Κεφάλαιο 2°

2.6K 359 90
                                    

«Η μουσική, οι μελωδίες, οι συνδυασμοί, η αγάπη , ο έρωτας, όλα αυτά είναι ανεξάντλητα. Για αυτά φτιάχτηκε ο άνθρωπος, όχι για υλικά και λεφτά που κάποια στιγμή θα εξαφανιστούν. Οπότε ζήστε και απολαύστε το σαββατοκύριακο. Κάντε όλα αυτά που εύχεστε να ζούσατε λίγο πριν κοιμηθείτε. Ζήστε το τώρα, γιατί το κάποια μέρα θα είναι για πάντα, ένα κάποια μέρα. Καλώς ήρθατε στο Scars. Τον επίσημο ραδιοφωνικό σταθμό του University Of Northern Florida. Μείνετε συντονισμένοι.»

Το μόνο κακό με τον ραδιοφωνικό σταθμό είναι πως πρέπει να δουλεύουμε και τα σαββατοκύριακα. Ναι, όχι και τόσο καλή φάση. Αλλά τουλάχιστον, η δουλειά απαιτεί μόνο λίγες -πρωινές- ώρες. Ο Freddie έβαλε το τραγούδι Hymn For The Weekend να παίζει. Είναι ένα από τα τραγούδια που μου φτιάχνει τη διάθεση. Και λένε πως η μουσική ελέγχει τα συναισθήματα σου, ίσως να λένε αλήθεια.

«Θα πας τελικά στο πάρτι?» με ρωτάει.

Δαγκώνω το καπάκι του στυλού μου όσο  κοιτάω το πρόγραμμα τραγουδιών που έχουμε ετοιμάσει σήμερα. «Έτσι λέω» του απαντώ.
Έπειτα επικράτησε σιωπή. Απλή, μονότονη σιωπή, ακόμα και για μένα που το κεφάλι μου έπαιζε τα τραγούδια που διάβαζα μπροστά μου.

«Το πιστεύεις αυτό;» με αποσυντονίζει η φωνή του Freddie.

«Ποιο;» γυρνάω προς το μέρος του.

«Ότι..το κάποια μέρα θα είναι για πάντα ένα κάποια μέρα» μου εξηγεί.

Σουφρώνω τα χείλια μου και υψώνω τα μάτια μου κάνοντας πως σκέφτομαι. Ανεβοκατεβάζω τους ώμους μου αδιάφορα. «Ίσως»

Δεν φάνηκε ανακουφισμένος με την απάντηση μου. Αλλά μάλλον ούτε εγω η ίδια γνώριζα σίγουρα την απάντηση. Μπορεί το κάποια μέρα να είναι για πάντα ένα κάποια μέρα. Αλλά το τώρα θα είναι επίσης για πάντα ένα τώρα.

Ο Freddie ανακατεύει κάπως αμήχανα τα μαλλιά του. «Σου έχει πει τίποτα η Alexa για εμένα;» ρωτάει.

«Τι;» γελάω και ο στυλός πέφτει από τα χέρια μου.

«Με.. έχει αναφέρει καθόλου;»  ακούστηκε ακόμα πιο αμήχανος από πριν. Σκέφτηκα για μια στιγμή την πιθανότητα να του πω ότι τον έχει δει γυμνό στον ύπνο της. Αλλά όσο το σκεφτόμουν, σταμάτησε να μου φαίνεται καλή ιδέα.

«Fred, εσύ δεν…είσαι γκέι;» τον ρωτάω κάπως επιφυλάχτηκα. Είναι ευαίσθητο θέμα, δεν θέλω να ακουστεί επικριτικά ο τρόπος που το λέω.

«Όχι, δηλαδή ναι, δηλαδή..δεν ξέρω» αναστενάζει στο τέλος.

«Ίσως είσαι και τα δυο» λέω.

Scars Where stories live. Discover now