မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်

ဇာတ်လမ်း - ၇

Zawgyi

က်ဴရွင္ကဆင္းေတာ့ ၂နာရီေတာင္ခြဲေနျပီ။

သိတဲ့အတုိင္းကားလမ္းေတြကစေနေန႕ေတာင္
​ေခ်ာင္ခ်င္တာမဟုတ္။

အဲ့ဘက္လမ္းေတြကပုိဆုိးေသး။ အခ်ိန္ျပည့္က်ပ္သိပ္ေနတာနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရမုိးခ်ိဳးျပင္ဆင္တာနဲ႕ဆုိ ဘယ္နည္းနဲ႕မွမမွီနုိင္ဘူး။တန္းသြားလုိက္ပါေတာ့မယ္ေလ။

က်ဴရွင္ဆုိေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး၀တ္လာတာမုိ႕
စြပ္က်ယ္အျဖဴေပၚမွာရွပ္အက်ီၤလက္တုိအျဖဴ
ခဲေရာင္ေဘာင္းဘီတုိက ဒူးအတိ။ ဒီလုိဆုိေတာ့
အဆင္ေျပပါ့မလား။သူကဆရာမဟုတ္ေပမယ့္လည္း
ရုိေသဖုိ႕ေတာ့ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား။

အိမ္မျပန္ရင္ေတာ့ ၀င္၀ယ္ျပီးလဲ၀တ္ရင္
​ေကာင္းမလား ...ရပါတယ္ ဘာျဖစ္လဲက်ဴရွင္မွာ
​ေတာင္ဆရာေတြသင္တာပဲဟာ။
ဒါေပမယ့္လည္း ငါ့ကိုသူကကေလးလုိ႕
ထင္ေနရင္ေရာ ....
ငါ၀တ္ထားပုံကလည္း ၾကည့္ဦး ကုိဘုန္းက
လူၾကီးဆန္ဆန္နဲ႕ ငါက ေပါေတာေတာၾကီးမ်ား
ျဖစ္ေနမလား ....

ေပါင္းစုံေတြးျပီးဒြိဟျဖစ္ေနရာမွ ကြ်န္ေတာ္
ရယ္လုိက္မိေတာ့သည္။
ဘယ္နွယ့္ ကြ်န္ေတာ္သြားေတြ႕မွာကုိဘုန္းေလ။

ကြ်န္ေတာ့ရည္းစားလည္​းမဟုတ္ေယာက္ဖလည္​း
မဟုတ္။ ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႕ ဒီေလာက္အေတြးမ်ား
​ေနတာပါလိမ့္ ​ေနအလင္းစက္ေရ။

ဘယ္တုန္းကမွတျခားသူကုိအေရးမစုိက္ဖူးတဲ့
ကြ်န္ေတာ္က ကုိဘုန္းနဲ႕ဆုိဟုိေတြးသည္ေတြး
သိပ္ေတြးတာပဲ။ေအးေလ ဟုိလူၾကီးကအသက္
ၾကီးေတာ့ငါလည္​းဇီဇာေၾကာင္လာတာေနမွာ..။

ကုိဘုန္းေျပာတဲ့ေနရာကုိေရာက္ေတာ့ ၃နာရီခြဲ..

ေတာ္ေသး ... တစ္နာရီပဲၾကာလုိ႕ ။

ကုိဘုန္းတုိ႕အိမ္က တစ္ထပ္ခြဲတုိက္ေလး ...

ျခံ၀န္းေလးကခပ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕ျခံထဲမွာလည္​း
ပန္းပင္ေတြကစုိက္ထားေသး၏။

သရက္ပင္ခပ္ၾကီးၾကီးေတြကတစ္ျခံလုံးကုိ
​ေနထုိးျခင္းမွကာကြယ္ထားသည္။

ျခံ၀န္းေျမတလင္းေျပာင္ေျပာင္မွာအမိႈက္တစ္​စ
​ေတာင္မရွိ၊ ရွင္းလင္းေနတာပဲ။