Chapter 14- The Past

672 11 0
                                    

POV Nathalie

"tsk!!..you told me you're the one who'll drive me home and you'll not going to get drunk". Banas na pagsasaway ko dito.

"co--me on Nathalie beybi jushtt t-ake me ho-mo".lasing na lasing na pakiusap usap nito
Pano ba naman kasi dapat ako yung nagdadrama dito dahil sa impaktong sinungaling na iyon but it's turn out na ako pa mag-uuwi sa isang ito.

"Nathalie beybiii.. Pleshes"..lasing na paulit-ulit na salita nito.

That's why I decided to ask someone help to carry him in his car because I didn't bring my car.

"whatever Jake.. You're the one who promised on me na iuuwi mo ko".paglalagay ko ng seatbelt dito.
Until we reach his unit and ask another help from the guards to carry him.

"thank you for your help".pasasalamat ko sa dalawang guard na tumulong when we reach the door of his unit and I decided na hindi na patuluyin ang mga ito because I know this seems will help to start the operation upang maibalik ko yung dati sa kanilang dalawa.
I ring to bell because I know she's inside.

"Nathalie beybiii.. Pleshes"..lasing na paulit-ulit na salita parin nito.

"I lo—ve uuu".sabay haplos ng kamay nito sa mukha ko at saka naman bukas ng pinto.

"hi".masiglang bati ko dito then I didn't wait her response and walk Jake with me at his room.

"Nathalie beybiii.. Pleshes"..makulit na sambit nito then I lay him down on his bed kahit alam kung nasalikuran ko lang ang babaing kinababaliwan nito.

"sshhh... you're home.. Okay"..sabay halik ko sa noo nito and leave him to her.

"I lo—ve uuu hhmmmm".ungol nito.

"thank you for bringing him home". Sambit ni Jhade before I reach the door

"you don't have to because I love him para Ewan ko kung saan-saan lang".sabay talikod ko dito.

POV Jhade

"I lo—ve uuu".

"Nathalie beybiii.. Pleshes"..

"Nathalie beybiii"..lasing na paulit-ulit na salita parin nito.

"Jake, please don't hurt me like this".tugon ko dito habang patuloy ko parin itong pinupunasan ng maligamgam na tubig dahil sa sobrang kalasingan nito.

"I lo—ve uuu".

"hmmmmm.. "I lo—ve uuu". Patuloy na unggol nito na mas lalong nagpapabigat sa aking kalooban na nagdudulot ng panlalabo ng aking mga mata dahil sa mga luhang walang habas na pagdaloy nito.

Kaya napag-isipan ko ng Kumuha muna ng damit na ipapalit ko dito para makapag pahinga na kami pareho na alam kung impossible sa aking parte dahil sa maghapong nangyari sa akin.

Pagkatapos kung mabihisan ito, napagpasyahan kung mahiga na sa kanyang tabi at yakapin ito at ramdam ko malalim na tulog nito dahil hindi na ito nagsasalita ng mga bagay na nakakasakit sa akin.

Yes the moment he left me with her without asking me is the moment I realized that I still love him pero papaano at kaylan mo ako----kami mamahalin Jake? Katulad ng pagmamahal mo sa Kanya?
Paano ko sasabihin sayo ang lahat kung hangang ngayon patuloy mo parin akong sinasaktan at niloloko.

Kailan gumawa ako ng paraan na makaalis na kami dito dahil ayukong pati siya ay masaktan mo kahit sabihin ko pang napakayasa ko na malapit lang tayo sa Kanya pero alam kung hindi pa ito ang tamang panahon para makilala mo siya hanggat hindi mo ako nakukuhang mahalin gaya ng ipinakita mo sa akin noon kahit puro kasinungalingan. Mga gumugulo sa aking isipan na nakatulugan ko na.

-----------------------------------------------------------
"aray.... Ang sakit".himas-himas ko sa aking ulo dahil sa mabigat na bagay na tumama sa ulo ko.

"miss.. I'm sorry... I didn't mean to hurt you". Sambit ng istranghero na nasa harap ko ngunit hindi ko makita dahil hindi ko maangat ang ulo ko dahil sa panglalabo nito

"miss you okay?". May pag-aalalang tanung nito

"eh.. Sira ka pala.. Bakit kasi naglalaro ka ng bola dito eh ground to hindi court!".inis na tugon ko dito.

"again I'm so sorry miss..if you don't mind.. I'll carry you in the clinic".

"no.. I'm okay just get out from my sight".sabay baling ko dito na ikinagulat ko dahil sa napaka amu at gwapo nito mukha.

"I know miss I'm handsome".mayabang na tugon nito dahil napansin siguro nito na natulala ako sagit dito na lalong nagpainis sa akin.

"just please.. Get.. Out...From... My.. Sight.." tugon ko dito sabay ligpit ng gamit ko para iwan ito..

"hey miss can I have your number.. I know you like me".sigaw nito bago ako makalayo ng tuluyan dito.

-------
Sana magustuhan ninyo itong chapter na to kahit bitin ;-) sa next chapie ang karugton ng the past

Evil_chaser :-)
Comment lang ang gustong magpa-dedicate sa next chapter. Godbless. :-*

She's mine ALONE#JustWriteIt #firstsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon