21.BÖLÜM

210 18 47
                                    

Her zaman iyi biter sandığım masallar var. Hala da öyle sanıyorum. Hani sonsuzdur aşk. Bitmeyen bir sevda. Bitmeyen aşk. Bitmeyen aile. Ailem bitti işte. Nasıl bu aşk bitmez ki. Belki de bir gün bitecekti. Güveniyorum ona evet, sadece korkuyorum  ya aramıza girerlerse, ya kötü bişey olursa. Peki ya hastalığım. O girerse bizim aşkımıza engel. Güçlü ol hazel. Sen güçlü bir kızsın evet. Hastalığımın üstesinden gelebilirim. Bu bize engel olamaz. Olmayacak. Ben güçlüyüm ben iyiyim...

----
"mecit hadi bişeyler yapalım sıkılıyorum evde" sakince gülüyordu ben ise sadece tedirgimdim.

"tamam güzelim ne yapmak istersin" düşündüm bir süre.

"senin şirketine gidelim merak ediyorum hem" güldü.

"orda sıkılırsın ama"

"sıkılırsam başka bişey yaparız hadi ama" kafasıyla onayladı.

Hemen odaya gidip dolabımı açtım. Tabiki kapıyı kilitledim akıllandım yani mecitin beni çıplak basmasından. Şöyle bir göz attıktan sonra pencereden baktım. Hava güzeldi fakat soğuktu. Dolaptan siyah boyunlu kazağımı aldım. Omuzları açıktı. Şöyle bir düşündükten sonra anladım ki tarzım tamamen değişmişti. Altına da mavi jeansi giydim. Siyah ugglarımı da giyip hangi montu giysem diye düşündüm. Sonra aynanın karşısına oturup hafif makyajımı yaptım. Saçlarımı da at kuyruğu yaptım. Kalçalarımı kapatan puf montumu alıp salona geldim. Arabanın anahtarlarını tam elime alacağım sırada mecitin sesi ile irkildim.

"hayırdır güzellik benim arabam varken neden anahtarları alıyorsun sen" güldüm. Emin tavrımla devam ettim.

"benim arabamla gideceğiz kocacım" güldü ve üzerime yürüdü.

"kocacım hee" güldüm. Oha ben ne dedim yaa. Kocacım da nerden çıktı hazel.

"evet ne olmuş yani kocam değil misin hem benim arabamla gidelim özledim araba kullanmayı" güldü ve kulağıma eğildi.

"ama ben hiç sevmem şoför koltuğu dışında oturmayı" güldüm ve bende kulağına yaklaştım.

"o yüzden mi şoförün var kocacım" güldü ve yüzüme baktı. İyi laf sokmuşum ha. Sağlam yani.

"hadi gidelim güzelim" önden giderken onunla aynı giyindiğimi fark ettim. Ne yani dolabımı baştan aşağı kendisiyle aynı olan kıyafetleri mi almış. Üzerinde siyah boğazlı kazak ve mavi jeansi. Beni mi izliyor bu nerden biliyor böyle giyineceğimi. :) bu mümkün değil.?!!!

Beraber arabaya doğru yürüdük. Ah tanrım şaşkınlıktan anahtarları evde bıraktım. Tam arkama dönecekken mecit arkamdan seslendi.

"şşt nereye" arkamı dönüp ona baktım şaşkınca.

"şey anah-" tamamlayamadan bana anahtarları fırlattı. Ve güldü.

"leylasın ya" mahçup olmuştum. Utanarak arabaya yürüdüm. Sonra da arabaya binip mecite dönemeden konuşmaya başladım.

"nereye gidiyoruz adres yani şey" gülüyordu şaşkınca. Utandığım kesin belli oluyordu. Yerlerin dibine girdim leyla da olduk yaa. Ee adam haklı leyla etti beni.

--
Şirketin önüne gelince park ettik. Arabadan inince elimden tuttu sıkıca  sanırım heyecan yapmıştım. Yüzümden de belli oluyordu.

Sakince el ele kapıdan içeriye girdiğimizde tüm gözlerin bizde olduğunu fark ettim. Ah tanrım kızardım biliyorum inşallah belli olmaz. Herkes resmen işi gücü bırakıp bize bakıyordu. Yan gözle mecite döndüm. Güler yüzü çoktan gitmişti sert otoriter bir iş adamı vardı karşımda. Herkese çoktan ne yapacağını yağdırıyordu. Asansöre bindiğimizde sonunda nefesimi dışarı bırakabilmiştim. Benim kendimle boğuştuğumu fark eden mecit sessiz kalamadı.

saplantı aşk-ı sıradan #wattys2017 +18 TAMAMLANDIWhere stories live. Discover now