Black Love

Κεφάλαιο 8ο

Σηκώθηκα και ήμουν ξαπλωμένη στο πάτωμα ενα υγρού και σκοτεινού κελιού, δεν ειχα καταλάβει πότε με πήρε ο ύπνος, ειχα εξαντληθεί από το κλάμα, τι θα έκανα τώρα; Θα περνούσα την υπόλοιπη ζωή μου εδώ ή θα με σκότωνε; Μακάρι να πεθαινα, θα καταφέρω να γλιτώσω από αυτόν τον αδικο και σκληρό κόσμο.
  Ειχα χασει την αίσθηση του χρόνου, φοβόμουνα να ρωτήσω κάποιον φρουρό τι μέρα έχουμε. Σκεφτόμουν για ακόμα μια φορά τι θα απογινω οταν διέκοψαν τις σκέψεις μου κάτι βήματα, θα έφερναν το φαγητό όπως συνήθως αλλα δεν έγινε έτσι, ενας φρουρός ήρθε και με οδήγησε εξω από το κελί, περπατούσαμε στους διαδρόμους του παλατιού και φτάσαμε μπροστά από μια μεγάλη πόρτα, την ανοιξε και μπηκα μεσα επειτα εφυγε κλεινοντας την πόρτα. Ήταν ένα υπνοδωμάτιο αρκετα μεγαλο και όπως και το υπόλοιπο παλάτι ήταν μαύρο. Υπήρχε ενα ψηλό κρεβάτι και απο διπλα δύο κομοδίνα, ενα γραφείο πιο περα με μια μικρή Βιβλιοθήκη, ειδα μια πόρτα που μάλλον οδηγούσε στο μπάνιο και φυσικά το μπαλκόνι, καθώς κοιτούσα εξω ειδα μια αντρική φιγούρα ήταν του Ντέιβιντ, δεν μίλησα περίμενα μεχρι να μιλήσει αυτός πρώτος. Ξαφνικά γύρισε το κεφάλι και με κοίταξε, φυσικά έσκυψα και άκουγα τα βήματα του να με πλησιάζουν μεχρι που σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου.

Ν: γνωρίζεις πως έχει η κατάσταση έτσι;

Κουνησα καταφατικά το κεφάλι

Ν: αποφάσισα τινθα γίνει με σενα έχεις δύο επιλογές

Δυο επιλογές; Ένιωθα τα ποδια μου να τρεμουν τι ειχε αποφασίσει για μένα;

Ν: μπορείς να φύγεις από το παλάτι και να πας οπου θες ή να γίνεις προσωπική μου υπηρέτρια

Τα πράγματα άρχισαν να χειροτερεύουν, αν έφευγα από το κάστρο που θα πήγαινα; Δεν είχα κανέναν και φοβάμαι τον έξω κόσμο, απο την άλλη δεν μπορούσα να γίνω προσωπική του υπηρέτρια τον φοβόμουν και δεν ήξερα τι θα μπορούσε να μου κάνει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, Τελικά αποφάσισα πήρα μια βαθειά ανάσα και πηρα το θαρρος και απάντησα

Γ: Θελω να μείνω εδώ αλλά υπάρχει ενα πρόβλημα

Με κοίταξε παραξενεμενος

Ν:Τι;

Γ: δεν ξέρω να κάνω δουλείες

Ν: θα μάθεις θα πω μια άλλη υπηρέτρια να σε βοηθήσει μέχρι να μάθεις. Φρουροί!

Τους φώναξε και αμέσως μπήκαν μεσα και υποκλοιθηκαν.

Ν: φωνάξτε την κ.Κασυ τώρα

Έφυγαν αμέσως, η κ.Κασυ ήταν υπεύθυνη του προσωπικού, την φώναξε προφανώς για να με πάρει να με οδηγήσει στο νεο μου δωμάτιο και να με καθοδηγεί. Φτάσαμε μπροστά από μια βαριά ξύλινη πόρτα, την άνοιξα και αντίκρισα ενα μικρό δωμάτιο, είχε υγρασία και έκανε κρύο, το παράθυρο που υπήρχε πάνω από το κρεβάτι ήταν μισοχαλασμενο και δεν έκλεινε κάνοντας όλο τον φθινοπωρινό αέρα να μπαίνει στο δωμάτιο, υπήρχε επίσης και ένα κρεβάτι παλιό και μια μικρή συρταριερα για τα ρούχα.

κΚ: αυτό θα είναι το δωμάτιο σου, θα στείλω κάποιον αύριο για το παράθυρο, η στολή σου και μερικά σκεπάσματα βρίσκονται στην συρταριερα, μην ξεχάσετε αύριο στις 6 να είσαι έτοιμη

Κούνησε καταφατικά το κεφάλι. Βγήκε εξω απο το δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα, πήγα και κάθησα στο σκληρό στρώμα του κρεβατιού μέχρι που ξανά δάκρυα είχαν πλημμυρίσει τα μάτια μου κάνοντας με να κοιμηθώ.