Kalbim Acıyor Anne

8.Bölüm: Yeni Hayat

Tamı tamına on bölüm oldu. İyi okumalar Canlarım...
Ve çok itiraz geldiği için Atakan'ı tekrardan eski kişi yaptım.

Hayat bu kadar acımasız mı ya? Neden her şey üst üste gelir ki dayanamıyor be anne... Bu kadar çabuk neden beni bıraktın. Babamın dediklerini idrak etmeye çalıştım ama ne boğazımda ki düğüm ne de gözümden süzülen yaşlar izin vermedi!!!
Ah be baba neden!!!

"Sizlerden özür dilerim kızlar ama beni de anlamalısınız."
Artık hayat zor geliyor bana...
"Ne diyorsun baba sen? Anlamamızı istiyorsun. Bu tam bir saçmalık."
Ablama bakınca onun da gözlerinin dolduğunu gördüm. Babamın aniden ayağa kalkıp;
"Bu işte ciddiyim kızlar. Bu evde artık dayanamıyorum nereye baksam annenizi görüyorum. Benim için de zor olacak ama yapmak zorundayım. Karar verdiğim bir ev var yarın okul çıkışı gidip bakalım. Hafta sonu bu evden taşınacağız." Kesin bir dilde diyerek mutfaktan çıktı. Gözlerimden yaşlar hafifçe süzülerek ablama baktım.
"Abla neden birşey demedin. Neden itiraz etmedin belki babam seni dinlerdi. Bu kadar kolay mı? "
"Hira!"
"Ya ne ya ne. Azda olsa beni anlasanıza. Bu dünya da neden herkes kendisine göre hareket ediyor. Bu evde biz de kalıyoruz dimi?" Bağırarak mutfaktan çıktım. İreme "evin arkasında buluşalım çok acil" yazarak gönderdim.
Hemen odama çıkarak üstüme hırka alarak evden çıktım. Arka tarafa doğru gidene kadar göz yaşlarım devam etti süzülmeye.

Evin arka tarafında bir çardak vardı. Çocukluktan beri hep burada otururduk bu çardakta büyüdük basbaya ya. Çardakta biraz oturunca İremin de geldiğini gördüm hemen kalkıp sarıldım.
"Ne oldu neden ağlıyorsun ya?"
"İremm baş-ka bir eve taşı-na-cak-mı-şız." Hıçkırıklarım yüzünden anca böyle cevap verebilmiştim.
"Nee? Ah be kuzum ağlama"
İrem'le konuşunca biraz daha sakinleşmişti.
"Kanka çok koyuyor ya hemde çok. Annemi unutmak mı istiyor sence?"
"Hayır canım. Unutmak istemiyor sadece azda olsa aklından çıkmasını istiyor. Onu da anlamalısınız Hiram. Şimdi nereye bakarsa hep onu görüyordur. "
"Tamam da bize sorabilir dimi?" İnsan değil miyiz biz? Kararımızı alabilir dimi. Ahh be hayat çok acımasızsın.
"Evet sende haklısın ama itiraz edeceğinizi biliyordur. Ondan sormamıştır."
"Yeni bir hayata mı başlayacağım ben?"

××××××××××××××××××××××××××××××××

Ev sahibinin evin özelliklerini anlatırken ben de babama bakıyordum. Belki bir umut...
"Efendim burası güzel bir yerdir. Komşularınız da kültürlü kişilerdir. Sizi rahatsız edecek hiç bir şey yapmazlar. Hemen yan tarafınızda Onur KORKMAZ otuyorlar. Çok zengin ve anlayışlı kişilerdir ama kendileri şuan burada değiller. Eşi ve iki oğlu kalıyorlar..."

Ev sahibinin anlatıkları artık beni baymaya başladı. Tamam da bizene komşularımızdan zamanla tanışırız. Hatta tanışmayız şimdi hepsi zenginlerdir diye çok havalıdırlar. ah banane ya.

"Eee kızlar ne diyorsunuz?" ablama bakınca koluma aniden girerek "Bence uygun bir yer babacığım. Hira sence ?"

"hayır desem bile babamın kararı değişmeyeceğini bildiğim için tamam diyorum" babamın gülümseyerek ev sahibiyle konuşmalarına devam etti. Belki de bu eve taşınmamız iyi olacaktır. Hem o eve gelen sapıktan da kurtulurum. Yeni bir ev ve yeni bir hayat...

"Kızlar hadi gidelim. Evi toplamaya başlarsak iyi olur ki hafta sonu taşınmayı düşünüyorum. " Birlikte arabamıza doğru ilerledik babam elinde ki anahtarlardan biri ablama verdi. Galiba evin anahtarıydı."
Babam bir yandan üzülmesin diye gülümsedim ama içimde fırtınalar koptuğunu bilmiyordu.

Yolda gelirken aniden aklıma irem geldi.
"Baba iremi de çağırsan olur mu? O da bize yardım eder. Daha çabuk evi toplarız."
"Olur kızım çağır. Hatta sen iremi ara bende Caner'i (iremin babası) arayayım. Haberleri olsun."
Ne kadar da anlayışlı bir babam var. Ah be babam. Çantamdan telefonumu çıkarınca iremin beni 4 defa aradığını ve 35 tane mesaj attığını gördüm. Yuh ya 35 nedir? Mesajlarına bakmadan hemen aradım.
Telefonu açmasıyla duyduğum sesle telefonu kendimden uzaklaştırdım. O nasıl bir çıyırmadır lan.
"Laa bir dur cıyırma"
"Ya den insanı merak ettirmekten başka bir işe yaramıyorsun."
"Noldu kızım? Telefonum çantamdaydı."
"Ya merak ettim. Evi beğendiniz mi?" babam araba için park yeri bulamayınca biz arabadan indik babamda park yeri ramak için gitti. Eve girince hemen odama çıktım kendimi yatağıma attım. İrem'le konuşmama devam ettim