EMPIRE HIGH

Chapter 1

Chapter 1: Hell

HER POV

Isa. Dalawa. Tatlo.

Bilang ko at agad tumalon sa kabila ng mataas na pader. Pinagpag ko saglit ang kamay ko at muling nilingon ang tinalon kong pader. Napailing na lang ako dahil sa kalokohan ko.

Ayoko magmistulang grand entrance ang pagdating ko at salubungin ng mga itlog nang dahil lang sa kasuotan ko kaya naisipan kong talunin na lang ang bakod ng eskwelahan bilang isang shortcut.

Napalingon ako sa buong paligid at kaharap ko ang isang tila abandonadong gusali. Dala ng kyuryosidad ay mas pinili kong pasukin ito. Hindi naman ako takot na mahuli dahil bukod sa unang araw pa lang ng eskwela ay wala din akong makitang mga estudyante na napaparito dahil tila ito na ang pinakadulong bahagi ng gusali.

Pagpasok ko pa lang sa gusali ay sumalubong mula sa katayuan ko ang madaming iba't ibang klase ng sasakyan. Maganda sana ito base sa mga klase nila pero balot ito ng masangsang na amoy. At ni hindi rin lumagpas sa paningin ko ang tuyong mga dugo dito.

Pamilyar na ako sa ganitong pangyayari at kung ibabase sa nakikita ko ngayon, marahil hindi normal ang eskwelahang ito. Gusto ko mang sagutin ang katanungan sa isip ko ay ayaw ko pa ring makielam. Dahil una sa lahat ay wala pa rin akong alam tungkol sa eskwelahang ito.

Kibit balikat na lang akong umalisat naglakad na papalayo. Ayokong mangielam sa mga bagay na walang katuturan. Nandito ako para sa sarili ko, hindi para sumagot sa misteryong bumabagabag ngayon sa utak ko.

Inikot ko ang aking paningin sa lugar hanggang sa makita ko ang dulo ng field na may isang puno. Tamang doon na lang muna siguro ako. With my normal presence ay naglakad ako patungo doon nang makaiwas sa atensyon. Laking pasalamat ko na din siguro dahil napapansin ko na may mga nagtatakbuhang mga estudyante papunta sa isang bilog sa gitna. A crowd for losers and troublemakers maybe. At sa mga ganoong bagay, wala akong pakielam.

Dumiretso na lang ako sa paglalakad habang binabalewala ang mga taong wala rin namang pakielam sa akin. Pasimple muna akong lumingon sa paligid at nang masiguro kong walang nakakakita sa akin ay umakyat na agad ako ng puno. Humiga ako sa isang malaki laking sanga nito at bahagyang napatingin sa itaas kung saan gustong gusto ko ang mga dahon na siyang nasisikatan ng araw.

I'm a transferee. Nasa ikatlong baitang sa kolehiyo. And I admit, hindi naman mangyayari ang lahat ng ito kung hindi nagpatong-patong ang nangyari. Delikado silang lahat. Ayoko nang may madamay pa sa lahat ng plano ko. Tama na ang dalawang nawala. Kinalimutan ko na ang lahat. But I'll never forget those people who have been the suspect of this life. I'll be back for revenge.

*BANG*

Bahagya akong napaigtadsa kinatatayuan ko nang marinig ko ang pagputok ng isang baril. Nang makarinig pa ako ng ilang hiyawan ay tumayo agad ako sa sanga para bumaba. Puno ng kyuryosidad ay akmang tatalon na sana ako pababa nang mapansin ko ang dalawang babaeng nasa ilalim ng puno. Tss. I don't have enough time. And I admit, curiosity hits me really hard.

"Sh*t!"

"Aaahh!"