The winter I lost you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑ ΤΕΣΣΕΡΑ

'' There are two choices''

''Κανονικά θα σου έλεγα να τσακιστείς και να πας σπίτι σου... άλλα τώρα το πιο πιθανό είναι καθώς θα φεύγεις να τσακιστείς σε καμιά κολώνα... οπότε ναι μπορείς να κοιμηθείς εδώ'' του λέω με έναν αναστεναγμό.

'' Ευχαριστώω!'' λέει τραγουδιστά.

Πάω μέσα και του φέρνω ένα μαξιλάρι και μία κουβέρτα.

'' Πάρε αυτά...'' λέω και του τα αφήνω δίπλα του στον καναπέ.

'' Μμμ...'' λέει.

Τι μμμ;

Τον κοιτάω και έχει ήδη αποκοιμηθεί...

Τι αμαρτίες πληρώνω θεέ μου;!

Του βγάζω τα παπούτσια και το μπουφάν και του βάζω το μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι του.

Στην συνέχεις παίρνω και την κουβέρτα και τον σκεπάζω.

Βλέπω τα μαλλιά του που έχουν μπει μέσα στο πρόσωπο του.

Περνάω τα δάχτυλα μου μέσα από αυτά και τα απομακρύνω από τα μάτια του.

Μην σκάσει κιόλας...

Κλείνω το φώς και ετοιμάζομαι να ξαπλώσω.

'' Ευχαριστώ μικρή ...'' τον ακούω να ψιθυρίζει από μέσα.

Χαμογελάω και σκεπάζομαι μέχρι τα αυτιά.

Μετά με παίρνει ο ύπνος.

Το πρωί εννοείται πως ξύπνησα πιο νωρίς από τον Στράτο.

Πήγα στην κουζίνα και ετοίμασα καφέ.

Μετά πήρα το τετράδιο με τις σημειώσεις μου και κάθισα στον καναπέ για να τις κάνω μία επανάληψη.

Αρχινάω να σιγοψιθυρίζω κάποια από τα αίτια της ανορεξίας και ούτω κάθε εξής.

Σε κάποια φάση γυρνάω το βλέμμα μου πάνω στον Στράτο και τον βλέπω που με κοιτούσε.

'' Πόση ώρα είσαι ξύπνιος;'' Ρωτάω και νομίζω πως κοκκίνισα.

''Κανένα μισάωρο...'' λέει με ένα χαμόγελο και τεντώνεται.

'' Ύπουλε!'' λέω και του πετάω το μαξιλάρι.

Το πιάνει γελόντας.

'' Θέλεις καφέ και κάτι να φας;'' Τον ρωτάω

'' Άμα θέλει η μεγαλειότητα σας...''

Εγώ πάω στην κουζίνα και αυτόν τον βλέπω να πηγαίνει στο μπάνιο.

Ετοιμάζω τα τοστ και τις κούπες με τον καφέ και μετά έρχεται και αυτός και καθόμαστε απέναντι ο ένας από τον άλλον.