bakit 'di ka crush ni na jaemin?

dahilan #1

#1-  madaldal ka na, sadista ka pa! aba, wala namang sense yung sinasabi, tapos biglang mamamalo? tsk tsk, beribad!

danica's pov

sinuot ko yung cap ko at tumingin sa salamin. ang... gwapo ko hahaha!

bumaba na ako at hinalikan si mama sa pisnge na sa ngayon ay nagp-plantsa ng nga damit ni ate hina, "ma, alis na ang gwapo nyong anak. bye!"

"oy princess, halika nga dito. tanggalin mo nga yung sumbrero mo at suklayin yang buhok mo. jusko kang babaita ka." suway sakin ni mama. napapikit ako ng mahigpit at humarap sa kanya.

"ma naman, dan nalang itawag nyo sakin. kadiri yung princess eh. tsaka ayos na tong buhok ko, wala namang papansin dyan kahit anong gawin ko." sabi ko sa kanya at dumiretso sa table para kumuha ng pandesal. di pa nga pala ako nag-uumagahan grr

"kaya di ka nagugustuhan ni jaemin eh." sabi sakin ni ate hina. natahimik ako ng sandali, pero nagkibit balikat nalang ako

oo na, alam ko naman na kahit kelan di ako magugustuhan ni jaemin eh. tanggap ko na yun

"oy hina, wag ka ngang ganyan sa pinsan mo. kumain ka nalang dyan." sabi ni mama kay ate hina. yes, magpinsan lang kami ni hina. nagmigrate sila dito kaso yung business nila, nasa japan kaya naiwan sya samin.

"anong pake ko sa baklang yun? tss, makaalis na nga!" sabi ko at uminom ng tubig bago naglakad paalis.

"teka, baon mo oh. tsaka magtoothbrush ka man lang! jusko tong bata na to oh."

___

"pssst. jaemin."

"uyyyy! ay peymus, ayaw mamansin oh."

tawag ko sa kanya. bakit? wala, trip ko lang. napakatahimik kasi eh, napapanis na laway ko! to namang bespren ko, naka-focus lang sa cellphone nya. ngumingiti-ngiti pa sya oh! nako baka may pinapanood to. bagong pasa ata ni-

"dan, alam kong gwapo ang iyong bespren pero baka naman malusaw ako nyan?" sabi nya sakin habang nakangiting nakakaloko at tinataas-baba yung kilay nya. naginit yung pisngi ko, nahuli ako shemay.

"i-ikaw k-k-kasi eh! ayaw mong mamansin! sapakin kita dyan eh." pagbabanta ko at umakmang susuntukin sya sa mukha, di ko naman talaga itutuloy syempre, baka umiyak pa to at magsumbong sa nanay nya. at isa pa, ang layo ko sa kanya!  pano ko sya masusuntok? duh

"kahit kelan talaga, napaka-sadista mo! eh yayain mo lang kasi akong maglaro eh!" sabi nya sakin.

"edi kung ayaw mo, make up'an nalang kita! baka matuwa ka pa." pang-aasar ko sa kanya. inirapan nya naman ako. taray!

"di ako bakla." sabi nya at tumingin na ulit sa cellphone nya. nandito kasi kami sa library since vacant namin at saktong nag m-merienda yung librarian. napatingin ako kay jaemin at napatawa ng konti. nadinig ko naman syang mag-'tss' sabay irap. ay aba! ang taray talaga netong bespar ko. talo ako eh!

tumayo ako sa kinauupuan ko at tinabihan sya, tapos pinalo sya sa braso, "uyyy jaemin." 

"oh?" sabi nya, may halong pagkainis sa tono nya pero di pa rin naaalis sa cellphone yung tingin nya. bahagya akong umusog para makita kung ano yung ginagawa nya, buti di nya napapansin.

agad akong napatingin sa baba nung nakita ko yung pinagkakaabalahan nya. kaya pala, may ka-chat. pinagpagdamot mo na nga sakin yung feelings mo, pati ba naman yang atensyon bilang kaibigan ko?

tumayo ako dahilan para mapatingin sya sa akin ng nagtataka,

"haist, bahala ka nga dyan. busy ka eh. maglalaro muna ako ng basketball, nakita ko sila jeno kanina eh! bye bakla." sabi ko at lumabas ng library nang hindi lumilingon.

tumabo ako papuntang gym dito sa school para maglaro nga. nakita ko kasi kanina na papasok sila dito, di man lang nag ya-yaya tong mga to.

