DERSADET

-1.BÖLÜM-

*1.Bölüm'Var Oluş Fermanı...'*

Ardı anlam dolu cümleler kurmayı bilmiyorum…
Ki ne zaman bir cümle kursam;
İçinden ihtimaller, belkiler ve keşkeler doğuyor…
Ne zaman gülümseyecek olsam;
İçimde fırtınalar kopuyor. Endişe ve hüzün doğuyor…
Nasıl mutlu olunur pek bilmiyorum.
Ne zaman mutlu olacağım desem bir şey engel oluyor.
Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Belki çekip gitmem gerek ya da oturup düşünmem… Çok kez düşündüm veya gitmeye çabaladım.
Belkide şimdi gitmenin tam zamanıdır…

Çantamı sırtıma asıp son kez baktım bu virane gecekonduya. Belkide hayatım boyunca buradan kurtulmaktı tek dileyim. Lakin çekip giderken de bir hüzün kaplamıştı içimi.
Şimdi çekip gidiyordum işte. Çok fazla oturup düşünmüştüm. Artık çekip gitmekti bana düşen.
Artık birilerinin esareti altında yaşamaktansa yalnızlığa cesaret edip özgürlüğüme kavuşacaktım.
Var oluşumun fermanını okuyacaktım bağıra çağıra.
Kimseden korkmadan kimseye hesap vermeden sessizce bir köşede ağlarken uyuya kalmadan çekip gidecektim ve özgürleşecektim.
Belki sürünecektim kuytu bir sokağın karanlık bir köşesinde ama… özgür olacaktım.
Korkusuzca rahat bir nefes alacaktım.
Ben Derin. Bu da benim özgürlüğüme kavuşma hikayem…

******
“Nakit mi ödeyeceksiniz?”

Uykusuz gözlerim bana ihanet ederek kapanmaya kalkışırken kasiyerin sesiyle irkilmiştim.
“Efendim?”
Soruma karşılık kasiyer bıkkın bir şekilde yüzüme bakarak sorusunu tekrarladı.
Olumlu bir şekilde kafamı salladığımda kasadakilerin çoğu bana garip bir şekilde bakıyordu. Dışarıda yağmur yağıyordu ve ben ıpıslaktım.
Aldıklarımı poşete koyup ödemeyi yaptıktan sonra etraftakilerin bakışlarını umursamayıp büyük alışveriş mağazasının marketinden çıktım.
Buraya çocukluk arkadaşım Ayaz’ı son kez ziyaret etmek için gelmiştim. Kaçışımı bilen tek kişiydi.

Marketten çıktığım sırada asansörden inen üvey babam ve üvey abimi görmemle yerimde kala kaldım. Onları görmemle abimle göz göze gelmemiz bir oldu.
“Derin!”
Abimin gür sesi alışveriş merkezinde yankılanarak benim kulaklarımı çınlatırken sesiyle yarışır gibi hızla koşmaya başladı.
Bende korkuyla gerinsin geri yürüyen merdivenlere doğru koşmaya başladım.
Yürüyen merdivenlerin tamamını çıktıktan sonra terasta buldum kendimi. Terasın sonunda beş katlı alışveriş merkezinin üstünde kala kalmıştım. Kaçabileceğim tek yer atlamaktı ve bu ölümün kolları arasına atlamaktan farksızdı.
O sırada biri kollarını belime sardı ben daha ne olduğunu anlamaya çalışırken güçlü kollar beni aşağıya itmişti bile.
Korkuyla küçük bir çığlık atmam eşliğinde gözlerimi kapattım.
Bir süre o şekilde beklemiştim ama hala yere çakılmamam beni şaşırtmıştı.
Gözlerimi açtığımda hala terasın ucunda olduğumu fark ettim.
Güçlü kollar hala belimi sarıyordu.
Elimle boyun girintimdeki kafayı yokladım tanımak için o sırada çenesi hareketlendi.
“Ne işin var kız senin burada?”
Neşeli sesi tanımamla gülerek arkamı döndüm. Bu Ayaz’dı.
“Yine kaçtın mı bana gelmek için evden. Kızım sen bana söyle ben gelirim size. Fark ederlerse sana bir şey yaparlar o şerefsizler!”
Gözlerim dolarken umutla gülümsedim.
“Kaçtım ama geri dönmeyeceğim. Şuan anlatamam. Toz olmam lazım, peşimdeler.”
Ayaz sinirle etrafa bakıp sövdü.
“Nerdeler ulan onlar?”
Kollarından tuttum.
“Beni seviyorsan sakin ol ve benim buradan çıkmama yardımcı ol.”
Cebinden arabasının anahtarını çıkardı, avucumu açıp anahtarı koydu ve elimi sıktı.
“Kaç kardeşim! Kaç… Ben onları oyalarım, polisi de ararım.”
Anlımdan öpüp saçımı okşadı. Gözleri doldu. Bende duygusallaşırken burnunu çekip gülümsedi.
“Git artık! Yakalanacaksın.”

