Bordo Bereli'nin Sevdası ~TAMAMLANDI ~

~ 27. Bölüm ~

Bismillahirrahmanirrahim
EsSelamun aleyküm Ve Rahmetullahu ve Berekatuhu kardeşlerim.
Nasılsınız ? İyisiniz inşAllah.

Bu arada daha işime karar veremedim.
Allah'a emanet olun.

&&&&&

Üç gün Sonra.

Birinin beni dürtmesiyle uyandım.  Tam üç gün geçmişti . Eflinim de hala bir şey yoktu.
Ne durumu kötüye gidiyordu . Ne de iyiye.

Onu o camdan izlemek çok zordu. Ben ona sarılmak istiyordum.
Kokusunu içime çekmek istiyordum.

Kızım 'ın ise durumu iyiydi. Hatta bir kaç güne hastaneden çıkarılacaktı,
Allahım bana bir yol göster ne olur?
Eflinim burada yatıyor hasta. Kızım bir kaç güne çıkacaktı annesi ise buradaydı. Kızım' a büyük ihtimal babaannesi ve anneannesi bakacaktı.

Allahım ne olur uyansın Eflin ne olur?

Dürten kişiye baktığımda Yağızdı.

Ne geceleri ne gündüzleri uyuyamadığımdan dün zorla uyku ilacı almıştım.

Gözlerimi açtığımda karşımda görmeyi tahmin edemeyeceğin bir manzara ilişti.
Herkes ağlıyordu. Ne olmuştu? Efline bir şey olmamıştı değil mi?
Hızla doğruldum yerimden. Yağız ağlıyordu Karşımda.

"Ne oldu? Ne oldu yağız Eflin' e mi bir şey oldu? Çabuk söylesene ne oldu?"  Dedim ve son cümlemde sinirlerime hakim olamadığım için bağırdım.

Ağlamaktan konuşamıyordu. Delirmek üzereydim. Sarstım onu. Bağırdım yine.
"Ne oldu söylesen lan ne oldu?" Dedim.
Eliyle Eflinin odasının kapısını gösterdi. Gözlerim perdeye gittiğinde perde ,..
Perde çekiliydi.
Kalbim güm güm atıyordu.
Beynim gitmişti, aklım Yok olmuştu.

Kapıya gittim Hızla elim ikilemde kaldı. Ne nasıl manzarayla karşılaşacağımı bilmiyordum. Ellerim bas bas titriyorlardı.
Ben de ağlamaya başlamıştım.
Eflin' e bir şey olma ihtimalini bile düşünemiyordum.

Kapıyı açtım Ne kadar zor olsa da benim için.
Gördüğüm manzarayla boğazım düğümlendi. Ellerim ayaklarım boşluğa geldi.
Onlar da titriyorlardı. Hiçbir yerimi hissetmiyorum.

Gördüğüm manzara...
Eflinin yüzünde beyaz beyaz örtü örtülüydü.
Hıçkırıklarım artık dayanamadılar Ve iflas ettiler.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum,

Kapının örtülme sesini duymuştum ama bakmamıştım.

Eflin' e doğru yavaş adımlarla yürüyordum. Bacaklarımı hissetmiyorum.
Allah'ım bu nasıl bir acı?
Ne kalbim kaldırıyor bu acıyı Ne bedenim?
Allah'ım yardım et?
İsyan ettir me bana?
Allah'ım bana sabır Ve ne olursun?

Yanına yaklaşmaya başladım yavaş adımlarla. Ağzım aralandı. İlk önce bir hıçkırık Sonra "Eflin'im ' sözü çıktı ağzımdan. Yanına yaklaştıkça ağlamam artıyordu.

Kalbim öyle bir zonkluyordu ki.

Örtünün üzerinden yüzüne elledim. Ama bir değişiklik var gibiydi.
Elim boynunu kavradı Ve kendime çekip ağlamaya başladım. Ama öylece yatıyordu.
Boynunu kaldırmamla bütün bedeni kalkmıştı.

Örtünün yüzünü açtım.
Şaşırmıştım. Şaşkınlığım hala üzerindeydi. Bu bu nasıl olur.
Karşımda bir manken yatıyordu. ( hani böyle manken oluyor Ya cansız. Ondan )

Eflin neredeydi?
Ne olmuştu ona?

Hızla Kapıya döndüğümde Karşımda gördüğüm manzarayla nutkum tutuldu.