"ang gwapo ko!" sigaw ko sa loob ng gym kaya may mga echo pa. napabaling sila sa direksyon ko. kumaway sila sakin kaya kumaway ako pabalik at napatawa. tumakbo ako papunta sa kanila at hinubad yung blouse ko, may tshirt naman akong panloob.

tiningnan ko sila at nanlaki yung mga mata nila. sus, eh sanay nga silang nakasando lang ako eh! napatawa ako at lumapit kay mark na ngayon ay nag ce-cellphone. binatukan ko sya, "laro tayong basketball oh? one on one, game?"

tinaasan nya ako ng kilay, "wag kang iiyak kapag natalo ka ah." sabi nya sakin kaya natawa ako at pinalo sya sa braso, na agad naman nyang hinimas.

"ako ata dapat ang nagsasabi nyan sayo. kahit kayong dalawa pa ni jeno kalaban ko oh, ano?" hamon ko. nagkatinginan silang dalawa ng nagtataka, pero tumango narin sila sakin. aba ako pa, laking palarong baranggay ata ako. pumunta na kami sa gitna ng court at nagexcersice muna ng konti bago magsimula yung laro. naiwan naman sa bleachers yung iba. hmm, yaan na sila

~

matapos ang laro na syempre AKO ang panalo, umupo ako sa pinakamalapit na upuan at uminom ng tubig. ang sarap sa pakiramdam ng maglaro! partida na, nakapalda pa ako nyan ah. nag-inhale at exhale ako para habulin yung hininga ko. nakakapagod, pero masaya.

bigla namang sumagi sa isip ko si jaemin, nasan na kaya yun? malamang, busy pa rin sa ka-chat nya.

"galing ah." biglang may nagsalita sa tabi ko kaya bigla ko yong nasapak. nanlaki naman yung mga mata ko nung makita kong si jaemin pala yun, "hala sorry, kala ko kung sino. lagi pa naman akong handa kung sakaling kidnapper ka pala." sabi ko at hinawakan yung pisngi nya,

teka, ako lang ba o namumula talaga sya at ang init ng pisngi nya?

hm, baka ako lang. kakagaling ko lang kasi sa laro eh.

"a-a-ayos lang, dan. kasalanan ko rin naman kasi binigla kita hehe." sabi nya sakin at hinawakan yung batok nya. hala, ang cute nya?!

ano ba jaemin, lalo akong nahuhulog sayo eh. paki-salo naman ako, oh?

"bat nandito ka, kala ko nasa library ka? busy ka diba?" tanong ko. napatingin sya saglit sa baba pero agad naman syang tumingin sakin at pinalo ako sa braso. aba! gumaganti ah!

"sabi mo kasi maglalaro ka, papanuorin ko sana yung pagkatalo mo eh." sabi nya. natawa ako habang hinahampas sya. ako? si PRINC- ewww- dan jeon, matatalo sa basketball?! no way!

"pano ba yan, nanalo ako eh! dahil dyan libre mo kong lunch bukas! HAHAHAHA!" sabi ko sa kanya at tumawa nga ulit. bigla naman akong napahinto nung hinawi nya yung basa kong buhok dahil sa pawis at inipit yun sa tenga ko.

dear heart, di ka ba napapagod sa kakatibok? i mean- wag kang mapapagod ah! at baka ma-tigok ako dito! dedz na ako nun pag nagkataon aba

pinunasan nya ako gamit yung dala nyang towel, "oo na sige. magpunas ka muna at mukha ka na namang dugyot. yak ka!" sabi nya habang pinupunasan parin ako nang nakangiti. hinayaan ko lang na punasan nya ako.

hindi naman siguro masamang umasa diba? umasang kahit konti, pwede nya akong magustuhan.

"s-salamat." bulong ko at ngumiti. mas lumawak yung ngiti nya.

"nukaba, normal lang to sa magkaibigan."

napatingin ako sa baba pero nakangiti pa rin ako. but if you look into my eyes, you'll see nothing but hurt.

"a-ah.. oo nga. salamat bakla." inasar ko nalang sya at pinalo ng walang gana sa braso. naramdaman kong tumulo yung luha ko, hinayaan ko nalang yun at pawis parin naman ako. di na nya yan mahahalata.

kung kelan sana aasa na ako na maaaring magustuhan mo rin ako, lalo mo namang diniin na wala. kasi nga, bespren mo lang ako.