SENİN ADIN MUCİZE "S.A.M."(TAMAMLANDI)

👔SAM-3👗

"Mutluluk küçük bir avuca sığacak küçüklük te olduğu kadar aynı zamanda dünya malına da sığmayacak kadar büyüktür."

Kalbine gelip yerleşen hüzne inat atıyordu adımlarını genç kız. Kilidini açtığı odanın kapısından içeriye rüzgara karşı direnir gibi zor yürüyordu. Karanlık ve sessiz odaya girdi. Işığı açtığında karşılaştığı o gerçek yine içindeki derin yaraları sızlatmıştı.

Anne babasının odasındaki boşluk gözyaşlarını hızlandırmıştı. Altı ay nedir ki altmış yıl geçse de dün gibi olacaktı acısı. Unuttuğundan değildi onları ama alışmak zorundaydı onların yokluğuna.

Duvarları onların resimleri ile kaplamıştı. Her fotoğrafta onlarla yaşadığı bir anı can buluyordu hissiz , dilsiz duvarlarda. Oysa dili olsa da konuşsa neler anlatırdı. Ne mutluluklara, ne hüzünlere, ne kederlere şahit olmuştu bu duvarlar.

Babasının sesi doldu kulağına.

"Benim minik prensesim neden üzülmüş ? "

derdi. Onun ağlamasına hiç dayanamazdı babası. Şu an babasının varlığına o kadar ihtiyacı vardı ki. Kollarının güvenine , sözlerinin teselli kuvvetine, kısacası babasına ihtiyacı vardı.

Onların yastığına başını koyduğunda annesi geldi aklına. Onun dizine de böyle yatardı. Ama şu an saçlarını okşayan annesinin şefkatli elleri yoktu. Onunla dertleşmeyi de öyle özlemişti ki.

"Sizi öyle özledim ki!"

dedi sessizce. Gözyaşları ile ıslanan yastık onu uykuyla buluşturmuştu. Yine anne babasını görmüştü rüyasında. Anne babasını gördüğü rüyadan evdeki yardımcı Saliha Hanım uyandırmıştı.

Elinde büyüyen bu küçük kız çocuğunun yaşadıklarının ne zor olduğunu çok iyi biliyordu. Kimsesiz kalışı yaşlı kadını da çok üzüyordu. Onun yanında olmaktan başka yapacağı hiç bir şey yoktu.

"Güzel kızım Alvina. Seni görmek isteyenler var canım."

dedi. Kız Saliha Hanımın sesi ile uyanmıştı . Yastıktan başını kaldırdı ve ikinci annesi gibi gördüğü Saliha Hanımım yaşlı gözleri ile buluştu ağlamaktan kızarmış gözleri.

"Kimmiş görmek isteyenler Saliha Sultan?"

"Ziya Bey ve yanında da genç bir adam kızım. "

"Tamam Saliha Sultan sen ne içeceklerini sorarsın ben yüzümü yıkayıp geliyorum hemen."

"Tamam yavrum. "

dedi Saliha Hanım odadan çıkarken. Alvina fotoğraftan anne ve babasını öpüp, odanın ışığını kapatıp çıktı odadan. Yüzünü yıkayıp kendine çeki düzen verdikten sonra merdivenlerden inerken Ziya Amcayı görüyordu. Adamın endişeli hali çok belliydi. İçinden inşallah yine Efe ile konuşmak için gelmemiştir diye düşündü.

"Hoşgeldiniz "

dedi tüm güleryüzlülüğü ile.

"Hoşbulduk kızım. Bu benim yeğenimin oğlu Faruk. Sana bahsettiğim avukat kızım. "

"Ziya Amca yine aynı şeyi söylemek için mi geldin? Ben yine tekrar ediyorum dediğimi Efe ' ye güveniyorum ben. "

"Alvina Hanım bunlar Ziya Amcanın doğru söylediğini teyit eden belge ve evraklar. İncelediğiniz zaman bizim doğru söylediğimizi göreceksiniz. En azından sizde dursun belki bakmak isterseniz. "

"Tamam bende dursun ama bir anlamı yok inanın. Mutlaka bir hata vardır. Bu konuyu kapatalım. Misafirimsiniz . Başka şeylerden konuşalım. Mesela Ziya Amca 'nın torunu küçük yumurcaktan."