Bana asansörün olduğu tarafı gösterdi. Koşarak oraya ilerledim.
Asansörü çağırdığımda arkama baktım. Abim ve babam Ayaz’ın yanına sinirle gelip konuşmaya başladılar. Asansör geldiğinde son bir kez bakarken babam beni fark etti ve abimi dürtüp bana doğru koşmaya başladı.
Asansöre bindiğim anda kapı kapanmaya başladı. Kapanmasına saniyeler kala babam kapının önüne gelmişti. Kapı kapandığında derin bir nefes alıp koşmaya hazırlandım.
Kapı açıldığında çıkacağım sırada babam beni tutup asansör duvarına yasladı.
Büyük elleri boğazımı sıkıyordu. Ayaklarım yerle bağlantısını keserken o bana bilmediğim küfürler savuruyordu.
“Nereye kaçmaya çalışıyordun ha! Kaltak.”
Dizimi sertçe kaldırıp bacak arasına vurdum.
O inleyerek diz çökerken ben öksürerek koşmaya başladım.
Abim de o sırada asansöre ulaşmıştı.
“Nevzat yakala şunu!”
Babam yerden abime bağırmıştı. Bense park alanına gelmiştim. Arabaya binip motoru çalıştırdım ve hareket etmeye başladım. O sırada abim arabaya çarpıp yere düştü.
Frene basıp korkuyla yerde yatışına baktım. Hareket ediyordu. Yani ölmemişti.
Ama ben onun beni yakalayıp öldüresiye dövmesini sonra günlerce aç bırakmasını mı bekleyecektim. Hayır!
Bunu yapamazdım. Yıllardır beklediğim buydu. Şimdi önümdeki tek engel abimin arabanın önünde yatışı olamazdı. Özgürlüğümü bu şekilde kaybedemezdim. Bu yüzden gaza bastım.
Bunu yapmak istediğimden değil yapmak zorunda olduğumdandı.
Kırılan kemik sesleri ve küçük bir inilti… araba sarsıldı ve durdu.
Gaza bastım ama tık ses çıkmadı arabadan sadece arabanın altındaki cesetten çıkan sesler vardı.
Korkuyla arabadan indim. Ayağıma kan bulaşırken arabaya bir tekme attım.
“Hadi! Nasıl durursun? Tek umudum sensin. Yalvarırım çalış!”
Ama arabanın kaputundaki kırmızı ayakkabımın izinden başka bir farklılık yoktu.
Koşarak buraya gelmiş üvey babam gördüğü manzarayla ellerini saçlarına daldırdı çıldırıyormuş gibi.
Sonra bana çevirdi bakışlarını. Tek bir duygu vardı gözlerinde; saf nefret.
Bana yaklaşıp yakama yapıştı ve beni sarsmaya başladı.
“Ne yaptın lan sen?”
Bağırışı park alanında yankılanırken polis siren sesleri duyulmaya başladı. O kaçarken bende kendime aynı soruyu soruyordum.
Ne yaptım ben? Kaçıp gidebilirdim ya da farklı bir şey?
Ama benim yaşadıklarım ne olacaktı?
Bunu ben yapmamıştım. Beni buna onlar zorlamıştı!
_____________________________

Merhaba millet!
Bir yıl önce yazmış olduğum bu kitap benim göz bebeğim diyebilirim. En çok severek ve hissederek yazdığım kitap!
Ama kurgu ve yazımda yanlışlar gördüm ve düzenlemeye karar verdim. Tek tek bölümler düzenlenecek. Düzenleme bittiğinde tekrar okumanızı tavsiye ederim çünkü yeni bölümler olacak daha ayrıntılı anlatılacak ve bazı olaylar değişecek :)

NOT: Okunmalar mükemmel ilerliyor ama lütfen vote ve yorum atmayı unutmayın! Sizin yorumlarınız benim için değerli :)❤
___________________________

Multimedia-Derin Demir
___________________________