New York City | C.S.

22.

Nadat we alle drie aangekleed waren riep Fien me naar de keuken toe. "Harry heeft je een berichtje gestuurd." Ze tilde mijn telefoon op. Ik knikte als reactie op haar. Dat zou vast een reactie zijn op mijn berichtje van gisteren. Ik opende het bericht.

Harry it's Okay. If you don't want to know me, fine. But remember, I am the one who helped you.

Ik rolde met mijn ogen en las het bericht voor aan Noa en Fien. "Wat achterlijk. Het waren zíjn fans." Ik knikte. "Hij zal toch wel meer mensen achter zich hebben staan. Ik ga hem blokkeren. En Fien, jij gaat er vanavond ook gewoon niet meer naar toe." Fien keek me twijfelend aan. "Denk je nou echt dat dat het beste is? Om het zo te spelen." Ik trok mijn schouders op. "I guess. Als jij een afspraak met hem maakt, waarna hij mij een berichtje stuurt waarin hij laat merken dat ik voorlopig nog niet van hem af ben, dan hoef jij de afspraak ook niet na te komen." Noa stemde met mij in. "Lynn heeft gelijk. En nu vind ik dat je hem gelijk moet blokkeren, dan gaan we daarna gelijk naar buiten de stad in!" Ik knikte, blokkeerde Harry en liep daarna naar mijn kamer om schoenen te pakken.

"Is hij niet leuk voor je?" Fien wees naar een jongen die verderop aan een tafeltje zat. "Hij is wel heel schattig." Gaf ik toe. Fien en ik keken naar Noa, wachtend op haar antwoord. "Ik denk het niet." Zei ze na de jongen een tijdje geïnspecteerd te hebben. "Hij eet met zijn mond open, gaat met zijn mouw langs zijn neus, waarschijnlijk als er een druppel hangt en zijn vieze handen smeert hij af aan zijn broek. Daarnaast kijk hij ongeïnteresseerd naar de persoon waarmee hij is, hij tikt ongeduldig met zijn vinger op tafel tijdens het wachten op zijn eten en knipt in zijn vingers als hij wilt dat de ober wilt komen. Nog meer redenen?" Fien en ik begonnen te lachen. "Jij bent zo veel eisend." Grinnikte Fien. "Nou dit zijn wel allemaal sterke minpunten hoor." Antwoordde Noa quasi beledigd. "Goed dan. Wat dacht je van..." ik keek even om me heen. "Die jongen!" Fien stootte Noa aan en wees naar iemand achter mij. Ik draaide me om. Er kwam een jongen het restaurant in lopen. Een lieve uitstraling, slank en blond haar. Noa glimlachte. "On my way." Ze stond op van de tafel en liep naar de jongen toe die inmiddels aan de bar was gaan zitten. Ze ging naast hem tegen de bar aanhangen en begon tegen hem te praten. "Oh de girl gaat fixen." Zei Fien enthousiast. Ik glimlachte. Ik miste deze tijden met m'n vriendinnen wel. In Nederland gingen we iedere maand sowieso een keer naar de stad om voor Fien of Noa een jongen uit te zoeken, wie weet zouden ze er hun droom man mee vinden.
Na een tijdje stak Noa onopvallend haar duim naar ons op. "Hij is goedgekeurd. Ik ben benieuwd." Nu begon ons standaard stukje. Als je je duim opgestoken had dan zou iemand van de tafel opstaan om te vragen of, op dit moment Noa, terug kwam en dan de jongen ook. Ik stond dus ook op en liep naar Noa toe. "Zeg No kom je nog?" Noa keek naar me om. "Hey ja. Kijk." Ze wendde zich tot de jongen. "This is my friend, Lynn. Lynn, meet Dylan. Ik gaf Dylan een hand." "I came to ask if Noa was thinking about coming back to our table. But now I understand why she is still here." Noa en Dylan glimlachten naar elkaar. "You can come to the table with us? If you want to?" Noa keek Dylan vragend aan, waarop hij knikte.