karen at walang pinagbago ang ekspersyon ng mukha niya, blangko. Kaagad kaming sumunod sa utos niya at pagkatapos ay idinikta ni miss ang mga tamang sagot.
Maya-maya lang ay natapos na ito at nagtanong si miss.
"Who got the highest score?"
Ireneo raised his hand, "I got nineteen points." Isa lang ang mali niya, ano pa nga ba ang aasahan mo. Wala nang umimik pa, senyales na si Ireneo na nga ang may pinakamataas na nakuhang score.
"Very well."
Namayani na naman ang katahimikan. Pumunta sa harapan si Ireneo habang nakahalukipkip at taas noong humarap sa aming lahat. He was looking down at us all the time, thinking that no one can block his way, funny, dahil walang nakakaalam ng lihim niyang obsession kay Lucille.
"Who ranked last?" tanong ni miss. Napamaang ang iba dahil ang inaakala nilang itatanong ni miss ay kung sino ang sumunod na mataas kay Ireneo.
Nagtinginan ang bawat isa at binaling ang tingin sa isang direksyon. Sa direksyon ni Stephen Yue. Nasa may harapan siya kaya kita ko yung mga kalabit sa kanya ng mga malapit sa kanya.
"Hoy Stephen, tsk. Pumunta ka na sa harapan."
Nakayuko siya habang dahan-dahang tumayo sa kinauupuan. Nakakadalawang hakbang pa lang siya pasulong nang tumayo rin si Jill. May kutob ako.
"Yue, umupo ka. Hindi mo kailangang pumunta sa harapan."
"H-ha? Jill?"
"Sumunod ka na lang." sumunod na nga si Stephen sa kanya, umupo ulit siya habang ang iba'y naguguluhan sa ginawa ni Morie. Pumunta si Jill sa harapan, katabi ni Ireneo, atsaka ipinakita ang papel sa buong klase, blangko iyon, walang sagot.
She did it on purpose... again.
"I got zero." Sabi niya. Sabi na nga ba, tama ang hinala ko. Napangisi si Ireneo at marahang pumalakpak katulad ng nangyari noon.
"Tingnan mo nga naman, déjàvu ba 'to?" he said to her, but Jill replied a smirk. Pumihit patalikod si Ireneo para harapin si miss. "Then? What now?" halatang naiinip na si Ireneo, kaya naman medyo napakurba ang labi ni miss.
"Well, congratulations sa inyong dalawa, Ireneo and Morie," hindi talaga mababasa sa mukha niya kung ano ang nasa isip niya, o kung ano ang susunod niyang gagawin, "because you will do nothing in the first game."
"What do you mean? Hindi kami magpa-participate?" Ireneo asked. "Is that a perk?"
Wala rin akong maisip na ideya na kahit ano, kung paano niya gagawin ang pabor ko. "This is your favor. If you really want this to succeed then just let me do it. Just trust me, Morris." Nag-echo sa isip ko yung mga sinabi ni miss noong unang araw dito sa villa.
