Liegen duurt het langst

8. Ontploffende tomaten

EERDER IN SAY CHEESE:
'Met wie heb je gezoend op Westons feest?' Ik stuur nog een waarschuwende blik naar Michaël om het Levi-geheim te bewaren voor ik antwoord. 'O, Ashley.'

Nicole fronst haar wenkbrauwen. 'Kwam zij er niet achter dat ze hetero was nadat ze jou heeft gezoend? Pijnlijk.'

Aflevering 8: ontploffende tomaten

'Dani Federique Smit, heb je nou gespijbeld!' Mijn moeders gezicht is zo rood dat het in Zinzi's haar zou kunnen blenden. Ze slaat gefrustreerd met haar handen op de keukentafel. Mijn vader kijkt kort op, maar neemt vervolgens een hap van zijn lasagne. Meer op zo'n "als ik mijn mond vol heb, hoef ik niks te zeggen" manier.

'Mam, het was één uurtje!' In een theatrale beweging valt de inhoud van mijn lepel op het randje van mijn witte bord. Een beetje bolognesesaus valt naast het bord en op de houten keukentafel. Normaal had mijn moeder daar wat van gezegd, maar ze is overduidelijk ergens anders met haar hoofd.

In totale overgave van boosheid zet ze haar handen in haar bruine haren. 'En ik wil niet eens weten wat je in een uur kan doen!' Dit keer kijkt mijn vader wel op met een luisterend oor. Langzaam happend en met een verafschuwde "nee toch Dani?" blik kijkt hij me aan.

'Ik was gewoon bij, Michaël,' reageer ik tegen zijn blik. Ik durf mijn moeder niet aan te kijken. Zij ziet het altijd als ik lieg. Mijn vader aan de andere kant recht zijn ronde brilletje en schraapt tevreden zijn bord leeg.

'Michaël,' herhaal ik. Dit keer kijk ik haar aan. Zijn naam lijkt mijn moeder iets te kalmeren. 'En dit is niet omdat je een of andere slet moest ontmoeten?'

'Mam!' Nu klap ik met mijn handen op tafel, recht met mijn hand in de kledder lasagne. 'Wie denk je dat ik ben?'

'Weet ik veel,' wuift ze weg. Ze pakt in haar razernij mijn bord en schraapt het leeg boven de prullenbak, terwijl ik nog lang niet klaar was. 'Misschien dacht je Ashley weer eens te bezoeken.' Ze blijft driftig met de lepel over het bord schrapen. 'En wat je dan doet...'

'Mam.'

Ze blijft naar de prullenbak staren.

'Mam.'

Het metaal geeft een naar geluid als het tegen het porselein aan schuurt.

'Mam! Ashley is hetero!'

'Ja, ja ik weet het.' Eindelijk legt ze het bord weg in de gootsteen. 'Maar je zei dat ze knap was, Dani.' Ze kijkt me lang aan voor ze verder gaat. 'Heel erg knap. Je hebt dat tot nu toe alleen van haar gezegd.'

Ik haal onverschillig mijn schouders op en leun een beetje naar achter op mijn stoel. 'Nou ja, ik bedoel het was niet erg om naar haar te kijken nee.'

'Grote borsten?' vraagt mijn vader voor hij zijn hand op steekt om me een high five te kunnen geven.

'Hell yeah,' lach ik voor ik mijn hand tegen de zijne sla.

'En hier reageer je op!' kraamt mijn moeder hysterisch uit. 'Paul!'

'Papa!' ga ik er lachend in mee, maar dan richt mijn moeder zich weer boos op mij. 'Waarom heb je dan gespijbeld?'

Ik haal zogenaamd nonchalant mijn schouders op. Het lijkt me het beste om alle Levi-drama te ontlopen, want mijn moeder zou me dwingen het aan Zinzi te vertellen. 'Ik was de tijd vergeten,' zeg ik dan maar. Het komt er naar mijn gevoel veel te onzeker uit, maar ze lijkt het te geloven.

'Als je het nooit meer doet,' ik knik heftig op haar woorden, 'dan krijg je geen huisarrest.'

'Dank je!' Ik loop naar de keuken om haar een stevige knuffel te geven. 'Beloofd, nooit meer,' zeg ik nog even duidelijk.