Wraak vanuit het verleden

101

Perspectief Samir

Door het gerinkel van mijn telefoon werdt ik wakker en nam ik slapend op.
Ja hallo zei ik slapend
Dit meen je niet Samir, waar blijf je hoorde ik Sofia aan de andere kant van de lijn zeggen en ik keek naar de klok en schrok me.
Geef me 10 minuten oké, sta klaar zei ik en hing op. Ik liep naar de douche waar ik me snel opfristen en me in een trainingspak omkleden. Mijn haren zagen er niet uit dus deed ik snel een pet op mijn kop en nam ik mijn schoudertasje waar alle noodzakelijke papieren en niet vergeten geld in zaten en nam mijn koffer die in gang zat en liep de deur uit. Ik gooide mijn koffer in de kofferbak en reed met snelle snelheid naar het huis van Amir.
Daar aangekomen stapten ik uit en belde ik aan waar Sofia de deur opende en mij een blik gunde zo van Really?
Pas me je koffers dan vertrekken we zei ik en negeerde haar blik, want ik was totaal niet in de stemming. Ze gaf me haar twee koffers en legde die in de kofferbak en nam afscheid van mijn broertje Amir die er als een zombie uitzag.
Yallah vertrek, dadelijk missen jullie jullie vlucht nog zei Amir en sloeg de deur op ons dicht waarvan ik moest lachen en stapten de auto in.
In de auto was het stil, we zeiden geen woord tegen mekaar. Je hoorde alleen de rustige muziek van de radio.
Aangekomen op Schiphol, parkeerde ik mijn auto en nam ik een kar waar ik onze koffers in kon leggen en duwde hem zo mee.
Na ons te hebben ingecheckt en door de controle zijn heen gegaan mochten we eindelijk het vliegtuig op! Ik en Sofia zaten naast mekaar en wollah ik ben gesloopt man. Het vliegtuig was nog niet opgestegen en ik was al in slaap gevallen tegen het raam aan.

Perspectief Sofia

Starend bleef ik een slapende Samir aan kijken. We hebben nog geen woorden gewisseld met elkaar wat ik wel jammer vindt. Het is ook degelijk mijn schuld, ik had hem niet moeten zoenen. Alhoewel... ik had anders moeten antwoorden op zijn vraag over wat ik ervan vond. Ik keek even rond me heen tot er iemand voor me kwam staan. Ik keek omhoog en ik keek Qasim geschrokken aan.
Wat doe jij hier? Zei ik en keek hem aan.
Het zelfde wat dat jij hier doet zei Qasim en keek me raar aan.
Oké dan zei ik en keerde me om naar Samir die gelukkig nog lag te slapen.
De vliegtuig steeg op en ik stak mijn oordoppen in en genoot van mijn muziek. Ik hield de tijd niet in het oog maar het was net alsof ik er helemaal niet bij was, want op een gegeven moment werdt me gezegd dat we gingen landen? Wow!
Ik keerde me om naar Samir die nog steeds lag te slapen en er verscheen direct een glimlach op mijn gezicht en ik wekte hem voorzichtig.
Samir sta op, we gaan zo landen zei ik en hij stond gelukkig op en staarde uit het raam. Pff ik haat het zo om te landen dus klemde ik mijn handen aan het stoel en sloot mijn ogen. Ik voelde dat een hand de mijne straks vast nam en ik keek met één oog en zag dat het Samir was, die zo wat niet meer kon van het lachen.
Het is over, je mag nu wel kijken hoor zei Samir die me lachend aankeek.

Perspectief Samir

Nadat ik onze koffers genomen had, liep ik met Sofia naar de auto die ik al op voorhand gereserveerd had en reed ik naar onze hotel toe. Weyow ik ben kapot moe man.
Aangekomen in ons hotel checkte ik ons in en liepen we naar onze hotelkamer. Ik ben zo gesloopt man!
Gaan we ontbijten? Zei Sofia
Ik ben gesloopt zei ik heel eerlijk en Sofia liep naar me toe.
Je heb heel het vlucht zitten te slapen, je hebt jezelf nog eens verslapen. Hoe kan je dan nog zo moe zijn zei Sofia en keek me aan.
Ik weet niet zei ik
Samir je hebt toch geen pillen ingeslikt he zei Sofia
Nee zei ik snel
Het zal wel zei Sofia en wilden weggaan maar ik trok haar terug.
Ja ik heb ze ingenomen, ik had het zwaar gisterenavond zei ik eerlijk
Samir je hebt hulp nodig zei Sofia en ik schudde koppig mijn hoofd.
Ik heb het je al eens uitgelegd hoe dat het zit zei ik
Geef me je pillen zei Sofia en ik keek haar scheef aan.
Geef nou maar, als er wat gebeurt ben ik er zei ze er nog na en ik gaf haar mijn pillen.
Ga je nou opfrissen dan gaan we ontbijten zei ik en ze liep met haar koffer een kamer binnen en ik hoorde geklop op de deur?
Ik opende de voordeur en trof Qasim aan de deur en woede kwam in me op.
Kun je Sofia even voor me halen zei Qasim doodnormaal en ik gooide de deur met een klap dicht voor zijn gezicht en liep woedend terug naar binnen.
Wat is er met jouw gebeurt zei Sofia
Wat doet die flikker hier van een Qasim zei ik kwaad
Ja dat weet ik toch niet zei Sofia
Het zal wel, je kon het niet laten he om zo ver van hem te zijn he zei ik en mijn ogen spuugde vuur.
Samir, er speelt niets tussen ons zei Sofia en liep naar me toe.
Ik heb hier geen zin meer in, wil je gaan ontbijten? Qasim staat voor de deur en geloof me hij zal deze aanbod zeker niet weigeren zei ik en herstelde mezelf.
Ga je nou echt zo zitten lopen doen, heb ik je voor dit meegenomen zei Sofia
Ik kwam hier voor je eigen bestwil, zodat je als vrouw zijnde hier niet alleen rond wandelt, maar als ik had geweten dat Qasim hier was had ik deze moeite niet eens gedaan zei ik en hoorde weer geklop op de deur. Sofia liep naar de deur en zoals geweten stond Qasim er.
Heuy, wil je gaan ontbijten zei Qasim
Graag zei Sofia en ik keek haar vol ongeloof aan. Ze doet maar.

Lezen jullie deze 2 prachtige verhalen genaamd "liefde maakt blind" en "UnExpected" van hmxzzo
Alvast bedankt en nog een goedenavond toegewenst!❤️