Fixing Mr. Perfect (Pyxis #2)

Chapter 48

Chapter 48 - Change

Soundtrack: I Need U by BTS

Siguro dahil masaya ako.

Kaya gaya ng birthday ko, mabilis lang lumipas ang pasko. Kila Roxy kami nag-Noche Buena. Tinulungan namin si Nanay at si Tita na mag-prepare at magluto. Sila Tatay at Tito naman ang naghanda ng mga barbecue at gumawa ng ilang medyo mabigat na gawain. Si July? Tumulong sa pag-ubos ng pagkain.

Pinagpapahinga at pinapauwi kasi nila ang maids tuwing pasko para makasama ng mga ito ang kani-kanilang mga pamilya.

Nang mismong araw ng pasko, nag-road trip lang kami maghapon ni Roxy. Nilibot namin ang magagandang lugar sa Galax City. Naiwan sila Nanay at Tatay sa bahay dahil pinupuntahan sila ng mga inaanak nila, ganoon din sila Tito at Tita sa mansion nila. Si July naman kasama ang teammates at ilang barkada niya. Si Yuan nasa Paris, kasama ang ilang miyembro ng Polaris. Hanggang bagong taon sila roon, pero uuwi rin once the semester resumes.

Matapos ang pasko, lalong hindi na kami mapaghiwalay ni Roxy. Sinulit namin ang last week niya rito sa Pilipinas. Malamang daw kasi, sa isang pasko pa ulit siya payagang makauwi ng lolo niya.

Dalawang araw bago magbagong taon, kasama ni Roxy ang parents niya na pumunta ng Greece. Binatukan ako ni Bes dahil umiyak na naman ako nang ihatid namin sila sa airport, kahit naiyak din naman siya.

Naging masaya pa rin naman ako sa pasalubong ng bagong taon. Umuwi kasi ang mga pinsan namin galing ibang bansa. Sobrang cute nila at sobra din ang kukulit. I became an instant babysitter pero ayos lang naman sa'kin. Na-enjoy ko naman ang pagbabantay at pag-aalaga sa kanila, kaming dalawa ni July.

They're all so cute!

Sa kanila natuon ang buong atensyon ko. Hindi ko tuloy napaghandaan ang araw ng pasukan. Hindi ko naihanda ang sarili ko.

We belong in the same section and we're classmates.

Magkikita at magkikita kami.

Hindi pa yata ako handang makita siya.

Nakailang lunok ako bago pumasok ng classroom. I walk with my head down para hindi ko siya makita. Pero kahit hindi ko siya makita, I know he's here. His scent is all over the classroom.

Pinigilan ko ang sarili kong mag-react. But my heart won't listen kaya ginawa ko ang lahat para hindi tumingin sa gawi niya. Umupo rin ako sa kabilang dulo ng classroom, malayo sa kanya. But even from here, I can still smell his W.Dressroom perfume.

Pumikit ako ng mariin bago hinawakan ang dibdib ko.

Kailangan na natin siyang kalimutan. 'Wag mo naman akong pahirapan please.

Mabuti na lang dumating agad si Yuan, natabunan ng pabango niya ang W.Dressroom na nagsisimula nang manuot sa ilong ko.

"Long time no see, June. How have you been? Tu me manques tellement." tanong niya pa, na para bang hindi kami madalas magkatawagan o magka-video call. Umupo siya sa tabi ko, pinisil pa ang pisngi ko.

Ngumiti ako. "Tu me manques aussi."

Nanlaki ang mga mata niya. "What?"

"Tu me manques aussi."

"You know what it means? Did you study French?"

Umiling ako. "Sabi sa'kin ni Jackson Happy New Year daw ang ibig sabihin no'n."