Hapisteki Emanet (KARADENİZ SERİSİ-I)

9 "Mesaj"

DERYA

Karşımdaki oldukça yapılı genci süzdüm.

"Böyle birini beklemiyordum." Dedim açıkça.

"Derya Hanım, hoş geldiniz." Dedi Kurt, kaşlarımı çattım.

Adımı nereden biliyordu?

"Annemin adını nereden biliyorsun?" Diye sordu Beliz.

"Bulmak zor olmadı." Dedi ve bana doğru yürüdü.

Mecburen ayağa kalkarken el sıkıştık, ardından karşımıza oturdu.

"Ben pala bıyıklı ve orta boylarda bir adam hayal etmiştim." Dedim, Beliz güldü.

"Onu tanıdıkça fikrin değişecek." Dedi ve Kurt'a baktı. "Seni çağırdığımda gelemezsin diye düşünmüştüm, beni kırmadığın için teşekkür ederim." Ona olan hayran bakışlarını görmemek mümkün değildi.

Bu huzursuz olmama sebep oldu.

"Derya Hanım'ın evine mi gideceksin?" Kurt yalnızca Beliz'e bakıyordu.

Görüntüsündeki soğuk adam sanki kızıma bakınca daha bir yumuşuyor gibiydi.

Bu daha da huzursuzlanmama sebep oldu.

Sonuçta elin adamıydı, tanımıyorduk bile! Kızıma ne yapacağını bilemezdim ki... Ya farklı gözle bakıyorsa, o zaman ne olacaktı?

"Evet." Dedi Beliz.

Kızımın adama olan bakışlarını görmemek elde değildi. Sinirle öksürmemle bakışlar bana döndü.

"Beliz, haydi gidelim annem." Dedim.

"Ama Kurt'u buraya ben çağırdım, bir tanışıp konuşsaydınız?" Kurt rahatça arkasına yaslandı.

"Sorun değil." Dedi umursamazca.

"O kadar yol geldin, hem bir şey yedin mi sen? Yemek yapayım mı sana?" Ağzım şaşkınlıkla açılırken hayretle kızıma baktım.

"Gerek yok zaten çok aç değilim. Acıkırsam dışarıdan söylerim." Kurt gözlerini Beliz'e dikmişti.

"Ama hep dışarıdan yiyorsun!" Beliz'in kolunu sıkmamla bakışları bana döndü.

"Kızım sana ne, kaç yaşında adam yani!" Dedim.

İsterse dışarıdan yemek söylerdi, ne diye kendisi yemek yapmak istiyordu?

Beliz göz devirdi ve ayağa kalktı.

"Yemek yapmadan gitmiyorum." Dedi.

"Güzelim gerek yok dedim ya!" Dedi Kurt, Beliz yavaşça Kurt'un yanına oturdu.

"Bence gerek var, canın ne yemek istiyor?" Sinirle güldüm.

"Kızım sen elin adamına ne yapıyorsun?" İkiside bana döndü.

"Karar verdim ne yapacağıma!" Beliz hızla ayağa kalktı. "Sizde ben yapana kadar tanışıp iyi anlaşmaya bakın!" Dedi ve güldü.

Beliz'in gitmesini izlerken karşımdaki adama döndüm.

"Senin amacın ne?" Dedim direkt.

"Hiçbir şey." Dedi.

"Öyle mi? Hiçbir şey demek!" Dedim alayla. "Emin ol ben erkekleri çok iyi tanırım. Ahmet bana çok iyi öğretti, hepinizin amacını anlarım. Kızım saf olabilir ama ben değilim." Kurt güldü.

"Amacım neymiş Derya Hanım?" Alaylı sorusuyla birlikte göz devirdim.

"Sen daha iyi biliyorsun bunu." Dedim ve hafifçe öne eğildim. "Beliz'i neden evine aldın?" Diye sordum.